Alle inzendingen over wijn OR vriend OR maan

Onder de pompelmoezen maan Op de oude schommel Als op een droom van vroeger Scharnieren knarsen Krekels zwijgen Onkruid Schiet uit het droge zand omhoog Zaden zijn verdord van de hitte Lelies bloeien niet verder Algen vertroebelen de vijver Je bent er niet Er is brood en wijn Je bent er niet Pompelmoezen maan Fruit en wijn Dompelpomp…

lees me in de sprankeling van rode wijn je mag er zijn mooie vrouw je kussen spreken lippen vol afwezig zijn ik ben je man…

Te zien dat in mijn beurs de duiten wat vermeren, En dat ik dagelijks win dukaten bij 't dozijn; Te hebben kelders vol van Franse en Rinse wijn, Om, als 't geluk mij wel gevalt, mijn vrienden te trakteren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De knie ligt open, zoals vroeger zijn vrienden zongen. In herinnering Hun handen vol met zachte kaas en lauwwarm bier.…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

Een vrouw uit Krimpen aan de Lek Die had aan lulkoek nooit gebrek Haar man vol venijn Nam nog een fles wijn En stopte de kurk in haar nek…

goede wijn, net als goede gedichten, worden met de jaren één festijn. bij minder kwaliteit, zie je op hun gezichten de nasmaak van azijn!…

Een dorstige man in de tropen Zou in een groot vat zijn gekropen Dat zat eerst vol wijn Maar zou nu leeg zijn Ik weet niet, maar 't klinkt wel bezopen…

Nietsvermoedend treedt hij binnen, in zijn rechterhand de rode wijn in zijn linkerhand het platte brood dat hij weldra voor hen zal breken. Zijn vrienden stoten elkaar stiekem aan, onrustig schuifelend met hun sandalen in het zand onder de cederen tafel. Ze fluisteren achter geheven hand en durven hem niet aan te kijken.…

Beste vriend mijn hart doet nu zo'n pijn, jouw dood heeft ons uiteengedreven. Vaak dronken wij samen zoete wijn, waarom moet jij nu al gestorven zijn?…

Ik krijg met rijmen mijn versje niet dicht jij tast mijn gevoel lieve vriend dat ene gebaar van jou proeft als witte wijn voor mij jij bent mijn beste gedicht houdt mijn loodlijn geaard hart open en vrij ben ik nieuw voor jou…

* Zanger tegen z’n vriend: - Ik ken een man met één hand, die goed piano speelt! Vriend: - Ik ken een zanger die zingt, en hij heeft geen stem! * Zanger: - Héla vriend, pas op hé! Ik heb een zéér goede zangopleiding gekregen hoor! Vriend: - Ja, ja, dat is waar, maar bijlange niet lang genoeg!…

Rode wijn.…

de zon lichtend en rood een ballon geland op de stroom aan zijn donkere boorden het eethuis bij kaarslicht over kreeft en wijn langs fonkelende glazen staart een man de avond in…

Mijn schat een heerlijk nieuw recept surfend gevonden op huwelijk.net de hond het kind en jij zo transparant zal smullend likken uit mijn hand vrienden met wijn in ons design bewonderden om onze kunstfestijn hangend liggend hijgend behagend dineren wij het culinaire hoogtepunt een struisvogelbiefstukje gemarineerd…

Kijkend naar de maan, in het duister van de nacht. Denk ik aan dit grote wonder. De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

zo zou alles moeten zijn een rivier zonder begin zonder eind daar waar je waadt en baadt enkel daar de massa van het water begin en eind op de einder van het zicht alles voorhanden, een oever, het strand struikgewas en links en rechts eindeloze toevoer van geestdrift wat snedige vrienden om het aangevoerde wat te snipperen en een glas wijn…

Een trouwe vriend Ik dacht een trouwe vriend te hebben een vlieger zou ik met je oplaten als jij beter zou worden want jij maakte jaren geleden een vlieger voor mij toen we nog jong waren helaas bleef hij aan de schoorsteen hangen en nou vraag ik eigenlijk waarom welkom in mijn huis ontvangen gewoon eigen volk gezellig eten een glaasje…

Sterk is de Storm; maar hoe hij woed’, De Man spot met zijn overmoed. Sterk is de Man; die wonderwerker; Maar toch is vaak de Wijn nog sterker. Sterk is de Wijn; maar, hoe vol kracht, De Slaap verwint hem door zijn macht. Dus moogt ge op Sterkte u niet verheffen; Iets anders kan u overtreffen.…

werp het voedsel uit het venster en eet van de zon spoel de wijn door de gootsteen en drink van de regen zie op naar de maan en slaap het geluk voel honger noch dorst en weet weer hoe alles begon…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

de bodem met haar laatste zonde... naar de maan…