Alle inzendingen over weerspiegeling OR ziet OR zichzelf

Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf? Hoe moet poëzie dan klinken? Luid geknal? Heavy metal rock? Druppelende kranen? ----------------------------------- Uit: 'Fijn dat u luistert', 2014.…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

angst wat je in iemands ogen ziet Je ogen geven een weerspiegeling van je gevoel Je ogen zijn een spiegel van je ziel…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

in de reflectie van heldere tranen weerkaatsen verlangens vrij in hun val waar zij ongrijpbaar in handen geslopen breken als wensen nimmer vervuld zal de fluistering onhoorbaar diep verscholen in smekende ogen als duizenden vragen onuitgesproken weerspiegeling wezen van zichzelf zodat een stilte zichzelf weet te horen als die…

Tranen van intens verdriet, in een glas rode wijn ziet men die niet, zelfs geen weerspiegeling in het glas van de droefenis die er ooit was, noch van de nooit geboden troost, het fonkelt enkel maar ‘proost’.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Halo lechol shirayich Ani kinor Bron: https://muzikum.eu/nl/christian-verwoerd/jeruzalem-stad-van-goud-songtekst/bewerken Als ik jou vergeet, oh Jeruzalem Laat mijn rechterhand dan zichzelf vergeten Bron: https://muzikum.eu/nl/christian-verwoerd/jeruzalem-stad-van-goud-songtekst…

iedere hoop verliest zichzelf in de weerspiegeling van zilte tranen reflecteert het immens verdriet in die eigenheid van eenzaam zijn zoekt als een schaduw getemperd verlangen de begeestering van alle pijnen overheerst de hopelozen aan hen behoort de eeuwigheid Die onmacht soms...…

iedere lach verliest zichzelf in de weerspiegeling van zilte tranen reflecteert haar immens verdriet in de eigenheid van eenzaam zijn wacht als een schaduw getemperd verlangen in de begeestering van alle pijnen beheerst een leven dag na dag smeekt de toekomst mild te zijn…

Alles wat ik zeg is met een kader omrand maakt dat van alles zichtbaar is in het verkeerde verband Niet dat het liegt en niet dat het niets zegt het is alleen zo dat het voor oren de waarheid verlegt Van binnen speelt het harder dan waar ook verbreekt alles wat ik zeg dat wat buiten kaders echt niet mag speelt het breekt het bekt het…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in a steady beat 'Unite our Kingdom' klinkt haar lied maar in april, aan de douane na de backstop lange rijen trucks in Belfast, zwaarbeladen no hard deal, please, Downing dame...…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

het jaar kende precies zijn plaats het was bezig met wat bewegen moest het vond het moeilijk om zichzelf aan te raken toch liet het een spoor achter van mooie en minder mooie dingen in een wereld van ontmoetingen waarin activiteiten samengebracht werden in een beschaafd applaus deze tijden weerspiegelen nu in onze herinneringen.…

Wijsgeren gehuld in een wijsgerige deken daaronder hun amulet, blijven transcendent , ongrijpbaar, ik heb mij daarop stuk verkeken, wel de uithoeken van mijn ziel verkent. in die gedachteloper verloopt het zand in de richting die hand van welke hersen- kant hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien, met de ons aangemeten tijd. aan de…

Het is avond, regen, donker en de lichten zijn aan Ik zit in de bus dicht bij het raam Ik tracht naar buiten te kijken Maar het enige wat je ziet Is de weerspiegeling van iemand Die wel op mij MOET lijken Ik kijk en denk Je lijkt dan wel, maar ik doe het beter Spiegelen aan een ander Dat werkt voor geen meter…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Iedereen probeert te zijn zoals hij denkt dat een ander hem graag ziet Daarom is niemand wat hij eigenlijk zou willen zijn: zichzelf. Want dat accepteert men niet…

een gebeurtenis is nooit iets wat zomaar gebeurt de poëet ziet méér: een voorval is niet slechts toeval stilletjes worden louter gebeurtenissen aankondigers omina die fluisteren in dichters oor wat komen gaat in de verborgen wereld van dichters hoofd weerspiegelen zij de diepste behoeften van de mensenziel…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

zwervend door oude straten geven steegjes nog altijd geen antwoord op vragen die blijven spoken door mijn hoofd ook al glimlach ik ziet alleen de weerspiegeling mijn echte ik, zij weerkaatst de leegte die al zolang in mij huist bladeren heb ik volgeschreven al verstierven de woorden in de herfst heb ik ze geprobeerd te vangen stuk voor…

hij kijkt in de spiegel en ziet hij ziet zichzelf niet. het is een ander die daar staat. een milde lach verlicht het gepijnigd gelaat. hij slaat de spiegel stuk.…

Ze drijft met slechts een rimpeling, herinnering druppels om tot zilverling spettervast de brede lach van zon op zee bij toverslag en vloeiend blijft de schildering Terwijl een koele bries verdwaalt, ontpopt de twinkeling golvend aan de glinstering der einderschone waterbrand in ’t wondersprekend niemandsland en vloeiend blijft de schildering…

het water staat stil daardoor de hemel zichtbaar in totale rust…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door ’t blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

de ziel spiegelt de werkelijkheid helderder dan wij er oog voor hebben…