Alle inzendingen over wolk OR gracht OR stad

Stad die je omgeeft Stad die je beleeft Die je steeds weer ziet veranderen Samen met de anderen Stad aan het water Van vroeger en van later Van groen en van beton Van schaduw en van zon Met een goot waarin je koopt En een zwaan waarover je loopt Met gebouwen tot in de wolken En mensen uit een veelheid aan volken Stad die je omgeeft…

Het waait niet, het regent niet De zon schijnt niet Wat mist Het sneeuwt niet echt Zo af en toe Het is bewolkt, de gracht bevroren Het vriest, de stad ontvolkt, leeft op het ijs, de lucht grijs Ijsmuts, schaats en slee De stad doet mee ik, nou nee Het is weer zover, het groen gekleurd gekleed, zoals altijd dezelfde mode bebrilde ogen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Ik ben gaan leven door de gracht te dempen. Ik ben hier wel geboren maar elders pas ontstaan. De rat zwemt naar de overkant verschrikte eenden vliegen op.…

ik zit mij voor het raam onnoemelijk te vervelen ik wou dat ik twee homo’s was dan kon ik samen delen…

‘t Is uitgestorven op de stille gracht. De nevel dempt de klank van verre auto’s. Terwijl ik op mijn hartelieve wacht Maak ik in gedachten grauwe foto’s: De boogbrug met zijn natte kinderkopjes, Het stille groene water in de gracht, De zwarte deur met zeven deurbelknopjes, De man die op zijn hartelieve wacht.…

Ik heb nog nooit op zijn grachten gevaren Op het Amsterdamse water zijn grachten Noch zout, noch bitter Zoet, kleurt het water bruin langs de tweede kostverlorenkade Het water nooit betreden, nooit geroken, geproefd Zijn geur test mijn reukvermogen niet, langs de kade Stuit genesteld op een bankje Starend de korte golfjes zien Die ik niet kan…

Ze loopt langs de gracht drinkt en flirt in kroegen heeft vele kontakten maar 't blijft bij een duel in de nacht.…

het is niet echt koud maar de meeuwen zijn er in het midden van stad aan de randen van de grachten zitten ze te kijken of wat maar als er een paar stukjes brood door de lucht vliegen van een man vliegen ze overal en overal krijsen je zou een meeuw bij de keel willen pakken maar lukt je niet de trams, de auto's, de fietsers de…

Decemberlicht overgiet, rijkelijk, panden en gracht Het lijkt me van 'n ansicht misschien Anton Pieck? Naar boven blikkend aan de lucht te zien: 't aloude spel van wolk en wak schaduw en licht Hier, in woorden -ingelijst- van m'n gedicht.…

Voorbijgangers stromen langs grachten. Ik ben droevig, als een verdachte, Want ik hou niet meer van jou. Al de stad is omhelsd door een rouw. Nachten duren nu langer, dan dagen. Ben gedachten alweer aan het jagen, Want ik hou niet meer van jou.…

Wandelend door de straten van de stad merk ik dat je mee loopt terwijl ik de grachten oversteek hoor ik het fluisteren van je stem nippend aan een glas op een terras voel ik je hand op mijn huid toch is de zeepbel uiteen gespat angst geregeerd angst overwonnen weerhield ons te breken een niet onopgemerkt verloren einde…

Als wolken samenspannen, boven het gewelf van de stad. Als krachten ontspringen vanuit het niets, voel ik me zwak. Ik hoop, ik wil zo graag zijn als die wolken. Voorbij te drijven, in kracht, zo sterk heel ver weg.…

Dan een grijze wolk.…

De wind spuugt als een slang, giftige kou in verlaten grachten Zwarte wolken trekken langs de hemel de geest is dwalend Breng mijn zon terug ik heb haar nodig. Toe, breng mijn zon terug, voordat de wolken wenen. --------------------------------------- uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

lood en kwast de stank van grachten nagebootst werden behalve schepen rijken op het doek vereeuwigd ook heksen nog verbrand Als verliefden over straat gaan hand in hand in deze stad de tijd vliegt en stilgestaan weer samen…

toen wij vroeg opstonden zonder grimas zonder zonden zonder wonden zonder wonderen te verwachten vielen wij hard door de nevel, langs de gracht er is vannacht een nieuw soort gebracht het is als bliksem en later is niets meer als vandaag de lucht is grauw boven de wolken blauw de muren bonken hard het gras wordt steeds groener aan…

We woonden op het Bickerseiland aan de rand van de Jordaan ingelijst in mooie grachten waarom zijn we weggegaan! De herinnering maakt je weemoedig 'n jeugdig zorgeloos leven in de stad terrasjes, musea, schepen op het IJ helaas werd er toen geklad en gejat.…

Ik houd van morgens vroeg dan ga ik met een kar op pad en alle dagen vind ik wat er op de stoepen van de stad is neergezet, een theepot gereedschap, boeken, mikado een ouderwetse radio een keukenstoel en zo 's Winters scharrel ik in de kroeg 's zomers langs de grachten Een mislukte, soms beminde man Tot ik met mijn ware…

Stad krakend onder zoveel lievelingen, naschuddend in hun schaterlach.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

hij vroeg zich af, waarom het nacht was en hij in duisternis de maan schilderde boven wolken, ondoordringbaar onheilspellend boven de slapende stad.…

en dan, het is zo geschreven omsluiten wolken de zon, plengt de hemel bittere tranen, huilt de wind door kieren en gaten al dat er is gebleven, glimmend beregend, de stad en haar straten…

Dag en nacht de smeltpot van de stad. Waar de Indische tempel rozeblauwe wierrook wolken uitdampt en verschrikte vrouwen luidkeels bidden; sampans vol kruiden rivieren bedekken, verwarring van geur en geluid verspreidend. De klok draait door, de welige wolken. metropolis, metropolis.…

Het koude water in de oude gracht spiegelt stil in het kille ochtendlicht. Tevergeefs wacht de kade op een vracht, zware ankers worden niet meer gelicht. Nooit doorklieft een scheepskiel nog het water, ook de brug kan zelfs niet meer omhoog. Op de gevels klinkt nu eendengesnater waar ooit de stad zich luidkeels bewoog.…