33404 resultaten.
waar eens papavers stonden
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 339 ik zag je
papavers veroveren aan het grote
raam
je liet het maanzaad zien
om mij
- blauw -
uit schaduwpoëzie te
bevrijden
ik herkende je handen
en het trage web dat in grote donkerte
sliep
alsof uit het zandig licht
waarover je sprak, geen erfenis
daalde…
verloren hart
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.999 Nog één keer in mijn leven,
kon ik mijn hart aan iemand geven.
Alle woorden, alle daden...
ze lijken nu overbodig.
Weet je wat?
Hou mijn hart maar,
Ik heb het niet meer nodig!…
papaverdriet
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 424 pas toen de hoem
papaver
stilde en haar groot
papaver
trok, is het vuur van de
papaver
onder haar verdriet gedoofd…
Niets is zeker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 de kersenbloesem
is geknakt
door diepe rouw
in een Japanse lente
een bij zoemt vergeefs
waar is zoete honing?
ginds daalt hij neer
voor nectar in papavers…
Papaver Rhoeas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 ik ben een rode klaproos
ontkiem na lange duisternis
op plaatsen waar geen liefde is
als een Papaver Rhoeas
herrijs ik tussen steen en as
ik bloei op alles wat ooit was.…
Zonpirouet
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 77 Een stralend gebed
als een zonpirouet
van Guido Gezelle
Pimpelpaarse papavers
verkonden blij
de boodschap
virginica mertensia
Na de rhododendrons
verschijnt de akelei
en als het voorjaar
verglijdt
de zon naderbij
baart mijn agapanthus
een pantagruel
Een stek uit Lhasa
siert de geranium
himalayense
de veldkoningin
der…
Een veld vol papavers
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.066 Papavers. Een veld vol papavers.
Zoveel schrijnende wonden.
Zoveel gloeiende ogen.
Zoveel aarde ontwricht.
Nooit sprak mijn vader van dood.
Jaren later werd hij begraven
met de schreeuw in zijn keel
die zijn leven zozeer had verkort.
Papavers. Zoveel papavers.…
PAPAVER-BED
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.391 Als een vlinder uit zijn pop
Botten zij uit lob na lob,
Tuimlend langs de stengels;
Waar de zwak-gehalsden tinklen,
Zilverharig en ontkrinklen,
Worden bolle bengels.
Blozend als een jongenswang,
Meisjesmond en rood als 't bang'
Ruisend karmozijne...
Op hun hoge stelen prat,
Met hun diep verholen schat,
Lonken zij als wijnen.…
slaapbol
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.014 dertien papavers
knalrood wuivend tussen graan
al bijna in slaap…
Papavers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 518 Alles is met al verweven -
kijk papavers maar eens aan.
-------------------------------------------------
Uit: Herworteld leven…
Papaver
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.283 Diep in het holst
van de bloemen te kruipen,
in hen te slapen.
Dan:
fluisterend hun ochtend
openvouwen,
kleurig te vervliegen.…
Papaver
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 352 Ik verpulver de papaver
wrijf bruine korrels zaad
maal rood papier tot pulp
trek de vrucht uit het vlees.
Vingers dopen wat verhuld
in handen wordt gelegd
ontvangen licht van boven
of schijnt de zon in nagels?
Jij legt in bloemen uit
wat me warmte geeft
en laaft me tot de nacht
zich aan ons mededeelt.…
Papavers
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 379 En weer zijn de papavers daar,
de bloemen uit mijn dromen -
en niemand weet er hoe en waar
ze plots weer zijn gekomen,
maar hevig-rood straalt blij hun kleed
en trilt in zon of regen,
opdat geen mens ook maar vergeet
de dagen en hun zegen.…
Papavers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 Uit de wirwar
van stengels, van grassen, van granen,
reiken ontelbare papavers
naar de wolken,
naar de zon,
naar het eindeloze blauw.…
Papavers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 34 een vogelscherm is
ruisend afgedreven
nu de winterkoude
is ingetreden
naar de zon de
warmtebron
van leven de
huilende
vragen van het kind
meegedragen door
de wind tot aan
de einder de
rood gouden gloed
‘t water stroomt
de avond zingt tussen
onze vingers
de veder in
onze hand de
vlammende mantels
van papavers
wij willen…
Papavers kleuren weer...
