8154 resultaten.
Wortels voor de neus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 87 Ziet gans het land wit van sneeuw in vlokken
Files staan van Muiden tot Almere
Waar men wil maar niet kan asfalteren
Met aan kust de seinen ingetrokken
Windstil zelfs bij zee gaat het niet stuiven
Weer voor pop en bal laat ons maar schuiven…
Winter beelden
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 873 witte strepen tuimelen vlokken
snijden de lucht en de wolken nijd
klitten samen tot het wit tapijt
git alomvattend wit getooid
met zwart dat contrasteert
totdat de zon het heeft ontdooid
en alles weer opnieuw onteerd
kraaien kreten schor vergeten
spreuken in de natte westenwind
hongerig in kliek getroept bezeten
de naakten worden wit…
Steeds onderweg
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 239 ik ben een drijvende wolk
zonder vorm
zonder rust
ik ga altijd mee
met de wind
waarheen hij wil
soms druppel ik
schreiend uit
andere keren vlok ik wit
over de huizen
over de weiden
over de zeeën
overal ga ik heen
nergens kom ik aan
haastig of rustig
ik ben steeds onderweg…
Geurt naar nieuw leven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 151 het eerste hemelsblauw
gevat in voorjaarsgroen
ontwortelt zich uit wit
tussen vlokken die
nog ingehaakt de laatste zijn
van het winterse festijn
verlangend spreidt
de bloem haar bladeren
naar de al warme zon
de zachte lentewind
geurt naar nieuw leven
voorbij de glimlach van een kind…
Het vervuilde Wad
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 394 Waarin zovele witte vogels vlokken
Hun snavels gedoopt in teer
De hoop in ’t vooronder
Is niet meer
Kluwen nylon
Aangehaakte wier
Een albatros
Hoog en fier
De kust dichtbij
Machinerie op volle toeren
Ahoi schipper
Vanavond naar de hoeren…
Valse hoop
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 384 Slijmerig modder
Afgebroken zwakke tak
Gifruikende sloot
Bruine bladerdrap
Vies vuil grijze
Tegel
Zwart moordend asfalt
Verloren geliefden
Huilende zielen
Verdwijn
Maagdelijk wit
Onder
Grote vlokken
Spierwit verdwenen.…
Koning Winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Hoe sterk was hij eens al die eeuwen weleer
als hij streng regeerde in die donkere lucht
die boven een star bevroren wereld lag,
op zijn witte paard onstuimig en zo wild,
het regenvocht wit blies tot dikke vlokken
en het sneeuwen liet dagenlang.…
SNEEUWVLOKJE
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 482 Als een vlokje daalde jij neder
Heel zacht en teder
Ik wilde jou graag grijpen
Maar ik kon je niet bereiken
Vergezeld door vlokken broers en zussen
Vormde jij een groot wit kussen
Een voetstap deed mijn botten beven
Verwoestte zo jouw jonge leven…
De eerste de laatste
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 349 Eén vlok die valt.
Niet meer dan één.
Kan dat?
Nee.
Twintig seconden later,
drie meter verder,
iets kleiner,
wattiger
valt de tweede.
Nog een paar vlokken,
de laatste,
één laatste
en het is weer roerloos
in de struiken en de lucht,
op de vogeltjes na
en
(de tijd verstrijkt)
één vlok die valt.…
Veld van eer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 502 Hun stemmen klinken steeds doffer
boven de doden zweven engelen
hun vlucht en onzichtbaar
vallen witte veertjes tussen
de vlokken poedersneeuw naar beneden
Het maakt haast geen gerucht
Tussen overwinning en nederlaag
ligt het tussenland van overgave
aan het niets waarin een vonk
zich voortspoedt altijd onderweg…
Klimmersverdriet
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 794 Ik huil, ik huil bij elke vlok
‘k Zit de stilte te ondergaan, de kilte
trekt door mijn voeten naar omhoog
Waarom ben je niet hier om
samen de sneeuw te eten die valt
om alle scherpe randen te lenigen.
Geluiden zijn er, maar niet echt storend, echter,
vlok na vlok dreunt neer en overstemd mijn gesnik …
Waarom.. waarom ben je niet hier….…
Op een blanco vel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 zacht vallen vlokken
haken in elkaar
tot dromende gedachten
die woorden verwachten
uit de onuitspreekbare
taal van stilte en rust
maar vlaagjes wind
verwaaien al de
ijle tonen van kristal
wit danst fel
een eigen symfonie
in bedekte klanken licht
tot een schitterend
winters vergezicht
op een blanco vel…
Vlokkenval...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 332 Sneeuwvlokken zijn
prachtig van struktuur,
ik bewonder als betoverd
de vorm ervan; wit en puur
dik, rond of ragfijn.
