2126 resultaten.
Lied van Liefde
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 762 Onbedoeld had jij die eerste noot
in weemoed aangeslagen
en God - aangeslagen was je
door haar weggerukt bestaan
ze was een uitgespeelde vrouw
die door jouw heimwee werd gedragen
op die uitgeholde dagen
die je liever niet wou gaan
En je zag weer haar piano
waar zij ooit voor had gestaan
Want zij speelde alle dagen hier
het kon je nooit…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 57 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Vannacht dwaalde ik
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 198 vannacht dwaalde ik
door het bos van het stilzwijgen
waar de bomen
weemoedig aan de heimwee knaagden
de kruinen hoofdschuddend
zichzelf miskenden
en de bladeren
- veel te vroeg -
hun laatste greep verloren
ik zocht wat rust
nu de spanning met rasse schreden
als schokgolven mijn lichaam kwelde
er was een open plek
een bron van helder…
heimwee
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 805 heimwee naar vroeger
even weer kind zijn
zorgeloos
genieten
heimwee naar vroeger
lange zomers
strenge winters
bergen sneeuw
genieten
heimwee naar vroeger
lange vakanties
dagen zwemmen
uren lopen
in de bossen
genieten
heimwee naar vroeger
mooie herinnering
ik wil geen kind zijn
ik ben blij
met het heden
soms met zorgen
maar…
Toerist
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 62 ik voel me
een toerist
die reist door
dit leven
en altijd is
er het heimwee
het heimwee
naar huis
want in dit leven
voel ik me vaak
niet thuis…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Voorzichtig woelt de advent
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 2.302 De kerstboom afgetakeld van de zijden rozen,
die we, lonkend naar de voorjaarsvelden,
weemoedig, nu al, opbergen in oude dozen
met de herinneringen die ons vergezelden.…
Leeftijd
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 512 Ik zit weer even op het hek van mijn jeugd
wiebelend op een groen betonnen paaltje
ertussen de witte planken, de verbindingen
tussen de fundamenten van een grens
die weemoed en heimwee omsluit.…
Hartwoud van de geschriften
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 437 bent
wanneer je leeft in mijn gedachten
durf ik niet uit te leggen
door middel van de geschriften
het oude schrift staat vol met citaten
die ik ooit schreef voor mijn hart
een verlangen naar authentieke devotie
en ware bezinning voor mijn lusten
het grijze schrift heeft veel hiaten
die ik verzwolg met mijn smart
die zich wortelde in weemoed…
Passievlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 Ik zei het kan geen weemoed zijn
Geen heimwee, wens naar vroeger, vlucht,
Nee, die melancholie is lang verloren
Die pijn van terugkeer, nostalgie:
Voorbije scènes d'une folie,
Een dwaasheid waar ik niet van wist tevoren
Een wild fantoom stijgt op, muziek
Uit lang vervlogen erotiek
Een lief refrein laat mij opnieuw bekoren
31 maart…
Heimwee
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.318 Het lijkt het meest op heimwee
en heimwee doet zo'n pijn.…
WEEMOED.
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.586 Nooit zult gij weder dezelfde wijn drinken
Als hedenavond. Nooit breekt gij meer open
Dezelfde vruchten. Al uw liefde en hopen
Verzinken.…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.896 misschien is dít het wel,
heimelijk nog hechten
aan wat ooit verloren ging
aan vage schaduwen in de
schemering, een zacht geruis
een verre roep, een geur
een oude afdruk in het zand
iets van droeve leegte voelen
in een stille polder
terwijl er een zwalkende
dierbare vogel vluchtig
in het niets verdwijnt…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 477 Nee, het is niet
Het onophoudelijk ruisen
Van regen
Niet het grijs
Dat zijn deken
Over de huizen legt
En in stilte
Mijn oren verdooft
Niet het ontbreken
Van vogelgeritsel
Onder de pannen
Ook niet de geur van stamppot
Wat me weemoedig maakt:
Het ontbreken
Van uitbundig zonlicht
Kinderstemmetjes
Laat op straat
Geuren…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.587 Najaar,
vuurtje in de nevel, slaapje
van de luiheid, de wereld
wordt weer één, zelfs de spreeuwen
boven het station zijn onverdeeld,
waaiers, grandioos vertoon
van tucht, vereende turnsters
die zich voegen naar de beeltenis
van hun bejaarde leider: Weemoed,
vijand van de poëzie, de ogen
van de dichters zien alleen
hun eigen wimpers, druppels…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 505 Weemoed,heimwee naar wat eens was,
wat nooit meer komt, wat groeit als gras.
