Alle inzendingen over winter OR afscheid OR najaar

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

najaar heeft zijn verlangens in ontmoeting van scheppende winter sneeuwkoningin verheft zich boven einder wiegend in een creatieve tred ze speelt haar spel in schepping van rust haar dans beoefend ze in de knisperende kosmos van dreinende druilerige druppels geanimeerd glooiend over winterse weiden…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Elk jaar komt na jaar En na jaar komt nog een jaar Jaarlijks komt najaar en Na winter komt jaarlijks voorjaar Na oudejaarsochtend Komt oudejaarsmiddag En oudejaarsavond, Maar na oudejaarsavond komt nieuw jaarse nacht!…

het najaar treedt vol lawaai in het heden opent haar deuren, de regen druilt bladeren verschrompelen, verkleuren het is uit met de zomer, de hemel huilt de zomer dwarrelt, is verleden vervalt in verlangen naar stilte, naar rust ten afscheid in een laatste schrede is zij het die de einder in goudgeel kust zompig blad, luid kreunende takken…

het najaar treedt vol lawaai in het heden opent haar deuren, de regen druilt bladeren verschrompelen, verkleuren het is uit met de zomer, de hemel huilt de zomer dwarrelt, is verleden vervalt in verlangen naar stilte, naar rust ten afscheid in een laatste schrede is zij het die de einder in goudgeel kust zompig blad, luid kreunende takken…

mijn ledematen bevroren in het hart van de zomer samenzwerend smeedde de ziel een hermetisch slot een brok verloren verlangen zeulde in het najaar met me mee tot de winter het van ijs bevrijdde kwijtgeraakt in de tijd waar waar ik ook alweer gebleven met mijn leven?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Het najaar dwarrelt uit de lucht En dekt het grasveld toe In goud en geel en oker. De zomer is zo lang voorbij Alsof hij nooit geweest is. De winter is nog zo ver weg Alsof hij nooit zal komen. En ik, Ik zit hier in de zon En wellicht voor het laatst dit jaar Op maandag vier november.…

Het najaar Staat nog in volle Bloei als de Eerste winterse Verschijnselen Deze week onze Kant op komen - Ramen vol vocht En condens maken Dat mijn blik Vaag blijft, nog, Maar is het de vrieskou Die de buitenkant En mijn warme hart Dat de binnenkant droog Maakt en helder transparant…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal onze zomer een strenge winter zijn Dan blaast een koude wind door ’t riet dan is er slechts winterse zonneschijn Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal het voorjaar een rillerig najaar zijn Van zoveel najaarsstormen doelgebied want ons land ligt exact in de vuurlijn Ergens in het reeds…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik wou haar vluchtruim zijn, mijn tuin voor al haar vogels openplooien, in een schommelstoel van slaap het samenslapen voorbereiden, maar de winter gomt mij uit en wist uit ieder najaar het gekneusde meisje.…

Een passant in ons leven te willen wezen; die op haar afscheid reeds bij voorbaat was voorbereid.…

Najaar, vluchtend langs de wegen, Bijna hebt gij afgelegd 't Rode kleed, dat losgeregen Enkel aan één gesp nog hecht. Langs de zoom der bruine heide Zweef zo ijlings niet voorbij, Zet Uw ben met fruit terzijde, En tot afscheid zegen mij.…

Ik ben nu in de winter van m'n leven.…

Men kan erna een najaar niet vermijden. Een winter volgt. Een ringlijn is het spoor waarop seizoenen volgens schema rijden. De punctualiteit kan mij verblijden, wanneer ik weer de lenteklokjes hoor. Ik moet u iets bekennen tot besluit. Het leven vind ik mooi. Toch ben ik boos. Ziezo, nu is het hoge woord eruit.…

ik joeg je laatste geel door kale takken een herfst te veel najaar toont zijn herfsttapijt roodpolig want de zon geeft ons vandaag respijt we dekken samen zomer toe en oogsten al zijn kleuren de vruchten vallen zijn het hangen moe we winteren in overleven voelen ons met wat de herfst heeft gegeven klaar voor weer een eindloos…

Lente, de blonde, Winter en zomer, Najaar, de dromer, Innig verbonden Dansen hun ronde. Al de bezonde, Zwellende kelken, 't Rijpen, verwelken, Elk heeft zijn stonde In deze ronde. Wanneer de monden Van deze teersten Lachten zij 't eerste? Wanneer begon de Dans in het ronde?…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

het was niet de taal van de winter ijzig in het wonen het was ook niet het wachten van het blinde kind dat minder weende in de stilte het was de geur van afscheid toen je me neerschreef in de dag van morgen…

Ze hunkerde naar schelpen rapen De winters duurden eeuwenlang Het voorjaar kwam maar niet op gang Ze wilde in een duinpan slapen Ze wenste lammerende schapen Het najaar, eeuwenlang in zwang Verloor het van de sterke drang Om warmte bij elkaar te schrapen Ze was haar ware aard vergeten Daar was het om te doen geweest Een engel kan niet…

zij zat aan haar spinnewiel en zij spon aan haar spinnewiel witte nevel aan haar spinnewiel witte wol over haar hoge statige kamer trokken in voorjaar en najaar de ganzen zij verhaalden van winter en van ijs zij hoorde ze roepen en zij spon aan haar spinnewiel witte nevel aan haar spinnewiel witte wol rond haar hoge statige…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…