Alle inzendingen over wieden

Het bloemenhart, het opent zich, ingekleurd het persoonlijk wikkeldeken van het leven met zijn stijlvolle brocante rose lijst, zo fijn en frisgeborduurd en in goede staat ontvangen, ja afgewerkt het wieden, beregenen en bloemen plukken, de lichte touch van musk, aan lavendelfris die door het leven gaat, subtiel en sensueel.…

Achter ons huis ligt een tuin hij is niet eens zo klein een stuk of dertig aren moet hij zo wel zijn éénmaal in de week dan maai ik het gras en loop daarbij te wensen dat het gazon kleiner was ik maakte ook wat perken een bloemetje staat fris ik weet nu ondertussen wat onkruid wieden is over het hele karwei loop ik te klagen en te…

Terwijl in ’t bronsgroen eikenhout, zo rijk aan kalk en löss Hun spierkracht heel goed bruikbaar blijkt bij het asperges steken En heeft men in de bouw weer eens gebrek aan opperlieden Niets aan de hand, de Polen zijn bedreven in dit vak Ze sjouwen steen en pannen naar de steiger of het dak En als het huis bewoond wordt komen ze het tuintje wieden…

hemels blauw in de schakering van de herfstbont regenboog steeds weer jaargetij na jaargetij kleurt zich er dwars doorheen als vivaldi’s eerste tonen vier jaargetijden lang zijn gekwinkeleer het gesprek ontwapend gemeend als seizoenen veranderen en we bij tijd en wijle de hovenier die het jaarsveld laten harken de tuin van ons hart laten wieden…

we wieden niet, maken distels en brandnetels tot bondgenoot, storen ons mateloos aan het zevenblad en heermoes volgen slaafs onze eigen paden en raken hopeloos verstrikt in hagewinde en klimop schoorvoetend banen we ons een weg en rusten uit op het groene bed van mos en varens hier regeert de waanzin, haalt wanorde, orde in ontredderd…

zo aanwezig de dood in het diepe zwijgen van de nacht er gaat een gerucht rond dat er een vreemdeling is aangekomen met veel geld en fatsoen ze hebben zijn snor afgeschoren zijn dodelijke wapens zijn vernietigd al zijn corrupte geld aan de armen gegeven heb je het fluiten van de warme wind gehoord er is een vrouw die hier onkruid komt wieden…

Hij wiedde 't onkruid, bond de loot, Bond zacht een roos in voller licht, Van onder blaadren ruig en dicht, Hief hij de bleke perzik bloot. Jaloerse minnaar, wou hij 't park Doen schittren als een schone vrouw, Schikkend heur tooisel, vouw na vouw, Kunstvol met snoeimes, zeis en hark.…

Vandaag bij ‘t wieden van een bedje met wat prei was ‘t de Thalys die zijn gezichtsveld deed verbazen. En ‘s avonds, etend van wat zelf gekweekte radijs genoot -ie napret van een mooie dag Parijs.…

Zij verzet zich met wat luchtig graafwerk in de wolken, wieden en het zaaien van haar onrust. En 's avonds als zij toch weer getracht heeft een opgeschoten schim in haar appartement te lokken, en afgepoeierd is met een 'goedenavond hertogin', werpt zij zich nijdig op enige beschikbare lektuur, Het Boek der Boeken.…

Boerenmosterd, wilde peen Ezelspoot en akkermunt Worden mij hier zo gegund En als het wieden weer begint Ga ik er mooi omheen. Parelzaad mag blijven staan Steenraket hoeft ook niet weg Maar pissebedde heeft de pech Dat haar naam mij niet zo zint Ook schijtkruid laat ik niet begaan.…

naar de takkentoppen staar die in de hemel mijn onkruid wieden met een maaiend gebaar voir la mort en face; tussen hemel en aarde gevangen in een grijze waas nu word ik gedragen op geaarde strengen waar het mos uitzichtloze dagen verzacht en het schaarse licht zich geweldloos tracht aan te lengen met mijn diepere lagen voir…

betekenen mogen omdat ieder is die hij wezen mag altijd anders en daarin juist gelijk met de wijze lessen van gisteren na vandaag kompas voor morgen fluisteren wij elkaar de ware opdracht dat niet het geluk meer zoeken is maar het zijn van wie je bent met vol verwachting ook de harten dat wij met respect en liefdevol hatend onbegrip wieden…

Want dat komt van roepen, en u ziet terstond Zo draaien wij vrolijk in een kringetje rond Van raden komt ried, maar van baden geen bied Dat komt van bieden, (ik hoop dat u 't ziet) Ook komt hiervan bood, maar van wieden geen wood.…

En umhoog deur 's hemels blauw, En umleeg ien 't drupke dauw, Lienks en rechts en wied en zied - 't Is al straolen wâ ge ziet! Hè! hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond!…

En umhoog deur 's hemels blauw, En umleeg ien 't drupke dauw, Lienks en rechts en wied en zied - 't Is al straolen wâ ge ziet! Hè! hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond!…