Alle inzendingen over wieden OR Vlaanderen OR akker

Ik voel opa’s ziel in mij krimpen van verlangen naar grond, geen akkers maar eigen graslanden niet langer verdreven worden door de boerenzonen met hun honden, muizen en wantsen in de bedden voor hun zieken en hun zere rug van het ploegen en het planten wieden, oogsten en malen van het graan Ik ben verder gegaan…

Heb ik geen recht, ik heb geen land; heb ik geen brood, ik heb geen schand; Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand sta ik recht voor u, vecht voor u!…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

maar, in je gedachten Schiet het zo maar de lucht in Zonder dat er iets aan gedaan Hoeft te worden - En als je dan een tijdje De boel de boel hebt gelaten, En je de ongewenste gedachten Hebt laten woekeren, dan wordt Het gangpad in je bovenkamer Weldra onbegaanbaar - Hoog tijd om afscheid van ze Te nemen, tijd om onkruid te wieden…

letters in steen onder de blijde zomerhemel van vlaanderen ligt een beweend europa tere klaprozen trekken hun kleur uit deze bodem een signaal voor dwazen…

In de velden van Vlaanderen groeien nog altijd granaten van roest, rotten nog leden en lederen aanhangsels van soldaten. In de velden van Vlaanderen nog altijd een nadorst van dood, drank in de modder gebruikt, pijpen gerookt en over de longen de angst.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

God, onze Heer, gij loecht* weleer op Vlaanderen; toen was het machtig, schoon en fier; kluister en juk, het sloeg ze ruw aan spaandren: " Vrijheid en Nering!" klonk het hier. God, onze Heer, wil 't jong geslacht aanhoren; red Vlaanderen uit zijn diepe val! Zegen de eed door allen trouw gezworen; Vlaanderen, Vlaanderen boven al!…

Vlaanderen huldigt zich in mist. Eenmaal gevierd werd Lichtmis gedempt. Niets of niemand onthult Nieuwjaar waarin wij dubbel turen. Van waar die kortzichtigheid? Geraken wij beneveld en vervuld door onze insluitende haardvuren? Vlaanderen huldigt zich in mist.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De Stern, een Aalscholver, iets kleins in ’t riet we voeren zachtjes langs de waterkant maar de bewoners zongen hard hun lied hun lied verheven boven platteland we hielden ons zo kranig, als graniet als de natuurliefhebbers echt verwant aan vogels, reeën, in een rampgebied ik sprak meest stadse woorden als passant de koude regen striemde…

ga wieden in je emotionele tuin verwijder je angst…

Het is lente aan het worden, straks ga ik in de tuin het onkruid wieden tussen de rozen, de papavers, de primula’s. Dan komt die steek van pijn: er is veel meer te wieden waar ik niet bij kan, aan mijn binnenkant. Wanhoop slaat mijn handen voor mijn ogen als ik bedenk: wie in de grootstad, in de wereld, extirpeert het onkruid mens.…

Een wit meer van mist in de vallei van de Wied: verrassend gedicht.…

Dat dit jaar vrucht heeft gedragen Dat ik de plukker eerst zag schudden aan de boom Dat hij de vruchten met zorg raapte Dat hij de ladder tegen de boom zette Z'n mand vulde en een wijsje vloot: Zagen,zagen wiede wiede wagen Het was een stokoud wijsje Uit m'n vroegste jeugd.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Voor Vlaanderen, Vlaanderen, Trille mijn harte vol geestdrift en vuur. Mijn land is het land van de stille, De vreedzame brede natuur.…

Ik liep langs akkers van verlatenheid Door dorre droogten vol met onbegrip Gegroeid in jaren tijd Ik zag geen kleur meer Die mijn onrust kon verstoren Slechts het grauw Moest mij bekoren En de strijd De eigen innerlijke kracht En soms façade Waren broeders Teer, hard en dan weer uiterst zacht Die hielpen bij de ommekeer Waar plotseling…

het komt mij voor alsof je vers gewassen van al wat overtollig is ontdaan mij laat delen behaaglijk uitgestrekt ontvankelijk als een handpalm die je spreidt…

ik leg mijn hart in de voren van een akker niet opdat de raven het zullen vinden maar zodat het kan groeien onder azuurblauwe hemel zich een nest weet of een beginpunt waar nieuwe dingen wachten zijn geklop over treurnis een zacht bed rust zodat het ritme zal galmen over weiland en water aplaudiserend voor het leven…

kop op en achting, voor berg wielertoeristen op de Koppenberg, in 'Ronde van Vlaanderen' - sympathie, alsook respect!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen en ik ben haar passagier. Meid, waarom zo ver gereden, waarom blijven we niet hier, waarom blijven we niet in Vlaanderen met zijn duizend soorten bier?…

geleidelijk verandert er veel het tij zit tegen de karige oogst wordt moeizaam ingehaald waar de wind waait zo hij wil met slagregens die het licht breken naast de resten op de akker -van wat eens vrucht droeg- lijken de wegen in staat van de verwording zonder houvast raken wielen versplinterd glijdt alles voorbij de rand…