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.879 Papavers kleuren weer
de bermen en mijn dromen,
vertellen mij dat nu voorgoed
de zomer is gekomen,
dat blauwe lucht en stil verlangen
een zomer lang kan blijven hangen
maar dat de zaden zijn geborgen
en verder reiken dan de morgen
die als een droom verschijnen kan;
laat de papavers rood ons groeten
wanneer wij weer elkaar ontmoeten.…
Exterminatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 608 Het is lente aan het worden,
straks ga ik in de tuin
het onkruid wieden tussen de rozen,
de papavers, de primula’s.
Dan komt die steek van pijn:
er is veel meer te wieden
waar ik niet bij kan,
aan mijn binnenkant.
Wanhoop slaat mijn handen
voor mijn ogen als ik bedenk:
wie in de grootstad, in de wereld,
extirpeert het onkruid mens.…
Lapidair 22.4
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 914 zij wacht tot de gast
die zij huisvest ongevraagd
toeslaat
buiten ligt de akker braak
en bloeien al papavers…
Schoonheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 212 Ieder moment is nieuw, telkens weer,
en iedere geboorte kondigt de dood
al aan, maar we leven nu en zien
de schoonheid van de tere papavers.…
Niet genoeg
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 403 Ik kan er niet genoeg van krijgen:
de geur van de linde,
het rood van de papavers,
het groen van de velden,
het rijpen van oogst...…
Brief
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 302 Vandaag opnieuw aan haar gedacht die ik vergat.
Ik las een nooit geschreven brief luidop
en stak mijn dromen in de envelop.
- Haar verre woorden nooit goed ingeschat.-
Vandaag geen krant gekocht, maar wel geluisterd
naar zwanen op het meer, naar wind die jaagt,
naar klankrijm van een vrouw die vraagt
of ik langskom in gedachten als het duistert…
In het veld
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.028 In een papaverveld
één lieveheersbeestje
vliegt en lacht én lacht
van rood naar zwart
wat is zo grappig?
zoemt de geelgestreepte bij
Buurvrouw, bent u kleurenblind?
Ziet u niet, hoe op dit veld
alle bloemen lijken
op een plagiaat van mij!?…
Papavers bloeden zolang ze bestaan…
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 523 In plat geschoeide velden
klappen rozen open, bewijs
van argeloze plicht, de wereld
zich met het licht zal voeden
van te vroeg gestorven helden,
waar de koppen blijven bloeden,
om gemorst zaad een kans te geven,
te aarden aan beide zijden van een
tere grens, zich steeds weer
de ultieme wens te beleven
en hoop te laten ontkiemen…
kwetsbaar
gedicht
3.0 met 53 stemmen 7.986 Aan jou durf ik me bloot te geven
Ook met kleren aan…
Schrijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 280 'k heb er lang over nagedacht
en gekeken en gewacht
gecheckt en afgestreept
opgevraagd en weggesleept
aangevinkt en gemarkeerd
zwart op wit en ook verkeerd
nagemeten en verkort
vergeleken en opgeschort
beschreven en afgedaan
opgepoetst en laten staan
omheen gedraaid en ingekeken
veranderd en afgezeken
punt en komma's bijgedaan
die zijn…
Een Vreemde Liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.386 ik denk aan je
ik laat je niet meer los
dat hoop ik altijd
maar toch gebeurt het
en verlang ik weer naar je
een vreemde liefde
mijn liefde voor jou…
Bij de pakken neerzitten?
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.256 Niet klagen,
Maar dragen,
Want het komt goed.
Je moet vertrouwen
Hebben in jezelf,
Want jij ben bijzonder,
Een echt wonder.
Zonder jou zou
De wereld maar
eenzaam zijn.…
Midnacht gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ze spreken doodse stilte
maar klinken tumultueus
hun woorden zijn haatdragend
Ze kijken kritiek
met felle, observerende ogen
niks dat hun ontgaat
Ze proeven van mijn verdriet
ze leven van mijn angsten
en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid
Ze zijn genadeloos
ze kleineren me en beangstigen me
tot ik alleen maar kan verlangen…
China, juni
gedicht
3.0 met 27 stemmen 13.535 wielen ratelden; hard
snerpten zwepen in de stenen hand van de menners
die neermaaiden de papaver en de gentiaan
De dichter is maar blinde
vlier, hij zwijgt en zinkt in de wind
die aan hem wringt
---------------------------------------------------
uit: 'In de kalkbranderij van het absolute', 1990.…
decorum
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 810 ze zit opgezet op de piano
papavers hangen in het behang
de piano kraakt soms
maar hout leeft lang
er schijnt een zonnestraal
op de partituur
ze krijgt het ijskoud
als haar mobieltje rinkelt…