Alle inzendingen over wat voel je nou eige

1 paar twinkelingen 2 roze wangen 3 ons glimlach 4 warme handen 5 heerlijke knuffels 6 mooie ogenblikken 7 zeeën van tijd 'n goed begin van deze maandag…

Is dit het nou? Is dit het nou? is dit nu echt?…

Ik slaap weer bijna niet en jij snurkt maar en als ik je aanraak, draai je en slaaplach je me toe. Wat ik met je moet ruilt met de vertrouwde angst wat ik zonder je zou. (niets)…

Je hebt er niet om gevraagd Maar kreeg het Je hebt het nooit gewenst Maar kreeg de confrontatie Niemand vroeg JOU iets Het stond niet op je verlanglijstje Niet eens op de achterkant Als je de klok terug kon draaien Deed je dat want Nu is het te laat! En de brokken lijken niet te helen Je hartje huilt Je weet niet waar, je weet niet wie…

Echt hem Hij voelde haar Zij voelde hem Hij kuste haar Zij kuste hem Als dat nou niet ... Wat dan? Nu dansen ze Vieren ze Vrijen ze Leven ze Leven ze! Hij door haar ... En zij door hem…

zij heeft hem hij heeft haar nou ik nog…

Ik voel liefde, en die maakt ons mooi, die maakt mooi wat we doen, twijfel niet .....Voel wat ik voel .....dan voel ik wat jij voelt…

Ik word onuitstaanbaar, kan mijn eigen grenzen niet meer vinden. Leef in mijn eigen wereld, en kan mijn vriend niet meer beminden. Het liefst wil ik slapen, en soms voor altijd. Maar soms denk ik nog eens, misschien krijg ik dan spijt. Ik voel de wanhoop nabij, het laastste restje hoop zakt weg.…

ik voel me nep. en ik doe mezelf maar ook anderen pijn en verdriet. hoe moet ik nou verder. hoe kom ik er achter wat ik echt wil? hoe kom ik er achter wat ik echt voel? ik ben en blijf stil.…

Nou én? Vandaag is het warm, helder én met heel veel wind. Ik voel me onrustig en opgejaagd als de wind die met grote snelheid door een smalle opening wordt geperst. ‘Nou én?’ zegt mijn hart. Het antwoord komt in de vorm van een sierlijke dans met mijn opgejaagd gemoed…

Vies is niet het woord Laat staan smerig Maar lekker vind ik het niet Vingerwerk op m’n smartphone Fobisch is het beste woord Wat past voor mij bij die activiteiten Ik kom het wel te boven Ik zal wel moeten Het zal nog erger worden Maar wat is dan mijn probleem Mijn probleem is de traditie Van aankijken, aanraken, ruiken Gewoon…

Ja de tijd is nu echt rijp, dat voel ik, voor ons allebei, ik tril een beetje, zucht en slik, vanavond, omdat ik dan met je vrij...…

Ik voel mijn schouders schokken van de ingehouden snik mijn lichaam krom gebogen dat is mijn eigen ik.…

Is dit democratie Waar men een stem heeft Die niet wordt gehoord Maar wordt bestraft Met financiële moord Is dit vrijheid Waar eerlijk hard werken Leidt tot het omhoog gaan Van andermans salaris Die feitelijk slechts stilstaan Nederland is tolerant Maar iedereen weet Wie zich in ons verplaatst Ziet dat in nederland is het zo Eigen…

tegen ’t raakvlak van licht en schaduw leunen mijn ogen aan op momenten, zo heftig of luw die na een ogenblik vergaan blikvelden zie ik, volgroeid van gedaante in vol ornaat fluisterend en luisterend geboeid naar het bestendige waarom 't gaat…

Volkomen onverwacht bleek je afscheidszoen zo zacht dat ik het spontaan nog eens wilde voelen Had ik nou maar bedacht dat ik daarna nog nacht- en lang zou blijven liggen woelen...…

Ik denk iedere dag aan je Wat is dat toch dom Als ik je daarmee Nou nog helpen kon Als jij je daardoor Niet zo eenzaam zou voelen Dan lag ik 's nachts in bed Niet voor niets zo te woelen!…

Een keien weg met een laagje ijs, is onberijdbaar Een Heuveltjes weg met ijs, te gevaarlijk Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden Geef ons maar code geel of oranje Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten Maar ik heb er schijt aan Ik doe er niet langer aan mee Je kunt mij waarschuwen…

Ik voel jouw woorden prikken, Ja, ze doen pijn... Maar ik geef niet op, Ik vecht mijn eigen weg... Schoonheid, schoonheid, wat stelt dat nou voor... Als je van binnen verrot bent, door & door... Noem mij maar lelijk, dom of te klein... Zo ben ik geboren & zo zal ik zijn... Ik ben wie ik ben en daar kom ik eerlijk voor uit...…

Kon ik jou nou maar vertellen, al was het maar door even op te bellen Kon ik nou eindelijk dat koppige laten varen En stoppen met uit het raam te staren Laten voelen hoe het nu eigenlijk is gewoon duidelijk maken dat ik je mis Kon ik jou nou maar overtuigen dat we om de beurt wel eens zullen moeten buigen En dat zelfs dat uiteindelijk wel…

Zo zaten ze daar aan de keukentafel, en keken naar wat achter hen lag, de kopjes koffie die nooit werden geteld, de poezen die ze begroeven in de tuin oud en amechtig of nog tergend jong. En dan hun dochters waarin ze zich spiegelden wat zagen ze toch in hun mooie ogen het voorlezen op bed, de armen en benen verstrengeld in een tedere worsteling…

Ik mis de mensen de mensen om mij heen Ik heb genoeg vrienden maar waarom voel ik mij dan zo alleen? Wat is het nou? De leegte in mijn hart? de diepte in mijn ziel ? Ik viel in een diep duister gat genoeg vrienden en dan toch alleen Ik voel me o zo eenzaam waar gaan mijn gedachten heen?…

Vreemde e-cards van ‘afzender onbekend’ nou geef mij dan maar een simpel boeketje van mijn eigen vent.…

Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

Wat is er onschuldiger dan een naïeve dartelende vlinder die slechts mooi fladdert te wezen zich van weinig tot geen gevaar bewust Niemand legt zo’n wezen toch een strobreed in de weg Valse vlinders bestaan immers niet? Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet…

Ik gun mezelf een frisse bries Met zuivere lucht, veel zuivere lucht Ik zou gaan jubelen en juichen Mijn armen wijd Ik zou de frisheid naar binnen zuigen En ik zou huilen Heel veel huilen Ik zou huilen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf een open veld Met bloemen, heel veel bloemen Ik zou gaan huppelen en hollen Mijn benen in de lucht…

*********************** Bevroren lippen, tranen langs je gezicht Ze vertellen me verwarde woorden *********************** Als ik nou een vrouw heb, waarom is zij dan niet hier Waarom zie ik haar dan niet? Waarom voel ik haar zachte hand dan niet in de mijne? ************************…

Maar als ik me GOED voel, nou reken maar, dan krijg ik ALLES echt ALLES voor elkaar en; Vandaag is zo'n dag, dus kom maar op!…

Zoals ik hem nu zie en voel Zou ik hem eeuwig willen houden.…

Beesten kunnen niet praten, ja, hun eigen taal. Er leggen nogal wat dieren 't loodje, door of de MKZ crisis of door de vogelpest. Nou is alleen de vraag in dit verhaal, waarom lukt dat nu niet in de regering verbaal?…