Alle inzendingen over wijn OR vaten

de zachtheid van het verre water aangelengd met koppige, rode wijn geplengd op harde, droge grond geur van hars uit houten vaten van Delphi naar beneden kijken ertsschepen liggen roestig voor anker aan de horizon springt een dolfijn vangt het laatste licht van de dag hier kan ik jong blijven met jou zelfs vandaag met grotere pijn dan verlangen…

Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat vreugd en warmte. Maar rijmt niet op mijn pillen, die kunnen dan kwaadaardig zijn.…

op vat die door de jaren heen zich rijpen laat…

haver tot gort vandaag ontzie ik jou te kwellen heden geen overpeinzing of nutteloos ongerijmd gedicht op jouw overdadig besmeurd bord ik reik jou de doodsaaie verveling aan vol met nietszeggende woorden ik dacht nog over mijzelf te praten, het eeuwig wederkerend fileleed of de vlieg die ik wilde vermoorden maar nee, ook dat zijn holle vaten…

Mensen die veelal praten, hebben toch meestal het minst te zeggen…

te nippen, in een stroom van onvertogen woorden die in de ontstane holle ruimte resoneren, waar ik een bloemrijk betoog in onderhield, mij de toegang te ontzeggen naar een ander aangeslagen vat, maar die klonk uiteindelijk nog leger, wat me lang zal heugen, misschien daardoor een beetje wijzer?…

De lippen geslagen aan een halfleeg vat waarin onuitgesproken woorden blijven resoneren in een betoog zo overvloedig, de afgevulde maat had moeten nemen, het lot wikte en doorwoog naar een nog voller vat en dat bleef in wanorde leeg.…

zal nippen, in die leegte resoneert een woord, de liefste toonsoort waaraan je jouw wil in legt mij altijd zal overtuigen zonder dat het mij of iedereen stoort is het juiste vat wel aangeboord?…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

De Geuzen-geest daalt neer uit verleden met gebalde vuisten; hij staat dreigend aan m’n bed schreeuwt: land valt in duigen, in naam van Oranje sluit de poorten en de duigen-naden; je verraadt ons, 't water lekt in onze oude (wijn)vaten.…

Rode wijn.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Als de most*, te nauw bedwongen, Lijdt en worstelt, lijdt en zucht, Zonder adem, zonder lucht, Zie, dan doet hij vreemde sprongen; Zie, dan riekt de ganse vloer Naar de dampen van de moer*: Alle banden, alle duigen, Die het vrij, het edel nat Hielden in het enge vat, Moeten wijken, moeten buigen Voor de krachten van de wijn, Hoe geweldig…

Je kijkt me aan met een mistroostige blik, in ademnood lijkt het of ik stik,de dorst gelest uit gelijke vaten, dreig ik te verzinken. Je hand om mijn denkbeeldige keel, ons doel niet overeenkomstig is, ik niet van gelijke wijn wil drinken, je ideeën niet deel.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

je nipte aan je glas van rode wijn. met je glanzende ogen keek je naar je glas. je zat voor je heen te dromen al kijkend naar de wijn. je dronk er voorzichtig van al dromend van je glas rode wijn…

geloven wat werd gezegd en beloofd Vele keren en vele mensen verwensen en te dromen over eten, warmte en drank voor een nacht geen symfonieen en kaarsen geen eenzaamheid in een rijkdom ook geen pijn om het ontbrekende, wanneer alles er is, dat veel beter is en mooier zal zijn nu blijkt dat gebrek aan muzen eenzaam en alleen is zonder Wijn…

vreemd hoe men herinnering wordt eerst komen de gaten waar je eerst nog kwaad om wordt dan de berusting het verleden roert zich schept zijn eigen heden zo lijkt het alsof je mooier wordt de dieperik verdiept jij klopt in mijn bloed beitelt plaatsen in mij een lichaam dat je zo goed kent rekt mij op jouw pijnbank uit…

Een blauwe glimlach op mijn gezicht De lege fles staat naast de bank Ik kan beter helemaal niet lachen Sacherijnig clowntje dat ik ben Mijn wangen hangen naar beneden…

die rijpen als ik handel ruimte hier, een varen daar het begint al wat te lijken, schaduwen worden minder het licht komt op plaatsen waar het vochtig was en koud vandaag weer een stukje gedaan, onverwachts ik was te veel binnen maar heb de zon gezien ik volg wat ik diep van binnen voel, soms erg onduidelijk ik hef het glas en drink de wijn…

er zijn lieden die zweren bij het vat en anderen lessen hun dorst uit flessen maar wat ze ook beweren ze worden toch wel zat…

Eerst een luchthart maakt de wijn, dan een ekster, dan een zwijn; maar verheert hij eens ’t gemoed, ieder drup kost mensenbloed. Weg die beker! Weg van mij! Liever dood dan razernij. 1827 -------------------------------- luchthart - onverschillig iemand ekster : dief zwijn : wellusteling verheert - overwint…

Samen gebotteld verdronken door liefde. De afdronk verbitterd na iedere hoest. Maar elke slok smaakt weer zoet. Omdat jouw schat elke dag schittert. Jouw hart was alleen maar verscholen. In elke zin die jij dagelijks verwoordde. De bitterheid is het depot door mijn bloed. Het gevoel dat mijn pit nooit heeft verhinderd. Het ontkiemen verraste…

Weet u dat, wanneer u wijn op heeft, u veel beter kunt denken, dus als u veel van denken houdt, er maar een in moet schenken. Het is ook bovendien gezond voor hart en alvleesklier, en als u er genoeg van drinkt, geeft het ook nog plezier.…

de wijn staat bloedrood op tafel een glas een fles naast een kool en uien je ziet een raam openstaan en in de hoek een tv. op een het is bijna donker buiten spelen nog kinderen die straks ergens binnen komen op de bank cartoons gaan kijken terwijl je de wijn drinkt uit de fles in het glas en je naar buiten kijkt het wegvallen…

De wijn die jij mij gaf was groen Deze kun je drinken zei je toen Je dronk zelf ook uit het glas dat jij mij gaf Want onze wijn was groen…

glas wijn in de hand tot hoog in de bomen, waarin al je dromen wonen Bemin de wijn zoals geliefden stralen onder rozengeur en maneschijn wat wijn al niet met een mensenleven doet het tovert een lach op je toet!…

Iedere wijn heeft zijn eigen smaak en verhaal. Je kunt er zoveel over leren. Er is geen wijn hetzelfde. Het blijft je interesseren. Wijn is een passie. Het is zuiver, heerlijk en rein. Misschien had je het al begrepen. Ik ben dus werkzaam in de wijn.…