6247 resultaten.
Sommige woorden liggen toegedekt
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.720 Sommige woorden spreken in een beeld
waar je geen weet van hebt totdat je merkt
wat in het signatuur zich heeft verheeld.
-----------------------------
uit: 'Voces Intimae', 2001.…
In de eenvoud van steentjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 179 ik draag je in mijn hart
als een signatuur
in de eenvoud van steentjes
heb ik mijn liefde gelegd
rond de stilte
van een maanloze nacht
waarin de geest aarzelend
iets van een afscheid schrijft
zo dwarrelend nog
vol van het verlangen
proberend wat te vangen
het willen vasthouden
aan iets dat als een golving
langzaam, sneller…
Traan
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.171 Is
een vraagteken vaker jouw
signatuur
Zelden weet ik
nog wie jij bent. Hoe
staat uiteindelijk vandaag
weer jouw pet
Zou 'k de kunst van
kennen beheersen
jij bent voor mij echt zeker
die niet te plengen traan…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
Als het ware
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 49 Voor nadere details over exoplaneten met bio-signatuur
zie het snelsonnet van de Woordenaar, eerder dit uur.
__________________________________
AHW
Het lijkt een blauwdruk van
de hof van eden
Humanoïden, lichtjaren
geleden
De kleine prins in eeuwigdurend heden
Een toekomst zonder last
van een verleden
Zo rond volmaakt en…
Kleurige slippers
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 77 ik zag je
stappend gaan
plezierig tikten
kleurige slippers
straatstenen aan
een harmonieus
geheel dit bewegen
als deel van het geheel
wat zo persoonlijk
ingepast kon worden
je lach klaterde
dit statement tegen
deuren en ramen
vele antwoordden
maar nog geen namen
wel kwamen kleuren
in beweging uit een
persoonlijk signatuur
in…
o, ver leven?
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 174 een bio-signatuur: misschien wel leven
op wellicht veel aardachtige planeten
wij dichters zouden dolgraag willen weten
of deze kennis méér dan hoop gaat geven
misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede?
dan niet toekomstig maar nog nú, het heden!
*
Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…
Insula Ambla
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt
Van zeverende lippen
Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet
Door doodgemoedereerd hanteren van een zin
Die wederhelft haar droog de mond in zet
Het steevast "stop er een jippel in"
Gnuivend van pret
O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert
Naar drassige duinpannen en het Oerd
Zie mijn herinnering…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
Pearl
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 398 zij woont in zichzelf
en wiegt haar lijf in lege uren
drijvend op golven van verstand
tussen gestoorde binnenmuren
soms grijpt ze radeloos naar penselen
gedwongen door de schimmen die haar kwellen
schildert zij de helse pijnen in grove lijnen
mondloos, dan hebben zij even niets te vertellen
haar signatuur tekent ze kolossaal
met enorme…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
vakmanschap
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 684 nagelaten later
er zit nog steeds dat potloodstompje in
waarmee hij honderden latjes afstreepte
op de juiste lengte of breedte
het kraakt ook zoals hij de laatste jaren
hij werkte zo rustig
dat hij soms al dood leek
terwijl hij meubels maakte
als een stielman
timmerman heet het nu
ik noemde hem gewoon va Chel
en hij had een signatuur…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
NACHTBERICHT
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.248 Vannacht droomde ik een bericht
een kleine advertentie in de krant
Als watermerk stond mijn gezicht
de luttele tekst vulde mij de hand
Woorden tegen vale achtergrond
en letters in een roetzwarte kleur
Las ik wijl amper betekenis vond
van de hemel en diens open deur
Rondom ’t bericht een open plek
welke straalde als de warme zon
Over heel…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
de slakkenjager
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 230 De slakken hadden elk toch wel
een eigen signatuur,
dat is toch wel het mooiste
van moedertje natuur.
Maar slakken kwamen er te veel,
ze teelden vrees`lijk aan,
de jager werkte zich kapot
en is toen dood gegaan.…
Het verbond ( M.S. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Ik brak het niet. Vandaag.
De stilte voor en in jou.
Jij, van wie ik houd...
we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros
onder takken van zomerbomen.
We roken de bloesem
snoven nieuwe vruchtbaarheid.
Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt
voor juiste en zuivere inspiratie!
We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels.
En de…
R.W.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zijn naam
licht en broos
koesterende omarming
zijn leven
aangeraakt en kil
staat op een kier
hoe veel ziet hij
in het donker
wie blijft achter in de leegte
wie bevrijdt de
gekooide nacht draagt
het licht op handen
hij balanceert op een
gebroken toverdraad
zijn lichaam in de sneeuw…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 opnieuw valt er sneeuw
mijn hoofd lijkt
doorzichtig als glas
alles is zo helder
en toch
denk ik aan niks
herinneringen
wat zijn dat eigenlijk
zijn ze echt?
als alles wit is
vallen de
verschillen weg…