Als ik lang genoeg naar
de vlokkenval kijk
is het net alsof
de vlokken stilstaan
en ìk stijg alsmaar.…
Buiig wit
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 48 zacht dalen
de vlokken uit
buiig wit
het losraken
van de kristallen
haken geeft hen gewicht
de zweefvlucht
op minimale wind
is een en al rust
waar stilte
weer woorden hoort
is aarde nabij
een groene wei
met spelende kinderen
wordt plotseling verblijd
met ruimte voor het
sneeuwprettig bewegen
in onverwachte wintertijd…
Een kerstverhaal in Hunsingoo
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 3.363 Klei schemert door het wit
de weg langs
Rottum uit
De wind giert vlokken
in 't gezicht
De landarbeider voor
om haar te hoeden,
tornt en zwijgt
totdat zowat na zestig roeden
de vrouw opnieuw
haar weeën krijgt
Ver weg
ziet hij wel Warffum gloren,
maar
in Bethlehem
is 't Kind geboren.…
Bij Avondschemering
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 169 Bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het al aan het sneeuwen
vlokken vielen dansend, spelend, uur na uur
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
nooit lag de natuur zo wit en maagdelijk puur
en ‘ k hoorde enkel ‘t krassen van de spreeuwen
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het…
kinderblik
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 681 in alles huist vandaag het wonderlijk
zicht van lang gelee
zoals de straat in de magische dans van
onstuimige vlokken onder een maagdelijk
wit tapijt verdwijnt
terwijl ik met een verbaasde blik
de gordijnen openschuif
naar buiten ga
in de nog onbetreden sneeuw
m'n dartele stappen achterlaat
van lang, heel lang gelee…
Het grijzende blauw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 131 klanken zijn
toon overschrijdend
een tweede dimensie
vult de muziek
zoals zon
zomer speelt
in het blond
van je lokken
wind je lach
verdeelt in
golven die wit
blijven vlokken
een branding
die bruist in
het grijzende blauw
van stralende ogen
heb voor jouw
melodie gekozen
de dimensie van liefde
doet ons nog steeds blozen…
Sneeuw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 155 Op zijn weg in vrije val
dwarrelt daar een ijskristal
samen vormen zij een vlok
toen de wind hen samentrok
Vlokkenspel dat binnentreedt
vormen straks het witte kleed
kinderen met een hoop geschreeuw
spelen buiten in de sneeuw
Aarde ligt in ’t witte bed
om me heen een silhouet
van bomen in serene rust
dieren zijn in slaap gesust
Op…
frisdrank
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.252 ik wil het niet koud hebben
en toch vallen de bladeren
richting herfst, valt de winter
in perfecte vlokken
ik ervaar ongenadig
het maagdelijk wit op de velden
het donkere ijs dat zegt
dat het veilig is om op te staan
maar elk jaar weer
hunker ik naar die onverwachte
zwoele lente-ochtend
te warm voor de tijd van het jaar
op zo'n dag…
Zomaar
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.057 Er was geen stervensangst geen pijn,
God heeft hem zomaar weggenomen,
Zijn engelen zijn stil gekomen.
Geen groet geen afscheid mocht er zijn.
Nu staan wij bij zijn planken woning,
Zien voor het laatst zijn lief gezicht,
Waarop een glans van vreugde ligt,
Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…
Zo snel
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 2.089 Een leven ,zo snel
Geleefd,dat wel
Afscheid tijd zat,
Moeilijk is dat
Tranen genoeg,
Ik wou dat de dood jou oversloeg…
Oogstlied
gedicht
3.0 met 83 stemmen 34.162 Scharen knippen;
Topjes wippen;
Geurend valt het groen.
Kijk die chicks hun best doen!
Heup aan heup op sportschoen,
Top in zakjes doen!
't Warmer branden
van de lampen
ontkent het avonduur;
Afzuiginstallatie,
Zoemt een zacht triomflied;
Een duister avontuur!
Stoonde knippers,
Toppenwippers,
Net alweer gebeurd!
Ga toch even zitten…
Kikkerbloed
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.398 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
De buurtsuper
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 hongerige ogen,
graaiende handen,
krijsend grut,
overspannen moeders,
coole pubers,
chagrijnige koppen,
bizarre smoelen,
vrolijke types,
tetterende kassa-meiden,
even boodschappen doen, daar knap ik van op.…
Kikkerbloed
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.630 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
Haiku
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 551 vlokken in vrieskou
lantaarnschijnsel op de weg
sneeuwkristalletjes…
Kleine koning
netgedicht
3.0 met 110 stemmen 582 het sneeuwt en het sneeuwt
achter het donkere raam
vallen de zachte vlokken
nu opent het huis de nacht
zo lang wil ik wel
jouw kleine koning zijn
in dit weifelend licht
worden de dingen
die er altijd waren
de dingen die ik niet meer zie
ik vraag je, ik zoek je
waar ik je vinden zal
sneeuw zal altijd wit zijn
en de nacht, mijn…
Uitvaart
poëzie
4.0 met 3 stemmen 605 En statig stapte, in 't wit gewaad der bruiden,
Een stoet van maagden met omkranste lokken.
Een zwerm van vogels vlood naar 't verre Zuiden
En de eerste sneeuw viel zacht, in donzen vlokken.
Mij klopte 't hart beklemd, bij wilde schokken.
- ‘Wat moet’, vroeg ik, ‘dit dodenfeest beduiden?’…
Hoop
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 253 Het sneeuwkleed werd ook dit jaar
vlok voor vlok gebracht
op huis en tuin gespreid in stilte
zo volkomen, geen mens of dier
heeft ons gewekt, omdat wij dromend sliepen
maar na 't ontwaken o, hoe wonder schoon
een bruidskleed om ons heem te sieren.…