8046 resultaten.
Wit damast
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 947 Wit damast
met vouwen vast
je lijn ontvouwd
op kreupelhout
Voor wie je morst
met dorst of zout
kauwt de korst
van kippenbout
Zuren kringen
jaren oud
wringen zich
in stof benauwd
Totdat sonoor
gebleekt ivoor
zijn nukken lalt
in stukken valt
Wit damast
men scheurt je vast
tot repen bloed
en luiergoed…
Uniek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 40 damast
zilveren schalen
met zoete
druiventrossen
wijn uit
de liefde fontein
omsluit je mond
met een lepel vol honing; verbonden
met elkaar, in de geest uiteen, bezit
een ieder Hem alleen…
trage inkt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 buiten graadt het vijf boven nul
het recht de zekerheid tot waar
het ijs zich manifesteert in klompen
van ruw ballast, als baldakijnen
van het schoonste laken in wit
tot soberheid van kleur, het damast
stevent af op een niet-ontwaken
het ijlt in het geeuwen van rust
het adert in stromen van zwijgzame
leergierige momenten, het doopt
de…
Feeëriek aangelicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.031 het laatste exposé
van dit jaar is
weer in mijn atelier
feeëriek aangelicht
bieden mijn schilderijen
hun kleurig aangezicht
damast op de tafels
in riet gesorteerd heb ik
mijn leven aan u geoffreerd
mandjes met zorgen over
dit jaar in biezen geluk en
ontspanning vlak naast elkaar
in wit pitriet mijn
artistieke prestaties
gebundeld…
In een graanveld vol met klaprozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 De ochtend gloorde
boven het land
in een oplichtende mist
Zij stond stil
in een graanveld vol met klaprozen
Een vrolijke bries
plakte damasten jurk
tegen fragiele lichaam
Haar zeeblauwe irissen schitterden
in het licht van dageraad…
Maaltijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 466 De tafel is gedekt
met een gesteven laken
damast - zo lijkt het -
aan de glans te zien
ik serveer een schamel maal
droog brood
gekookte rijst
een rotte appel
pindakaas
mijn gasten smullen
van de culinaire kunst
en jubelen mij maanden later
nog hun verrukking na…
Verliefd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 264 gezellig in
het pittoreske
restaurant
We zitten weer
tegenover elkaar
als weleer
Om ons heen een
gezellig
geroezemoes
Ik had veel gesprekstof
op mijn tong die ik
bij het ledigen van
het eerste glas
Champagne al had
schoongespoeld als
Genarcotiseerd
in je ogen
keek terwijl
Mijn hart openging
als de roos
in zilver op damast…
Stille Kerst
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.943 't zal 'n stille Kerst
worden
zo zonder jou
Zonder je tred
in de gang
Zonder je stem
aan tafel
Ik ben bang
dat we wat ongemakkelijk
Je zorgende handen
op 't damast zullen zoeken
'n stille Kerst
zal 't zonder twijfel worden
Niet slechts de weerman voorspelt
wat lichte neerslag
en meer decemberkou.…
MARSLIED
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.470 Soldaat, je bent mijn kameraad,
De vijand zoekt zijn wit;
Heb jij je laatste pijl verspild,
Dan zoek je schut onder mijn schild.
Soldaat, je bent mijn kameraad,
Mijn naaste in ’t gelid.
Soldaat, je blijft mijn kameraad,
Is ons gebeent' eens wit.…
Oversteek
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen 1.385 brul vanuit je slappe vel
nog één keer over tafel
maak een eind aan deze hel
en eet je laatste wafel
geef mij het geheime teken
voor het strijken van de mast
laat ons samen oversteken
onder lakens van damast.…
Kleine dingen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 Tracht altijd in het leven
voor anderen iets te zijn,
dan breng je in je omgeving
beslist veel zonneschijn!
Het zijn soms kleine dingen,
die maken 't leven goed:
een woord, een stille glimlach,
een hartelijke groet!
Mijn ziele heeft naar 't grote
gehunkerd en gehaakt,
maar 'k werd in 't leven meestal
door 't kleine blij gemaakt!…
Een Belgische wit blauw...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 73 verstomd staan gapen
met die ogen zo treurig
die wit blauw geschapen
op een heide zo fleurig
het gras laat je smaken
een stukje wilde natuur
geen harde noten te kraken
op deze wei, vol passie elk uur
ik slenterde verder... wat doelloos
langs die bomen en heide
geen rook en geen auto's,
alleen... een koe op de weide!…
Biotoop van een kroontjespen.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 215 Oud leer,
de geur van was
massief
en zwaar eiken
met ebben ingelegd
verduisterende,
damasten gordijnen
Victoriaanse
boekenkast
spiegel met facetglas,
gouden lijst
zweem van rook
een stenen pijp
een koperen gegraveerde
snuifdoos
oude inkt,
een zilver hartje
als boekenlegger
koperen bureaulamp
op zware voet…
SOUPER
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 en ik lust niet eens spruitjes
laat staan de geur van
half verkoolde beproevingen
je legt de tafel af met je
damasten handen, strijkt plooien
glad met mijn tijdsbestek,
tot de randvoorwaarden
opgebaard mooi uitkomen
sfeer schijnt gunstig voor
een lustige wederopstanding
maar het culinaire licht
brengt schaduwzijden aan op
het bord voor…
DINNER FOR TWO
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 734 Een paar keer per week
maar hoofdzakelijk
met de feestdagen
op het spierwit damast tafellaken
ieder en prachtig gevouwen servet
met ouderwets tafelzilver
vork en mes
voor hen is het een soort van
uitbundig fenominaal
dineren voor twee
het voorgerecht is uitermate
het hoofdgerecht een grote klap
het dessert een zoet likeurtje
zij…
Hier al op dit aardrijk
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 70 Al vroeg versierd dit jaar de huizen
Rond Sinterklaasfeest al met licht
De mens is moe van nieuwsbericht
Grafiek en ruis, ‘t elkaar verguizen
Bewoners hebben zo hun zorgen
Zo klein was hun planeet nog nooit
Servetten worden mooi geplooid
De vrees voor ziekte weggeborgen
Kristal en Wedgwood op damast
De stalletjes bij dennenbomen
Een zweem…
storm en onraad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 het kleed van storm, puur damast
rukt aan tak en gevel het breekt
spontaan, de inertie vaccineert
bij tijd en wijle de kracht zeer onbeheerst
de natuur defragmenteert de bouwsels
van steen en kapitaal tot een transparant
geweten, het scherpt de hoeder van aandacht
tot onvolkomenheden en willekeur
hamer en sikkel, spijker en riet
hakbijl…
Dit is de tijd
gedicht
3.0 met 58 stemmen 16.833 Dit is de tijd. Je mag zeven keer raden.
Zeven maal zeventig keer heb je de tijd
om gissend en missend, door schande en schade
wijs, te ontkomen aan de kwade
droom van de wenteltrap eeuwigheid.
Dit is de tijd, de tijd om te zorgen,
zorgend staan met je rug naar het vuur,
bloot aan de dood, in het leven geborgen,
lezen de schaduwen van morgen…
Een mindere Kerst
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.281 één bord minder op het damast
één kristallen wijnglas is ongevuld
één bestekset blijft in de doos
één zilveren servetring blijft leeg
één pakketje minder onder de boom
één kerstwens blijft onuitgesproken
één kerstlied wordt niet gezongen
één “zalige kerst lieverd” mist er
Dit zal vanaf nu elk jaar weer
één groot gemis zijn aan de volle dis…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 467 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 100 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…