Alle inzendingen over weduwnaar

voor de spiegel oefent hij het nieuwe woord dat sinds gisteren bij hem hoort weduwnaar zachtjes mompelt hij "ik voel me naar" morgen maar opnieuw proberen…

ik wil je niet missen waar de zee het strand verlaat de duinen mij het zicht ontnemen in de ontreddering die mij verstaat ik zie jou nog in de golven waar de branding mijn lippen hebben gekust en het opspattend schuim de liefde tussen ons verstond toch mis ik jou, ik mis je in de nevel terwijl ik met de hond jouw silhouet ontwaar tussen…

De oudere man met pet Staat bij de halte, bekijkt De vertrektijden van de bus Het waait Aan de overkant loopt een vrouw Zilvergrijs haar, slank van gestalte Ze heeft narcissen en ranke takjes Geplukt in het park De man ziet het en denkt Meisje, ik zou je met rozen willen Overstelpen, verlos me van mijn Eenzaamheid, de lente komt…

Een weduwnaar was van Wolfheze naar Honselersdijk aan het racen. Z'n rem deed het niet bij z'n aankomst. Subiet werden al z'n zes kinderen wezen.…

Wanneer je vrouw, je hoort dat toch van velen Door hoe ze was je leven heeft bedorven Dan moet je, als ze eind’lijk is gestorven Ook nog met haar familie alles delen Verlos de weduwnaar toch uit zijn lijden Door hem postuum te kunnen laten scheiden…

Een man van zestig wordt weduwnaar En hertrouwt niet. Een man van dertig overkomt hetzelfde en hertrouwt wel. Is de eerste trouwer dan de tweede? Het kan net zo goed, dat de tweede over minder energie beschikt, maar niet over minder liefde en trouw.…

En als de muze weg is, goed beschouwd als dood; maakt alles wat ik met u schreef, al klinkt het nog het mooist van al zo leeg van woord, een weduwnaar. Geef dan dit als laatste daad, van uw as gewicht dit dicht; dit requieum niet zwartomrand voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…

weduwe en weduwnaar zijn verliefd op elkaar hun handen zijn verstrengeld mensen kijken vertederd hoe zij samen genieten van hun broos geluk ze zijn bijna tachtig tellen elke nieuwe dag die hen gegeven is afwezig nu de dood die ginds om de bocht ze nog wat extra tijd gunt…

In de herfst van vorig jaar heeft hij zijn vrouw verloren in de bloei van z'n leven werd hij weduwnaar.…

Het waren eenvoudige mannen, arbeiders in manchester pakken, weduwnaars, ongetrouwde boerenknechten en hier en daar als miskende intellectueel een bleke letterzetter.…

in september smeten eekhoorns de appels op de grond ze lazen de post-its van de weduwnaar niet: pluk a.u.b. geen appels ze zijn nog niet rijp naast haar stoel ligt de open catalogus: bedenk wanneer je de appels wilt oogsten…

De dood is noch mijn vriend noch mijn vijand Als wij elkaar treffen gaan we een ongelijke strijd aan maar ik zal vechten Als ik tijdelijk win is dat mooi meegenomen Als ik verlies is er "geen 'mens' overboord" We weten toch allemaal dat we uiteindelijk allemaal zullen verdrinken!!…

'Wat stom was ze toch,' zei d'r weduwnaar nog, 'het was buiten de pot, dat ze pieste.'…

gevoel meer dat ik leef in tijden dat we samen waren scheen de zon op mijn gezicht liefde groeide met de jaren als paar in evenwicht een lijf om aan te warmen altijd in voor een gesprek lag ik uren in je armen aan passie geen gebrek toch wilde jij niet verder leven was alles je veel te zwaar had geen liefde meer te geven nu ben ik weduwnaar…

“Ik ben Uw vrouw’s plastisch chirurg en condoleer U met haar overlijden, ik behandelde haar voor haar dood, mede door mijn werk ligt ze prachtig opgebaard en oogst ze bewondering; Uw vrouw haat schulden, overhandig U daarom persoonlijk de rekening” De weduwnaar antwoordt: “er wordt gezocht naar verband tussen Uw werk en…

op een knekelveld Hij moet eruit wordt hem verteld De frisse lucht in voor wat kracht Het kleintje kraait, spartelt en lacht Ze gaan en staan al snel versteld Die frisse tintelkou, dat wit Zodra hij op een parkbank zit Is daar een grote, dikke man Hij tilt hen op een hoger plan Hij koopt een feeënjurk voor haar Sinds kort is ook hij weduwnaar…

Tussen schemering en dauw ben ik een onbestorven weduwnaar of ben ik toch een weerwolf, de wereld heeft er 't raden naar.…

En vader, weduwnaar?…

Vier zwarte paarden voor een zwarte koets Gaan stapvoets richting kleine, witte kerk Weldra staat er een nieuwe marmeren zerk Waarop een lege hoorn des overvloeds Er hangt een wolk van licht boven de grond Waarin het lichaam van de vrouw straks rust De weduwnaar wordt zacht door haar gekust Ze is erbij, een glimlach om haar mond Hij merkt…

Gladde keien zijn overgelopen, waar tussen onkruid is verschenen, mensen zie je niet, gestorven of verdwenen, je ziet het aan een doffe zon, het licht vetrok met de staart tussen de benen, het hangt in de lucht, een ruiker die is bedorven, huizen als verlaten weduwnaar, de wind veegt de laatste hoop van het trottoir, over veld, de wereld…

Daarmee is alles uitgelegd, zelfs de vloek dat u, mijn bevrijder, zich in dit spinnenweb zet en als grauwe weduwnaar slurpt aan uitgeroeide dromen. En o o wat zijn de gevangen dichters vol jolijt wanneer ik hen als spelbrekende klikspaan zeg dat uw geheugen zo leeg is als een ontrafelde windhoos.…

Links naast ons - midscheeps - woonde de ex-kapitein ter zee, weduwnaar, purper van het drinken. Hij had een dochtertje, dat opzienbarend lelijk was, zo opgestopt, verkeerd begroeid en kruislings scheel, dat iedereen wel graag met haar zou willen spelen alleen al om dichtbij iets zo uitzonderlijks te zijn.…

ik zag hoe de eerwaarde werd beschoten door een negenjarige: bewapend met een speelgoedmitrailleur ik grinnikte, uiteraard - er bleef me geen andere keus en voer met de volgeladen roltrap naar beneden voldoende afleiding voor de hand om de tijd mee te versieren weduwnaars verdrijven hun twaalfuurtje door de randen van tochtgaten op…

Bij zo 'n bui staat de weduwnaar Loek in de regen. Zo kan Nathalie in een vloek en een zucht in de hemel een lachbui creëren. Met bakken komt dan zo een bui uit de lucht, maar die humor kan Loek niet waarderen.…

't Vonnis, dat u trof, was zwaar: Gij hebt u moeten geven aan een weduwnaar. Gij glimlacht, Hedwig, maar ik zeg u, glimlach niet! Nog strenger oordeel zie ik voor u dagen in 't verschiet. De hand, die eens mijn dromen worgde, was wel wreed, Maar wreder was nog, wat uw dartle hand misdeed.…