Alle inzendingen over winterliefde OR winter OR kouder

De zomerzon werd bleker Het werd buiten kouder Witte wolkjes dreven over De wereld werd ouder Wij lagen in het gras En keken omhoog We zeiden niets, we zwegen We zagen een regenboog Typisch de winter Om zo plotseling te komen We lagen daar nog steeds Onder de kale bomen De wind liet ons liggen En speelde met onze haren De liefde…

Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter De mistbanken van de herfst hangen laag over de grond, verschuiven traag. Het licht wordt steeds kouder en minder. En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest toen het gras nog hoog stond en bol van groen de bomen waren. Teveel te doen en schrijven voor brood verduistert de geest.…

Steeds kaler werd de wereld Steeds kouder werd mijn hart. Gelijk met de natuur Viel ook mijn eigen winter in. Maar toen de lente kwam En de aarde warmer werd Bleef mijn wereld sterven, Als een slapende die geen ontwaken kent. En de zomer zegende de steden Koesterend, jubelend, Maar mijn leven raakte zij niet.…

dagen worden korter, kouder groen verkleurd in een warm herfstkleed ook wij veranderen, worden ouder natuurlijk grijs voor je het weet…

warm oneindig lief in universele streling zonder oponthoud door breuk vouw of kreuk overzichtelijk tot in lengte van dagen omdat tijd geen deel uitmaakte van maar in rond besloten was zonder begin en einde door ons niet te evenaren omdat wij met ons lichaam helaas niet altijd zo goed konden rondkomen werden wij ouder en kouder…

Met dat ene lied in mijn mond wat de hemel zond buiten is 't kouder dan gisteren in deze ochtendstond.…

De sneeuw valt zacht, op heg en struik, de takken als met witte bloesem overdekkend. Met glinsteringen in het witte winterlicht. Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht. Elk geluid klinkt nu gedempt. Het ligt daar stil en koud te zijn. Als met een zachte deken toegedekt, in zoete rust, nog ongerept en rein. Een poes waagt zich naar buiten…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

Buiten ligt een halve meter sneeuw Kouder was het nog niet deze eeuw En alle theorieën ten spijt Er lag ook geen ijskap in het Krijt…

vliegen over de gracht zijn er echt niet zo veel maar straks als het kouder wordt zullen er veel meer zijn en ze krijsen lelijk op zoek naar voedsel in de storm van morgen vergeet je hun vleugels…

de winter bevriest je gaan de lente ontwaakt nieuwe kracht de zomer laat zeeën in je stromen waarna de herfst weer op je wacht maar het mag van mij zo nog jaren duren ik ben immers te jong om nu al te gaan ik hoop nog jaren en jaren te schrijven dan ben ik verzekerd van mijn bestaan…

Er zijn uren Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen Zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…

Misschien is het omdat je me te vaak bent vergeten Het kan ook zijn dat je me niet vaak genoeg hebt gekust Maar binnen in mij is het zo leeg word het steeds kouder ik mis je aanwezigheid je hand je schouder…

Nu is vroeger maar dan kouder en wit-zwart. Alleen je doeken ademen nog warmte, zingen in kleur. Tranen stamelen het onzegbare, raken maar niet uitgepraat... misschien later, maar niet nu.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

eenzaam is kouder dan staal scherper dan het mes op de tafel leger dan de fles en de stoel in de kamer waar ik luister naar je lach ruik naar je geur voel je zacht alleen…

ik ben alleen beter af Ook al voelt dat dan maf Het voelt gewoon beter Nee niet heter Het voelt kouder Meer vertrouwder Ik ben nu eenmaal wie ik ben Precies zoals ik mezelf erken…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

(Dichtrijk 2014) Als Oud Nieuw wordt, wordt Nieuw vanzelf weer ouder Zowel weken als maanden zetten door 'De tiid hâld gjin skoft', pauzeert dus geen moment Zowel aan begin als eind is het kouder Lente, zomer, herfst, winter steeds vertrouwder laten lange tijden hun sporen na van een geboorte tot volwassenheid van warm tot frisjes, groen…

ze weekt zich los van het onderhuids reizende verdriet zoveel stiller dan de biggelende traan kouder dan het bittere woord geslepener dan het mes of de pen ze loopt de zomer in als de warmte zich van haar losmaakt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

sleep me door de winter door deze winter ik zou honderd dagen willen slapen mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel laat me dan door de winter slapen laat tenminste mij door de winter slapen…

Een mooi klimaatverdrag is opgeschort Geen wonder dat geen land zich vóór verklaarde Want men bespreekt de opwarming der aarde Terwijl het buiten alsmaar kouder wordt Het lijkt me beter om dit confereren In warme zomers te organiseren…

ik wil doder zijn dan jij ook kouder de bloemen koelen ouder ben jij dat witte die zo rust kus de stilte op je wang ik ben te warm en niet bang huil graniet en steen ik ben alleen maar zo alleen met jou…

Een requiem voor één van al die vaders Vrijwilliger, die voor zijn leven rende Een bal van boosheid in je maagstreek en de reacties van de vrienden van de daders Respectvol, waardig, slim noch tolerant Je voelt het; het wordt kouder in dit land…