8051 resultaten.
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
binnen bij de vissenkom telt een grijsaard de seconden
gedicht
2.0 met 24 stemmen 12.214 binnen bij de vissenkom telt een grijsaard de seconden
's avonds eet hij kreeft van dik damast
en heft zijn kristal naar niets
dan kaarslicht in een spiegel.
Op straat de lokroep van de haat langs gelaten tralies,
ineengedoken Vietnamezen, de slagregen van de skins.…
De Hemel schreef een sprookje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 784 Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert
zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht
vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen
en een manke tortelduif
Het woekert, het wordt later
dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s
tegen de gevels ketst
Zijn kraag bedekt zijn aangezicht
Zijn handen vouwen stevig het auto…
De windstilte.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 786 Het windstille gedeelte
van waar jij eens stond
tussen de duinen
midden in het zand
daar is
waar onze liefde
een einde vond
Het windstille gedeelte
van de natuur zo mooi en blauw
vertelt mij dat het over is
het spijt mij
ik hou niet meer
van jou
Door de stilte van de wind
die je niet hoort door je
tranen
wil je zeggen dat je blijft…
Als de dag overgaat in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 319 De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde
het avondrood toont zich in al haar rode glorie
de dag ging snel, zoals elke dag
de avond is korter, maar dat ie tie altijd.
De zon aan de ene, de maan aan de and're kant
ze knipogen naar elkander
zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen
zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.825 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
Verdraagzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 We leven met elkaar hier, in dit landje.
Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig.
Ons eigen eilandje,
omheind en afgebakend, als was het heilig.
Toch kruisen zich onze wegen,
als we onze veiligheid verlaten gaan.
We komen steeds elkaar weer tegen,
als we buiten onze grensjes gaan.
Dan gaan we vergelijken,
argwanend zien we elkaar…
Matroushkini zavtraki
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 545 Matroushkini zavtraki ÒÙ 5
Waar brood pijnlijk krom ligt te zijn
Ansjovis zijnde en alom ontgraat
Zie ik mijn zorgzaam Ukraine lief
Matroushka stralend serene gelaat
Haar disk zo pover liefdevol gedekt
Met onvervalst geschonden damast
Slanke handen sierend kant en plateel
Vertederen zij zielen smelt tot geheel
Hier geen gekooid…
Wit op Wit
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.349 tijd
waarmee uw diepste wordt beschenen
Maar het is toch wit-op-wit - zei ik
en draaide me opzij
maar de man die het mij zei
leek met mijn laatste woord verdwenen
In verbazing bleef ik achter
met dit ene schilderij
dat mijn verbijstering trotseerde
witte veertjes had gerezen
en ik dacht er aan de man
aan wat hij zei - wie hij kon wezen…
Goed teken ( J. )
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 261 Vanuit de donkerte
straalt het Licht je tegemoet
vanuit de stilte
komt de mooiste muziek
je ten gehore
vanuit het stille hart
komt de zoete liefde
vanuit onwetendheid
bereikte mij elk inzicht
vanuit de verlatenheid
kwam ik jou tegen
jij, die me dit alles gaf
jij, Ster aan de Hemel,
die mij de juiste weg wijst.…
Grenzen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Hekken en poorten
de grensbewaking op scherp
leve de vrijheid…
Voedselleveranciers
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Vlag in drie
Kleuren
Blauw, wit en rood
Adel, kerk en volk.…
Loco
snelsonnet
4.0 met 19 stemmen 143 voor niets deinst loco Loekasjenko t’rug
zijn vast pandoer: censuur, corruptie, moord
verzet wordt rücksichtlos in bloed gesmoord
massale slachting of schot in de rug
het volk kan hij decennia bedriegen
maar ooit verrot hij als de stront van vliegen…
Kerkenkerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 55 Ooit knielden we in misten wierook ter bezinnen
Goten marmeren helden in kathedralen
Kochten angst in gebed, deelden avondmalen
Reikte glorie hoger dan ons hemels tinne
Devote stilte bij hostiewaarts geschuifel
Bewaakt door martelaren onder aanbeden aureool
Vervallen tot scherven bestoft glas in lood idool
Of in vaal damast verveeld prevelend…
Vertrouwen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 7.738 Vol
vertrouwen
en
door liefde
vervuld
verdrinkt ze
in de verwachting
dat
vlinderachtige vingers
verlangens
in haar
hart
krassen
Ze voelt
de
verwijdering na
passioneel
vrijen
als
verlatenheid
en
tranen vinden
verloren
op
haar wang
de weg
naar
verdamping…
Ze Willen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 386 Ik weet wat zij vragen van mij en huiver
Ze willen dat ik sterk ben en compleet
En dat ik volwassen en wijs en zuiver
De dingen zal doen die mijn vader deed
Maar wat kan ik nu nog aan goeds voor ze doen?
