Alle inzendingen over winter OR hinder OR storm

Maar naast de idyllische plaatjes, moesten we er ook de gevaarlijke en hinderlijke wintertoestanden bijnemen ……

Wetend dat het in de lente ook kan stormen.…

Ik zag je op de video die trui van winters weer en nachtgelijke armen. In een andere tijd-ruimte knuffelde je een kind en ongetwijfeld was de avond weer bestrooid met snippers licht (bergen, sterren, zei je) Een storm steekt op in de verlaten streek die ik moet zijn...…

Koud is de winter kaal en guur sneeuwwit, spekglad en leeg. De lucht vriest vast aan wat er van het landschap over is. IJs gletsjert in het water. Als er binnen weer een storm opsteekt sluit ik de deur van mijn ziel - een glimlach - en ziet niemand wat ik heb.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

en weer gaat de storm liggen schuiven wolken voorbij het spiegelbeeld van oceanen neemt regen mee naar verder hoe zie jij wind zie je letters zie je bomen of zie je bladeren door onzichtbare handen voortgeduwd waar zal je over schrijven als de straat koud en grijs van grauwe regenwolken geen schuilplaats meer biedt als op winteravonden…

we bladeren de bomen kaal jij geel en bruin en ik rood nog een laatste blad in groen de storm is heftig na een vol seizoen nog winteren we geen kou en vlagen in een speels begroeten hagelen soms af en toe in eerste wit ontmoeten strakken nog geen blauw in de noordooster zoeken maar sneeuwen al in dromen op sloten zal de ijsvloer…

De lente is verleden tijd de zomer haast vergeten de herfst bracht storm en regen mee de winter is het heden. De winter die jouw leven neemt regeert met wrede kracht het vechten heb je afgeleerd de dood komt altijd onverwacht.…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

De kinderopvang-medewerkers staken. Voor ouders met een baan is dat wel naar, maar kinderen verzorgen is toch zwaar? Dus hoort u mij hier geen bezwaren maken. Integendeel, soms zie je van die blagen, daarvoor zou je gevarentoeslag vragen!…

Soms is het ook een beetje lastig voor je Doe je in jouw ogen stomme kleren aan Vind ik die je zelfs nog sexy staan Hoe dan ook getrokken door je…

Met mijn ogen dicht zie ik Heel helder voor me wat voor Vandaag het belangrijkste was: De storm te doorstaan die Allerwege aangekondigd was - De boomstam die kranig groeide Uit mijn gepijnigde ziel niet Ten prooi te laten vallen Aan de nukken van het weer, Het rukken van de wind…

Een waar golfslagbad in de singel, voor ons huis, witte koppen, ze horen er niet thuis Normaal zie je die geweldige golven op groot water maar nu hier, verstomd het gesnater! Het gebulder van de wind, is wat ik nog het impossantste vind toch vreemd dat geloei dat lawaai van de gewoonlijk vriendelijke wind. Code rood, van alles vliegt er voorbij…

Na een best wel zware nacht wie had dat van tevoren gedacht Gelukkig waait het nu wat minder en ondervindt men niet meer zoveel hinder; meer, van Ciara, de eerste voorjaarsstorm.…

mij tilt geen hinder ik vlinder erover hef mijn hoofd veruit daarboven eigen rust maakt stilte vrij geen zachtheid gaat teloor ik hoor het luide wel maar afgesteld het bonken sluit ik benoemend buiten in dit vrij verbeelde veld dringt kabaal geenszins tot mijn denken door…

heb de herfst van me afgegooid met storm de bladeren weggeblazen kaal en knoestig is wat blijft met trots draag ik het eerste ochtendrijp ga weer het spel met regen sneeuw en hagel aan de winter is nog niet gedaan maar als de lente lonkt schieten zo de nieuwe scheuten uit mijn oude stronk…

(elfje) mensjes klein moeten we niet hinderen laat hun vrijmoedig zijn kinderen…

Jij bent voor mij de wind Maar bovenal de storm De snelheid in kwadraat Vluchtig en toch enorm Jij bent voor mij de regen Maar meer nog de tranen Druppels die verdwijnen Uit vastgeroeste kranen Jij bent voor mij de winter Maar het is vooral de kou Die de wereld laat bevriezen Waar ik mijn iglo op bouw…

ooit fluisterde het in mij heel even als het trillen van een blad bewogen door de wind zo zacht het voelde als de lente maar nu schreeuwt het diep in mij het schudt en straft zoals de wind nog voor de winter waait ik weet: oktober zal ik nooit vergeten noch mijn kind dat met de storm vertrokken is in stilte…

Reeds is de winter ons voor goed gescheiden, de lente ergens ver, aadmende, wacht, de rulle sneeuw wordt van wit zwart en zacht, en komt met ploffen van de daken glijden.…

Het bos verwordt tot zaagselvlakte, kaal met enkel nog een eik waaruit gebogen tak als vragend teken steekt en taal van vroeger spreekt: gewogen en te licht bevonden jíj die hier de winter ziet: het oordeel over hinderlijke bomen - maar uit de stobben zullen loten komen, uit doodstil vlak weer nachtegalenlied.…

De sneeuw valt zacht, op heg en struik, de takken als met witte bloesem overdekkend. Met glinsteringen in het witte winterlicht. Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht. Elk geluid klinkt nu gedempt. Het ligt daar stil en koud te zijn. Als met een zachte deken toegedekt, in zoete rust, nog ongerept en rein. Een poes waagt zich naar buiten…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

Is het een geheim, dat ik er misschien een heb – en het dus niet weet?…

De zomer vinden we te heet de winter weer te koud de lente kan er nog mee door herfst is waar je niet echt van houdt. De regen is te nat de herfst brengt stormen mee de winter is te glad en met de lente zit het ook niet mee. Toch heeft ieder seizoen zijn eigen pracht en praal ook ik heb van die dagen dat ik zeg: het weer ?…

herfst kleurt de bomen vogels verzamelen ik lig te dromen dat het nog steeds zomer is maar ook mijn haren verkleuren ik vergeet ook al eens wat wat kan mij nog opbeuren nu het bijna winter is daarom blijf ik dromen dan zie je heel goed het groen van de bomen en voel je de stralende zon maar als de storm opsteekt ontwaak ik uit mijn…

een fladderende vlinder vlucht schichtig in het avondrood gevolgd door de... vliegende dood ondervindt hij op zijn weg veel hinder geen weerstand en geen kracht de dood komt steeds dichterbij zweeft vol van furie en razernij op zoek in deze enge rode nacht grijpt hij gulzig zonder… hinder mijn hart gebroken, hij was verloren het…

De winter voelt soms schraal aan de koude wind snijdt zich door mensen heen vertwijfeld ineengedoken lopen ze door de witte wereld verlaten en alleen Maar dit gaat niet op voor jou want het voorjaar is weer in je terug hoe hard het ook kan stormen jij loopt met grote passen met de wind in je rug De winter ademt een kille sfeer…