12520 resultaten.
herfst
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.368 Herfst onstuimig en ook zoet,
met schrale zonnestralen,
die doen de mens weer goed,
ook in onbeminde talen.
ongenaakbaar en soms woest
met harde wind en koude regen
soms een depressie naderbij
maar vaak kan ik er toch weer tegen.…
Een spinnenweb en rafels goud
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 425 Een spinnenweb en rafels goud,
de winden dansend langs de wegen,
het fluisteren van de avondregen
en staks weer dagen bitterkoud.
Toch wil mijn ziel van vreugde zingen,
ook om de herfst en al die dingen.…
Herfstliedje
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.464 Zeg, vadertje van de wind
laat mij spelen met uw kind
nu het groen zo stilaan geelt
en uw telg de zomer steelt
Laat ons samen dwarrelen
met de briesjes scharrelen
met volle takken wiegen
en naar de winter vliegen
Laat ons blazen door het hout
langs de flanken van het woud
ook de vogels zuidwaarts dragen
onze bries het zeil in jagen…
Autumn
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 429 Het is herfst, ik blader door bomen.
Mooie kleuren, fijne geur.
Wat goed is dat het weer is gekomen,
waarvan een god de regisseur
is. Vogels wachten
Overal giggelend op hun vlucht.
Er komen koude nachten,
bladeren dansen in de frisse lucht.
Ik bewonder de pracht van de vroege stormen,
en vertrouw mezelf toe aan de wind.…
Een vliegend flaneren
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 69 te vangen
die jou dragen in het
voor de wind gaan…
Gaan en blijven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 328 Je ziet de rode baksteen weer
doorheen de takken van de bomen,
het najaar, zo ineens gekomen
verlangt de vroege zon niet meer
maar weifelt tussen gaan en blijven
gelijk de asters winddoorspeeld
en reikend naar het licht, geheeld,
tot nerf en kleurloosheid verstijven.
De weemoed valt alweer te rapen
als noten onder najaarslucht.
Wie leeft…
uitzicht.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 dan stuur ik m'n ogen mee met
de wind, de verte in en stijg
op door warmere gedachten..…
Herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 201 Effen, trekt
het gordijn
van zure waterdruppels dicht
de wind steekt op
het laatste blauw
nipt aan de randen
TL licht flitst
de bulderende lach
van noodweer
schalt door de herfstnacht…
Afwachtend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 104 [Tanka]
Verwachtingsvol
bespeelt de wind de bladeren
maar onvermurwbaar
houdt ze haar schatten bij zich
tot de herfststorm overwint…
Herfstwind
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.974 Herfstwind verdrijft de witte wolken,
Ganzen trekken langs het lege zwerk,
Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën,
Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten,
Bijna was ik gelukkig,
Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier,
Wit schuimt de stroom langs de boeg,
Fluit en trom houden maat met de riemslag,
Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,…
Herfstwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Als een op hol geslagen geest
raas ik over het vlakke land
zweep op het zand tot hoge duinen
gesel fel de bomenkruinen
met mijn machtig krachtenspel
blaas heel hoog van de toren
na die slappe zomertijd
voel me eindelijk herboren
na dat zuchten en wat briesen
het is de herfst die mij verblijdt
Laat de regens maar gauw komen
wolken schud…
Herfstliedje
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.208 De wind zit in de
Gele linde
Wat te vertellen, -
Kijk! die kastanje:
Daarvan kan je
De blâre' al tellen!
0! o! daar begint
Die woelige wind
Ze te vergaren - -
Goud! goud! is het ooft.
Over mijn hoofd
Rollen de blâren!
---------------------------------------------------
run: gemalen schors van eik gebruikt als o.a. strooisel…
herfst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 de wind draagt het blad
naar het kleurrijke tapijt
het regent zachtjes…
Al fietsend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 Er rust iets moois in de marteling
van herfst, wij hebben u gemist,
maar bij een gunstige voortstuwing,
triomfeert de pedalist.…
Herfstblad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 Een rood blad dwarrelt
als de stilte voor een storm
en verlaat de straat.…
Aan wie seizoenen ook horen kan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 In mij zwelt de herfstwind aan
en fluit aardse kleuren,
door de krochten en kieren
van dit alles hier.
Zij weerkaatst schraal
van gleuven,
om golvend neer te gaan.
Het stormt in mij, maar vederzacht
resoneert het rood,
hoor je de kracht,
van noten, guur gestreden,
in de tragiek van
toon verslijten?
Haar waaiend lied stuwt echos…
Euforisch
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Grenzeloos gekleurd
door windvlagen langs het hoofd
als een zachte bries
gaat elk herfstblad zuurstofloos
alleen zweven door drijfveer.…
Winter schrijft een witte veeg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 479 herfst guurt in koude vlagen
regen kilt de bomen leeg
licht verdonkert traag de dagen
winter schrijft een witte veeg
ik voel hoe wind de bomen geselt
aarde in zijn kaalheid schoont
droom de hitte van de zomerzon
als voorraad licht en warmtebron
heb een rijke oogst ervaring
te zaaien in een volgend jaar
aarde gaat in groen verwachten…
en vlijt ze loom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 354 je streelt leven
in de boom koestert groen
en vlijt ze loom
langs takken die je buigt
en met een zachte ruis
sluit je de zomer
bladert met geritsel
door de kroon.
dolt en tolt en
draait de gele kant
naar rood en dwarrelt
neer op bergen dood
je wist het trillen
van de zon
blaast koele wolken
om de vogelzwermen
die vluchten voor…
Herfstbladeren
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 116 Een plotse wind
steekt op door het herfstige park
het sneeuwt blaadjes…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.650 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.652 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Knotwilgen duiken
op uit de nevel, aan de overkant
het bos waar zich de herfst laat ruiken.
Ik voel je vingers grijpen in mijn hand
bij een gerucht terzijde in de struiken.
De zon gaat op over dit avondland.
---------------------------
uit: 'Waterstaat', 1994.…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.460 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.733 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…