Niet genoeg
Nooit genoeg!
Wat zij van mij vragen is dwaas en bijna onmogelijk hoopvol
En toch
Ik voel
De droom die zij dromen
Is ook…
Sprookjes
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 467 Elke sage
En legende
Ieder sprookje
Elk verhaal
Gaat uiteindelijk over liefde
En het menselijk te kort
Vroeger is nu een vreemde ster
Een vreemd vijandig land
Met vreemde harde mensen
Harde stemmen
Harde hand
En de schatten uit mijn kindertijd
Als wrakhout op 't strand…
de nacht die er niet had mogen zijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.090 Gevoel van vertrouwen en tederheid
We zochten het we waren het kwijt
En we hadden het op dat moment gevonden
Het gevoel van spanning en van lust
Van het willen en niet mogen
Daar waren wij ons van bewust
Het is ons overkomen
En het blijft, wat ik ook probeer
Dan denk ik er even aan terug
Heel soms, af en toe ene keer
Aan de nacht die er niet…
Vaarwel
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 1.391 Wanneer ik naast me kijk
Dan word ik gek
Niet van geluk of liefde
Maar van die lege plek
De plek waar jij gisteren nog lag
En waar ik mij veilig voelde
Zeiden we met veel verdriet gedag
Het was voor het eerst
Dat we beide hetzelfde bedoelden…
Lente langs de waterkant
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 392 De golfjes op het water
wiegelen giechelend hun kleinheid in het licht.
Zo ridiculiseren ze
de grootheid van de wereld,
die onstuitbaar voortstuift
over de bochten van de smalle dijk.
Zo negeren ze
(on)opzettelijk de ernst
van een hand, die met kennis van zaken
jonge oeverplanten plukt.
En zo geven ze vrede
aan de vissers…
De Jager in slaap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 247 De ogen van de bergen zien ver.
In het dal hangt nog de warmte van de zomerdag,
waaronder de jager sluimert,
liggend in het droge gras.
In natuurlijke overgave ligt hij daar,
met de mond gedrukt tegen de aarde,
de zachte, zoetgeurende aarde,
de verdraagzame, zwijgende aarde.
Het zwijgen van de aarde is diep.
En verder? Gaat het verder…
Naakt Gevoel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 590 Als in een flits,
Naakte gevoelens,
Levenloze geluiden door mijn raam,
Sta ik, niet besmet door faam
Mijn innerlijk uit te stoten.
Aan, uit, doorgelopen.
Mij treft geen blaam,
maar ik houd 't binnen.
Alles rood, soms oranje,
Leven zonder franje -
- daar kan een scherm niks aan veranderen.…
Thuis...
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 790 Thuis is het het allerbest!
Hier ben ik meer gestresst...
Thuis heb ik jullie om me heen,
Hier ben ik soms alleen...
Hier mis ik jullie soms heel erg,
Ik zie er tegenop als tegen een berg...
Maar...na 5/6 dagen...
Is het weer te dragen...
Ik ben weer thuis...
opname 17e chemokuur…
Vervuild
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 396 De ruwheid van de zee
Nam de letters mee
In het zand geschreven,
Vergeef me
De dagen versleten
Woorden zijn vergeten
En de golven begraven
Ons verleden
We hebben gepraat
En we hebben gehuild
Maar de zee heeft onze
Liefde vervuild…
Ingepakt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 438 Ik ben op
Totaal verloren
Het heeft mijn ogen
Uitgedroogd
De woorden kunnen
Mij doorboren
Nu is de vlam
In mij gedoofd
Ik ben verlamd
Ik ben verdoofd
Want niemand heeft mij
Ooit geloofd
Mijn hart gebroken
Mijn ziel vertrapt
Door het leven
Ingepakt…