Verlangen naar vroeger,nee toch niet,
kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet,
dat jeugd veel te snel gaat
voor je 't weet 't op eigen benen staat.
Heb ik dan wel stil gestaan,
of ben ik eraan voorbij gegaan.…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 919 de avond is weemoedig
en voor het nacht zal zijn
zullen tranen
stil en zwijgend
in mijn ogen staan.
als herrinnering
aan wat te vlug
voorbij moest gaan.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 487 slaap
komt heel zacht naderbij
dan ziet zij hem
die zij verloor
hij komt alleen
voor haar
zijn warmte schenkt
het kleumend hart
een zee vol hoop
op leven
De dag valt
hard en koud
op een verlaten hart
maar met de tijd
vergeelt het beeld
van de herinnering
doch plots
is 't daar
heel onverwacht
zo helder als
de spiegel die
haar weemoed…
Weemoed
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 497 Zondag in een wagon achter in de trein
Weilanden trekken aan mijn oog voorbij
Dan denk ik weer terug vol weemoed
Aan die mooie tijd van jou en mij
Het blijft zo ongelofelijk pijnlijk
Alles wat straalde verliest zijn kleur
Dat ik je zo zou gaan missen schat
Soms in een vlaag ruik ik opeens je geur
Ik snap je niet kan er niet meer bij…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.195 Ik zou zo graag eens willen,
Teruggaan in de tijd.
Toen kinderen nog kindren waren.
Maar tot mijn grote spijt,
Zijn dat nu de voorbije jaren.
En moet ik niet meer willen,
Maar blijven, in deze tijd.…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 845 Weemoedig kijk ik voor mij uit,
naar de druppels regen tegen de ruit.
Ik staar zonder te verpinken,
waarom weet ik niet,
ik voel me net een schip,
dat begint te zinken.
Niet dat ik iets tegen mij heb,
neen, maar het is allemaal teveel,
mijn energie is weggeëbd.
Mijn lach verdrongen,
mijn hart verwrongen.…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.095 door duisterend licht omsloten
wiegde mij het kleine bootje,
het water murmelde verhaaltjes,
zacht zong het riet
het werd mij vreemd te moede:
een onbestemd verdriet
sloop binnen door mijn huid,
nestelde in mijn botten.
veelvuldig sloeg ik de riemen uit,
roeide tussen heden en verleden
eindeloos heen en weer.
zo heb ik die nevelende…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 174 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Van herfst
wil ik nog niet weten
Mijn hoofd
zot van zon en zee
Regen krijgt me
nog niet mee
Van wind...
beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 358 Als we reeds
met één been
aan gene zijde staan
Steeds vaker
in gedachten
naar onze jeugd gaan
Doet onze geest
in spagaat
zachte pijn
van weemoed ontstaan…
weemoed
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 430 niets is zo doelloos
als niet te voelen
in het nu
slechts te verlangen
met weemoed
naar die tijd
waar de moed
nog tijdloos was
gevoel niet zielloos…
WEEMOED
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.404 Dank, o weemoed, dat gij dromen
Zendt door mijne droefenis,
Wijl dees donkere dagen komen
Wijl mijn zon gestorven is...…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 780 Als de wind weer weemoed waait,
loom, donkerblauw en vol verlangen.
Zich ritselend laat vangen,
standvastig blijft, niet draait.
Kan ik eenzaam, lange uren staren
naar jouw glimlach in mijn glas.
Je ogen, je mond, hoe mooi je was.
Maar de dood speelde al door je haren.…