8229 resultaten.
Hinken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 327 Het kind
als oude man
tranen vol weemoedig verlangen;
de foto’s van zijn hinken in zijn hand.
De wind in wuivende pluimen gras verscholen.
Hij lacht.…
Dromerige kornuit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 87 Zij geloofde je oprecht
toen je in verlangen van de ochtend
vertelde dat vleugels overbodig waren
en de dag kleurde in weemoed
dromerige kornuit altijd onderweg
naar nieuwe vreemde dromen
illusie achter de blonde duinpannen
oase voor de glimlach in het duister.
Dromerige kornuit altijd op zoek.…
Toekomst
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 634 een verzilverde vrijheid
verbreed mijn bewustzijn
in ademtochten
wandel ik door het theater
van het leven
brengt mij stapjes dichterbij
in wie ik ben
het verwijst mij naar tijden
waarin ik reis
zoals de lentezon bloemknoppen
doet ontluiken
in fragiele schoonheid
adem ik in weemoed
langs de vensters van mijn ramen
kijk met een verlangen…
Geuren van de tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 525 Vertel het zonder woorden in de geleende stilte
waar weemoed en tranen eindigen
in een vergeten spelonk.
Waar herinneringen een echo krijgen
en wachten niets vraagt wat
je niet kunt
verliezen in de cocon
van een gedroomde
eenzaam verlangen
en een geboorte
die geen afscheid vraagt.…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 315 Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.
Ik kijk en luister…
en voel verwondering opwellen.…
Kom laat ons gaan
poëzie
4.0 met 5 stemmen 431 Kom, laat ons saam de weg op gaan.
Ik weet een bergbeek en een brug,
Daar vindt het hart zich weer terug.
Men kan er uren blijven staan,
Want niemand zal ons vragen doen.
Daar op de donkere terrassen
Groeit jonge rijst in zilveren plassen,
De wereld is er jong, en groen.
De bergen zijn er donker blauw,
Zo hooggestapeld in hun bouw.…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 171 Jubelend vol verlangen.
Iets mooiers is er niet.
Nog even en de lucht is vol met geuren,
en kleurt zich met een tere bloesempracht.
Hoe heerlijk is die lentetijd,
Mooier en beter…
Dan je had gedacht.…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen,
een zoeken zonder echt te vinden ooit?
Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…
Sehnsucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 217 Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir,
gedachten worden smerig als een ranzig abatoir.
Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat
ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad.
Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans.
Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans.
Nochtans jouw ogen lonken…
WEEMOED.
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.586 Nooit zult gij weder dezelfde wijn drinken
Als hedenavond. Nooit breekt gij meer open
Dezelfde vruchten. Al uw liefde en hopen
Verzinken.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 477 Nee, het is niet
Het onophoudelijk ruisen
Van regen
Niet het grijs
Dat zijn deken
Over de huizen legt
En in stilte
Mijn oren verdooft
Niet het ontbreken
Van vogelgeritsel
Onder de pannen
Ook niet de geur van stamppot
Wat me weemoedig maakt:
Het ontbreken
Van uitbundig zonlicht
Kinderstemmetjes
Laat op straat
Geuren…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.587 Najaar,
vuurtje in de nevel, slaapje
van de luiheid, de wereld
wordt weer één, zelfs de spreeuwen
boven het station zijn onverdeeld,
waaiers, grandioos vertoon
van tucht, vereende turnsters
die zich voegen naar de beeltenis
van hun bejaarde leider: Weemoed,
vijand van de poëzie, de ogen
van de dichters zien alleen
hun eigen wimpers, druppels…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 505 Weemoed,heimwee naar wat eens was,
wat nooit meer komt, wat groeit als gras.
Verlangen naar vroeger,nee toch niet,
kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet,
dat jeugd veel te snel gaat
voor je 't weet 't op eigen benen staat.
Heb ik dan wel stil gestaan,
of ben ik eraan voorbij gegaan.…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 919 de avond is weemoedig
en voor het nacht zal zijn
zullen tranen
stil en zwijgend
in mijn ogen staan.
als herrinnering
aan wat te vlug
voorbij moest gaan.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.754 Wind door losse haren
Verlichting voor verkleurde huid
Ogen achter bruine glazen
Vluchtend voor de felle zon
Zachtjes rolt de branding
Op het ritme van de wind
Tegen een kakafonie van kreten
Meeuwen vechtend om een vis
Luie wolken drijven over
Wit als zand tussen blote voeten
Palmen in hun eeuwenoude dans
Omringd door een overmaat aan blauw…
Weemoed
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 497 Zondag in een wagon achter in de trein
Weilanden trekken aan mijn oog voorbij
Dan denk ik weer terug vol weemoed
Aan die mooie tijd van jou en mij
Het blijft zo ongelofelijk pijnlijk
Alles wat straalde verliest zijn kleur
Dat ik je zo zou gaan missen schat
Soms in een vlaag ruik ik opeens je geur
Ik snap je niet kan er niet meer bij…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.195 Ik zou zo graag eens willen,
Teruggaan in de tijd.
