Alle inzendingen over war-child

langs het park een smal pad waar je stil staat wacht watervogels dansen in de ochtendzon mensen zoeken naar een god hoe het ooit begon de waarheid schuilt achter de sterren boeken praten letters vertellen het jeukt vleugels verbranden en vuisten slaan niet meer het is het uitzicht echt waar…

Wachten op de ware is als wachten op de jackpot Het is altijd tevergeefs, je vangt bot met elk lot. En de keer dat je vergeet dat je loten hebt gekocht Win je, en dan begint het leven dat je zocht.…

Als het ware Toch is het rare Dat, ” als het ware” Niet aan “het ware “ appelleert Maar dat enkel suggereert Als het aanvaardbare. Dat is het rare aan het ware Dat zich moeilijk laat verklaren.…

Je denkt terecht is hij de ware wel zoals ik denk ben jij de ware wel, onze tactiek en voorzichtigheid ten spijt van doet niets af aan het in waarheid gedeelde wat geen van ons verliezen zal.…

Alleen is waar waar alleen is daar daar waar het waar zich leent absoluut te zijn niets is minder waar daar waar het woord verwoord het vlees verbeend alleen is waar waar ziels alleen zich gelukkig waant.…

alles is waar absoluut maar onwaar is veelal waarder…

volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de vraag weet of je eens de Ware vindt namelijk "hoogstwaarschijnlijk niet" –…

Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

Hij was zo goed, snel en speciaal, echt waar! De vedettes van toen weten het nog goed! Vele mensen kwamen kijken, een hele stoet! Helaas is het nooit gefilmd, dat is best wel gaar...…

wat trek je uit de kast om naar de maan te gaan? een helderwit astronautenpak met coating dan maar? als het grijze maangruis aan je kleeft als je in die rulle bodem boort een maanlanding is hartstikke moeilijk bijna niet te doen overigens vlieg over wit pakijs en blauw zeewater terug naar huis doe alles nu maar…

het is koud buiten. ze murmelt halfluid voor zich heen warmt zich aan de lach van een verliefd paar, mensen vind haar raar. ze lacht soms hardop, schrikt van zich zelf. ontbrekende tanden zichtbaar ze weet zich bespot, mensen griezelen van haar, gluren en zijn erg op hun hoede. je weet immers nooit met deze mensen. dat hoeft heus niet…

De wekelijkse rustdag is zo heilig saai! Ik wil gaan werken!…

een laatste stap tot het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeert , als ondeelbaar avontuur de toebedeelde tijd te vrezen, slechts een gezicht in de massa te herkennen als individu op ware aard te worden afgewogen, misschien multi-bipolair, toch vol mededogen.…

Ergens op die grote bol liep de ware voor jou rond. Met hoop en dromen, stond jij vol. Je zou hem zoeken, tot je 'm vond. Met open ogen en blik alert zocht jij naar die juiste mens. Maar je weg werd steeds versperd, je werd onzeker van je wens. "Zoekt hij ook misschien naar mij? Weet hij toch niet waar ik ben?…

De chrysanten, die in de vaas op de tafel bij het raam staan: dat zijn niet de chrysanten die bij het raam op de tafel in de vaas staan De wind die je zo hindert en je haar door de war maakt, dat is de wind die je haar verwart; het is de wind waardoor je niet meer gehinderd wilt worden als je haar in de war is. ----------------…

Ik ben blij dat ik de ware liefde heb gekend. Vooral als ik naar de andere gedichten kijk. Hierdoor voel ik me helemaal verwend, En met twee gezonde kinderen extra rijk. Ik zou het geluk iedereen willen toewensen. Maar ik zie,in andere gedichten,zoveel pijn. Dat hoort,vooral bij al die jonge mensen, Toch helemaal niet nodig te zijn.…

Ik zal altijd aan je denken ook al zie ik je even niet zal je altijd liefde schenken als je pijn hebt of verdriet. Ik zal altijd voor je zorgen ook al gaat het minder goed voel je bij mij geborgen ik heb liefde in overvloed.…

Soms zing ik de contrasten weg in mijn leven en neurie zachte woorden, zo licht als de dagen. Dan lijk ik op de lente en strooi een heldere glans over de morgen, ik voel me door de balsemwind geborgen. Soms, heel soms, verbeeld ik me de zomer, ik kan de tijd met mijn lach vertragen en word als een vlinder van bloem tot…

We weten het niet, maar maken plannen goede voornemens voor het nieuwe jaar het is allemaal mooi en aardig maar wie van ons maakt het wérkelijk waar ?…

jij bent de ware, jij bent mijn man, en je weet dat ik niet meer zonder je kan. huisje-boompje-beestje, dat is onze wens. door jou voel ik me weer goed, ik ben weer een persoon, een mens.…

In de ware liefde heb ik nooit geloofd, maar nu .... zit zij in m'n hoofd. Mijn leven was donker en zwart, maar nu .... zit zij in m'n hart. Ook al is het nu zwart, dan .... zie ik toch licht. Ook als is het nu donker, dan .... sluit ik m'n ogen en zie haar gezicht. Geloof nu toch echt in de ware, maar ..... ben ik ook de hare?…

Lieverd, ik hou van je met heel mijn hart Je bent de ware voor mij…

De tijd was maar geleend, de dagen wilden hun mooie uren terug in ruil voor alle herinneringen die verdwenen Op mat fotopapier verschenen, gaven zij negatieve afdrukken van een werkelijkheid die waan niet eens benaderde, zwart en wit wisselden elkaar soms schitterend als siervuurwerk af, de hoekjes gekarteld en omgevouwen als oren…

Antwoorden zoeken, staren naar de grond, waar is de wereld waarin ik je vond? Een kille ruimte omgeven met angst, maar het gevoel van onzekerheid blijft het langst. Ik voel je adem, de angst neemt toe, al deze gevoelens maken me moe. Het hart op de tong, je zachte lippen, ontroerende woorden die mij ontglippen.…

niet de hoop want eens komt echt de dag Dat je de ware man voor jou in je armen sluiten mag…

Jeruzalem uit jouw schoot schuift een zoon waarna een land vol kinderen ik zuip me zat aan je zog je borsten barsten van vertroosting beken vrede vloeien mij aan de rijke vloed van vele volken zou ik niet buigen vol ontzag voor jouw tempel waar mijn vader woont…

Waar was jij elf september vijf jaar geleden was je thuis of op je werk misschien of zat je net als ik t.v. te kijken en heb je die gruweldaad ook gezien moest jij net als ik ook zo huilen dacht je ook dat de wereld stil bleef staan of is er misschien niks met jou gebeurd en ben je waar je was gewoon doorgegaan ben je ook bang geworden voor…

Zoekend naar wat ik verloren heb ben ik onderweg kom ik mezelf tegen gevangen in een web van ragfijne draden die mijn lot bepalen vind ik de weg terug naar wat ik eens bezat het vermogen om lief te hebben en te leven met een lach…

over een paar jaar zak ik misschien wel door de grond, omdat ik te blind was te zien, dat de ware altijd al voor me stond.…

Marilyn Monroe's Poster met opwaaiende rok; Heb ik ook, zegt Truus Maar loop er niet mee te koop Haar man grijnst schaapachtig…