Alle inzendingen over waarheid OR eeuwigheid OR eindigheid

'K weet het nog goed die dag in september Plotsklaps is het gebeurd, als een donderslag Dat je ineens niet meer leven mag Die dag blijft helaas voor ons, one to remember Altijd gingen jullie daar je rust vinden In een dorpje in zeeland, alleen aan een duinrand Daar werd je gevonden met je hoofd in het zand Zonder waarschuwing voor jou of beminden…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

De warmte van je lichaam koestert ieder uur mijn vuur om vooral door te gaan, waar stoppen verliezen betekent en verliezen eindigheid. De kilte van de kanker kan niet meer afbreken wat in liefde is opgebouwd, een liefde die voortduurt tot in eeuwigheid.…

Mijn band met God kan ik niet meer versterken dan door met mijn besef van eindigheid me te blijven wijden aan goede werken. (* katholieke begraafplaats in Leiden)…

Als mens eindig en hiermee voortdurend in strijd met verdraagzaamheid en ook leed, zag men kleuren in een zeepbel en onderwijl vluchtte men ontheemd zoekend naar rust, het paradijs. Alles ontleend aan Moeder aarde verzonken in een Eeuwig Al. Bewust of niet van de waarde van het leven terug naar de oerknal...…

Dragende krachten Mij voortstuwend Met jouw heerlijkheid in mijn nabijheid Eeuwige dank Zuchten van geluk Wanneer jij mij kust Acceptatie van alles Zelfs de stormen Mijn leven gedeeld met jou Nooit meer anders willen Als een devotie waarheid geworden Wanneer de rivier tot leven wordt gewekt Het geloof in het lot Ook al zouden…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Treurend om de Eindigheid van mijn Bestaan klaarde ik Zienderogen op toen Ik een prachtig Beeld gehouwen had Met eigen hand - En Albertus Ipse Fecit Voor eeuwig graveerde Op de achterkant…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een reis die alleen kon eindigen op de plek waar hij begon. Aan de bron van de liefde is slechts de waarheid wijs. Voor altijd zal niet eeuwig duren als men niet is toegerust voor de hele reis. Een foto van een leven in een rugtas tegen de klippen op. Pieken kunnen alleen weer diepten geven. Een dal komt veelal na een top.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Er waren vele liefdes er bestonden kleuren namen zonder namen, plaatsen zonder tijd maar alles verbleekte, in het zicht van dat éne Licht.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Boven de doden staan, een handreiking naar het eindig, zoals ze vroeger leefden, zijn de overlevenden van nu, hun schaduw gisteren verweten, draagt de baar in eigen zicht, en zonder het te weten, schijnt de zon in ieders graf, de dood als maatstaf werd gemeten, werd voor hen, die de waarheid hebben voorgeschreven, de grootste straf.…

De klank van mijn oude vleugel wordt zwak en schril: er is iets versleten in hem, diep van binnen. Er valt niets te herstellen, er valt niets te beginnen: tegen een doodlijk euvel kan men niets beginnen. De arme zwakke klanken zullen ijler stijgen, (waar bleef de sterke, volle klank van hun jeugd?) tot ten leste komt het verlossende zwijgen…

Hoe vredig is het sterve in de natuur. Het blad valt af, roest op de stille aarde, vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde: elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur. En altoos is, tussen de tijd van sterven en het opkomen van een nieuw geslacht, een verbeiding, iets als een stille wacht op de anders zo drukke en volle werven. Dit…

verdwaasd vergeten onwaar vanaf hier verdwaal ik verder verder in het donker flonkerende sterren achterna alsof tijd niet bestaat zweef ik tot het eindige licht de morgen in het begin van oneindig lieven zonder betovering onbedwelmd vergeten lief zonder jou de waarheid nooit geweten zij was is voor altijd bij…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Duizend doden sterven wanneer verleden verlamt bij het zachte ochtendgloren lijkt zelfs toekomst verkrampt onbegrensd over grenzen gaat alles wat ademt voorbij niets is vast te houden langzaam sterft er iets in mij oneindig is een utopie eindig de geest van de tijd geen speling voor de dood ooit wentel ik in waarheid…

als je je weg in de eigen Melkweg niet meer weet als je bent verdwaald op zoek naar de waarheid die jou heeft achterhaald als je het juiste pad vergeet en niet meer weet hoe kom ik uit dit dal waar het toch ooit eindigen zal nestel je dan tussen de sterren overzie net als hun alles van verre en ervaar samen dan de ware bedoeling…

tijdloos op weg in het tijdloze licht als afstand geluid als richting warmte als bron kan alleen de geest zich verplaatsen onmeetbare trilling in het oneindige voorbij het eindige -licht,eeuwigheid- ligt de bron van ons zijn schaduw is een zeldzaamheid weten overbodig…

zo schets ik mij in lege straten weggezonken achter klokgelui van eindige dingen zonder slaap word ik herkend zoals de steen die stilte uitspuwt blind en grijs de ademhaling het harde vocht aan het vlinderraam vertelt de nacht onafgebroken hoe waarheid schreeuwt in het vaarwel door het veroordelen van verwachting vergat ik…

met dank aan G.Achterberg als wij oneindig waren dan had ik zoveel tijd en om nog iets te sparen ruim de gelegenheid zelfs als je 't zou halveren 'de helft van eeuwigheid' dan zou ik toch beweren 'ik heb alle tijd' maar alles is zó eindig we leven met de dag dus haast is altijd met ons vandaar dit kort verslag…

Een ster aan het inktzwarte firmament laat je beseffen hoe nietig je bent. Zo'n stip in een eindeloze oceaan maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…

binnen vier muren kaatsen woorden koud schieten blikken dwars door en langs niets hecht meer het behang laat los…