269 resultaten.
Vizioen, hoe handen woelen in de wrong
poëzie
3.1 met 16 stemmen 1.437 Vizioen, hoe handen woelen in de wrong
Van vuurrood haar, en, twee hong'rige honden,
Zoeken op vrouwelichaam, waar ze vonden
Het heerlijkst vlees - hier - daar - met gulz'ge sprong,
En door de hersens 't bloed dreunt als een gong,
En tanden, wreed, het druipend tandvlees wonden,
En de uren smelt tot dropp'lende sekonden
Half bewust'loze wellust…
De liefde
poëzie
3.8 met 18 stemmen 3.232 Waarlijk hij, die dit kan wanen,
Kende nooit haar reine kracht,
't Is de wellust die hij offers
In haar heilge name bracht.…
Passie in stilte
hartenkreet
4.3 met 11 stemmen 2.676 ik kijk hem aan, mijn ogen vol passie
vertellen hun diepste geheimen
verraden verlangens, die bij elke stap
steeds verder naar boven drijven en
zwijgzaam meedeinen op het ritme
van mijn wellustige lichaam waar
parels van zweet in schaduw schitteren
woorden verstommen, als muziek plotseling stopt
voel ik zijn hand in de mijne, ik zwijg, geef…
A Players Life
hartenkreet
3.6 met 22 stemmen 3.176 Ik kan niet dwingen dat je van me houdt
Als ik smekend met mijn blik
mijn liefde naar je straal
Wanneer het hartkloppen van jou
het ritme van de dag ontwaakt
je je omdraait, en zuchtend ademhaalt
weet ik dat je weer spijt hebt van de nacht
na wellust ingegeven door meelij en drank
komen zelfverwijt, schuldgevoel en
gevoed door je afwijzende…
ondeugend (schuin)
hartenkreet
3.3 met 13 stemmen 3.177 uit het diep helder blauw van de zee
sneed de boeg van het schip wit rollende kragen
alsof ze met haar ranke lichaam de golven uitdaagde
zo gevaarlijk hing ze over de reling heen
van enige afstand sloeg ik haar gade
hoe jong mag je zijn om je zo te kunnen gedragen
ze was oud genoeg om als bloem te worden geplukt
zeker toen ze zich ondeugend…
Humorloos gedicht
gedicht
2.6 met 5 stemmen 6.492 Waar winter schaduw aanblaast op het lijf
verstijft de ademtocht tot kleine rook,
van wellust geel, de appels van het oog,
na-oogst van brakke hoop, beslaan met rijp.…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee.…
Zijn laatste feest
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 203 Zij is een mooie, slanke, goedgeklede vrouw.
Haar man, dat is een hard en machtswellustig beest.
Terwijl ze afkeer in zijn hele houding leest
als zij voorbij marcheert, roept hij schijnheilig wouw!
Hij domineert, hij is pervers en commandeert.
Hij, die weer eens een zogenaamde meeting heeft
en zich met smoezen in het nachtcircuit begeeft,…
Zangstukje
poëzie
5.0 met 2 stemmen 919 Neem weg, neem weg die afgerichte mond,
Die lippen vol verraad, met wellust overstreken;
En dat gevaarlijk oog, die valse morgenstond,
Waar de uchtendzon van heil gereed schijnt door te breken!
Maar geef, meinëedige, mijn kussen mij weerom,
Die panden van mijn min: zij zijn mijn eigendom.…
Liefde.
poëzie
4.5 met 4 stemmen 560 O, Liefde, stroom van wellust, die als een zonne blaakt,
die zelfs de wreedste wilden zo zacht als englen maakt,
die bloemen mild doet bloeien uit ene barre grond,
en toverzang doet stijgen uit 's mensen hert en mond,
o, liefde! die een moeder aan elke stervling gaf,
gij zweeft als 't eeuwig leven op 't alverslindend graf.…
Landelijke Liefde I
poëzie
3.3 met 3 stemmen 406 Een zoen, niet bij machte kortstondige weelde
Te geven, die alleen het voorgevoel
Van het wellicht voor 't laatst te doen
Een zekere ernstige wellust verleende.…
In haar grootte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 'k Denk aan jou
Normaal de dingen
Die doorgaans simpel
Zijn te duiden
Tastbare contouren
In mooie lijnen
Ademend de passie
Over de grenzen van
Een dieperliggend
Verlangen naar
Een wellust
Juist intimiteit
Altijd passievol
In haar grootte…
voornoen
netgedicht
3.6 met 9 stemmen 282 langzaam schuift licht
schaduw verdrijvend
mijn hof in
talmende opgewektheid
maakt zich meester
van mij
zon, ankh, moeder
van mijn bestaan
baart wellustig
maan, vader
knipogend
achtergrondig
een ochtend
als de eerste dag
aangebroken…
Mijn tweede huid
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 630 Elke ronding elke welving
elke plooiing elk haartje
al je bijzonderheden
voelen als mijn eigen huid
ik streel je landschap
kus je verborgen parel
mijn huid glijdt in de jouwe
tot één wellustig lichaam
op weg naar het genot…
die gepunt mijn wellust dorsten
netgedicht
3.4 met 11 stemmen 1.601 ik plak je poster
op een kale muur
in neonlicht je lijnen
maar krab je ogen uit
ze keken in mijn ziel
ontdekten mijn geheimen
je lichaam voelt koud aan
ik laat mijn handen gaan
langs neus en lippen die
zich vochtig in rood plooien
je ranke borsten die