Toen kinderen nog kindren waren.
Maar tot mijn grote spijt,
Zijn dat nu de voorbije jaren.
En moet ik niet meer willen,
Maar blijven, in deze tijd.…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 845 Weemoedig kijk ik voor mij uit,
naar de druppels regen tegen de ruit.
Ik staar zonder te verpinken,
waarom weet ik niet,
ik voel me net een schip,
dat begint te zinken.
Niet dat ik iets tegen mij heb,
neen, maar het is allemaal teveel,
mijn energie is weggeëbd.
Mijn lach verdrongen,
mijn hart verwrongen.…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.095 door duisterend licht omsloten
wiegde mij het kleine bootje,
het water murmelde verhaaltjes,
zacht zong het riet
het werd mij vreemd te moede:
een onbestemd verdriet
sloop binnen door mijn huid,
nestelde in mijn botten.
veelvuldig sloeg ik de riemen uit,
roeide tussen heden en verleden
eindeloos heen en weer.
zo heb ik die nevelende…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 174 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Van herfst
wil ik nog niet weten
Mijn hoofd
zot van zon en zee
Regen krijgt me
nog niet mee
Van wind...
beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 358 Als we reeds
met één been
aan gene zijde staan
Steeds vaker
in gedachten
naar onze jeugd gaan
Doet onze geest
in spagaat
zachte pijn
van weemoed ontstaan…
WEEMOED
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.404 Dank, o weemoed, dat gij dromen
Zendt door mijne droefenis,
Wijl dees donkere dagen komen
Wijl mijn zon gestorven is...…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 780 Als de wind weer weemoed waait,
loom, donkerblauw en vol verlangen.
Zich ritselend laat vangen,
standvastig blijft, niet draait.
Kan ik eenzaam, lange uren staren
naar jouw glimlach in mijn glas.
Je ogen, je mond, hoe mooi je was.
Maar de dood speelde al door je haren.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 996 Terug naar de dagen van levende onschuld
toen ons lachen zich mengde, licht doch massief
een vriendschap gedragen door engelengeduld
verlang ik, mijn chronische lief
Jij blijft onvindbaar, hoe diep ik ook delf
op zoek naar vergane perfectie
Mijn rudimentaire affectie
geldt jou, monument van jezelf
Neem jij nu de moed
mij een glimlach te…
Met weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 festijnen
de koninklijke ring aan smalle hand
ooit heeft de romantiek gebloeid
waren mensen door muziek geboeid
dansten volgens protocol en brachten
toch elkaar subtiel het hoofd op hol
hoe kil en stil is nu de transparantie
in een maatschappij met zakelijk contact
geen franjes meer en tierelantijnen
emoties zijn aan het verdwijnen
met weemoed…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 824 Huis, kind, weemoed.
Boom, vuur, vis
ogen, lief, gemis.…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 181 zomer voorbij
droef stemmende herfstwind
een lange winter voor de deur
mijmerende avondwandeling
over schone larie
en duister zeer
vanavond geen maan
de schijn ligt ergens verscholen
in 't glimmende gras
ook als 't lichaam rust verdient
is het voor het hoofd
vaak moeilijk wennen
het is nacht en donker
ik denk niet dat hij het merkt…
- Weemoed -
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.281 Weemoed overvalt mij
overmeesterd het gevoel
betaalt morgen bij het gaan
verstaat verbaasd,
dat het gevoel een gevaarlijk leven leidt
van buitenaf... een zekere volmaaktheid
weemoed sluit achter mij blind de deur
terwijl ik mis, wat was,
wat er helemaal niet meer is
weinig reden om een uitzondering te maken.…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 Weemoed
‘k Voel me weemoedig
Bezeerd
‘k Zou willen bidden
Zoals ik eens heb geleerd
Hoe kan ik geloven
Dat Hij mij nu hoort
Als ik al jaren heb verloochend
Het Goddelijk woord
Ik zou willen gillen
Dat ziek zijn ‘t geluk zo verstoort
Ik heb mijn verdriet
In de kiem gesmoord
Wat zou ik dan willen?…