Alle inzendingen over weer

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

Gisteren om twaalf uur was het overal droog Behalve op mijn terras Ik dacht zo: met de zwakke hoge drukwig boven onze streken neem ik maar eens de hogedrukreiniger en spuit het terras schoon Het was een opklaring in zuidoostelijke richting…

De zon schijnt guitig als een citroen perst hij sprankelend sap in het glas van mijn ogen. De bloemen geuren jou en ik zalf mijn zinnen met zonnebrandolie glimmen spieren luid. De zondagse kermis blijft vandaag binnen. Ik zoen aan je lippen en lach om vrolijkheid. Het Hollandse zeeklimaat gaat naar de knoppen we springen een voor…

twee planken, twee meter lang, op rughoogte en verticaal twee doorgebogen, op konthoogte, horizontaal gehecht zonder notie aan twee stukken beton dragen mij in de passerende zon ik was maar even gaan zitten kan wel op haar gaan zitten vitten het leidt deze keer toch niet tot zomerse hitte ze komt wanneer het wordt voorspeld en dat is deze…

Pijn bij de herinnering, verdriet bij het gevoel en angst dat het je weer overkomt! maar... De tijd gaat voorbij, blijven hangen in het verleden, geen optie, overgegeven aan weer een gevoel van, liefde, vreugde....maar de angst blijft helaas!…

Ik fluister zwoele voorjaarswoorden. Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen en felle zomerwind. Maar die hier bij de kachel klinken als een houtblok op de hete vuren van wat ik nu zou willen. Zwiepende takken en krakend hagelraam klepperende brievenbussen buiten, en in mij woedt windkracht negen.…

stilte fluistert zich open grijs en immer nieuw werpt mij in de spiegel, het onbekende plein van de dood schuld wordt een gewassen bladzijde mijn hand uitgestrekt, wit in koude regen want daar begint het vanbinnen ik zie noch hoor wat mooi is of dat wat mij verlaten heeft het maakt ook geen verschil aan het einde…

Waarom raak ik als echtgenoot en huisvader onthecht en gaat mijn fantasie met mijn hormonen in gevecht en denk ik voor me uit: wat ben ik schaamteloos en slecht wanneer Marjon de Hond 'dit wordt een echte plaknacht' zegt. Ze kijkt erbij alsof ze zich ruim voor ze dit vertelt de nacht in al haar plakkigheid alvast heeft voorgesteld; het woelen…

als de schemer invalt is er geen ontkomen aan hoe hard je ook rent word je met huid en haar opgeslokt geel ochtendlicht kust 's morgens jouw ogen wakker hemels dauw likt je schoon voor een nieuwe speelse dag…

Ze zijn somber en in gedachten Het was mooi weer Toen ze tegen me lachten.…

Ach, daar komt mijn kleinzoon op bezoek, hij maakt de dag voor mij weer goed.…

Jij stond daar ik stond hier er leek iets te zijn het leek alsof we al verbonden waren er was iets iets nieuws jou uit mijn gedachten bannen dat ging niet jij moest het zijn maakte ik mezelf wijs…

Links is er eentje bozig Rechts gaat er een te keer Ik ben van 't mooie weer Gewoon een beetje rozig En wil dan ook vandaag alleen dit kwijt: Zie 'vorige' voor actualiteit…

Ach, men klaagt hier beneden immers altijd: Met het weer, is 't niks gedaan!…

het is kil en klam ik waan mij in de wolken zo dicht is de mist…

En liggen er geen blaadjes op de rails Dan ligt er wel een pak sneeuw Wat net zoveel wil zeggen dat elke keer Er roet gegooid wordt door het weer, We kunnen toch nergens meer tegen?…

ze duiken weer overal op de steden en hun neongedachten de vele lichtjes verduisteren de waarheid valse pracht in felle kleuren luide muziek verbergt verdoken stilte slechts even duurt de erkenning van de prachtige geschenken ook mijn vluchtige taal is zo weer vergeten het papier ritselt al in de vuilnisbak…

ook vandaag wil de sneeuw ons wassen ontdoen van of bedekken welkom sneeuw zolang je ons goed doet…

En weer word je teleurgesteld is het opnieuw geen echte liefde weer iemand die je de rug toekeert en opnieuw jouw hartje griefde En weer kun je niet slapen spookt er vanalles door je hoofd terwijl het toch een sprookje leek en hij een terugkeer had beloofd En weer bleef je alleen achter overmand door intens verdriet smachtend naar dat…

schijnheilig zonnetje speldt ons een andere waarheid op de mouw dan de Noordenwind…

Model achter glas bevriest ondanks minirok toch niet helemaal…

Het is vloed in onze liefdesharten, de stromingen vermengen zich in talloze omarmingen waar beschermengelen zijn neergestreken het boze geen vat op ons heeft daar de Godin in onze harten leeft Ik wandel met Maria Magdalena langs de lentebloemen en de vrolijke vogels, wij zijn helemaal in ons element als gezworen krijgers, met de liefde van…

na 2 jaar Amerika zijn ze weer terug mijn dochter en schoonzoon, de tijd ging achteraf vliegensvlug twee keer ben ik bij hun geweest iedere keer een mega feest heerlijk dat ze weer in de buurt zijn gezellig en reuze fijn…

De weerberichters hebben gesproken. Er nadert iets ontzagwekkends, dat niets ontziet en alles ontzet, dat ons hagelend zal bespringen en bliksemend zal verblinden. Een klaarlichte nacht, die alles zal verduisteren. De weerberichters hebben gesproken. De dag is gesloten.…

daar zul je het gedonder hebben regen tikt als 'n ongenode gast op pannen en tegen ramen rennen mensen voor hun leven vechten ruitenwissers 'n verloren strijd voor beter zicht delven fietsers het onderspit door passerende auto's die hen laf in de flank bespuiten…

Dag zomer 2011 Het was niet veel Weinig zon en veel regen Maar goed dat kan 'n keer Ik heb besloten Deze winter ben IK zonniger dan het weer…

Hoe zat dat ook al weer Met het heen en weer. Je hoort het vaak mensen Elkaar toewensen, Elke keer weer. Waarover spreekt men meer Dan over het weer.…

Regen tikt tegen het raam Jaloezie schiet boven wolken Helder is het beeld als glas In zijn gevoel vertolken Tijd glijdt voorbij zonneschijn Waarbij het huidige verbrandt De frisse douche van haar natuur Voorkomt het trammelant Blust hier en daar de verhitte kop Hij komt volledig bij zinnen Zijn geest neemt alles in zich op Slurpt het…

Teksten worden weer drinkbaar uit heldere bronnen, lichter op een linnen zonnestraal en voor die zal begrijpen, zichtbaar.…

om het weer kun je niet heen het komt zoals het komt de wind heeft geen wil de regen geen eigen regie het weer doet gewoon wat het doet het is hooguit de oude die het voelt in zijn pijnlijke knie…