gepunt mijn wellust dorsten
ik scheur de benen
van je lijf omdat je die
genomen…
Ontwijk 3de golf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Hoewel wij collectief zeker ons best doen
Nemen besmettingen overhand toe
Wij terneergeslagen, 't virus niet moe
Energiek-wellustig, net als eerder, toen
Strijd tegen corona, beslist geen sub
Ontwijk (ook) derde golf, voorkom blub, blub…
Niet eerder
netgedicht
3.2 met 13 stemmen 206 Niet eerder vielen de eerste dagen zo zwaar
in zulke onbeholpen onbesproken liefde
dat denken bijna pijn gaat doen in verlangen
en verlangen het denken lijkt te verblinden
met pure Pakistaanse wellust
in ieder denkend hart een liefdeskogel
over iedere hart denkende man
een deken van bezielde tederheid
zonder herinnering aan de vervolging…
Een blanco pagina
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 219 je schrijft
met vlammend licht
buien aan de hemel
zwarte letters
krullen wellustig op
een grijze achtergrond
tekent
in kleur nog wat
vage regenbogen
waarop in donderend
applaus je creatie door
de wind wordt weggevaagd
de nachtelijke stilte
maakt een blanco pagina
weer zomers klaar…
Ga je mee?
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 417 Ga je met mij mee,
rennen, strijden en vluchten
door het woud der wulpse, wellustige en willende wijven?
Ga je met me
richting zee
naar kwallen, kreeften en vissen
daar kan je je nooit vergissen.
Ga je mee met mij,
alleen of samen,
eindelijk af
op de grote roze zee?
Ga je mee?…
Zo Mooi
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 948 O vrouw zo mooi
Rijp zomerkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een zoet struweel
De olijfboom
Strekt zijn takken
Als tedere vingers
Als de verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het altaar
Aanbid je nieuwe naam…
De avond zijgt als zegen
poëzie
2.9 met 7 stemmen 1.199 De hemel heeft zich rustig
Om de aarde heengespreid
En zoent haar nu wellustig
In zwijgende eenzaamheid.…
Sterre 2008
netgedicht
3.5 met 22 stemmen 1.217 Je bood het aan op je hand
een vage vorm was te zien
je stopte het in mijn mond
Lippen op elkaar tot ik slikte
de wellust uit mijn oren droop
in mijn ogen enkel passie nog
Er was geen weg terug behalve dan
tussen jouw benen door en later
keken we samen naar het licht
dat onverwacht uit de aarde kwam…
stroboscopisch licht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 747 stroboscopisch
licht verblindt
alleen je schijn
blijft hangen
verlangen
tekent wit
verborgen passie
in een grauw gezicht
gespannen
dagen ogen in
wellustig dansen
mannen uit
je laat
je vangen
in het zwart
van schaduwen
ik zie je
lippen missen
als liefde
sterft in geluid…
Teer liedeke
poëzie
3.2 met 24 stemmen 2.895 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…
uitgewoond
netgedicht
4.4 met 20 stemmen 66 wanneer ik wegval
zomaar
uit de tijd
zou ik je vragen
mijn leven te vergeven
nee, ik zou je smeken
met een oogbeweging
uit het heelal geplukt
op een moment dat
twijfels hun roes uitslapen
en zich weer gereed maken
om naar de wereld te
staren
leeg en onveranderd
zoals dronken minnaars
die hun wellust uitstrekken…
Egoisme.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 273 En wellust is dan bijna niet
meer te vermijden.
Zelfzucht gaat overheersen in
ons hart!
En door afgunst raakt liefde
verstard.
Dan komt in het gedrang het
invoelingsvermogen bij mensen.
Zo wordt men bedrogen door
onze eigen wensen..!…
Teer Liedeken.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 299 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…
Zij appelde en slangde
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 404 ben de wereld afgegaan
sandaal en pij
zijn aangeschoten
ik wilde me ontbloten
in adams paradijs
ben er niets
mee opgeschoten
zij appelde en slangde
ving mij met oog en handen
ik viel voor haar wellustig lijf
riep de vader voor wat troost
hij was niet thuis deelde
met zijn zoon het heilig kruis
heb maria aangeroepen zij deed
in blauw…
O vrouw zo mooi
hartenkreet
4.2 met 17 stemmen 1.230 O vrouw zo mooi
Bloesemend, bloeiend
Rijp amelkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een geurig struweel
De ceder
Strekt zijn takken
Als tedere vingers,
De verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het geheime altaar
Aanbid…
Adoratie
hartenkreet
4.4 met 8 stemmen 1.286 O vrouw zo mooi
Bloesemend, bloeiend
Rijp amelkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een geurig struweel
De ceder
Strekt zijn takken
Als tedere vingers,
De verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het geheime altaar
Aanbid je nieuwe naam…