16029 resultaten.
Het rond archief voor Isabella Blanca
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 1.846 Ik noem je blank en rond
je heupen en je mond
je heet Isabelle en je blankheid
verlicht de nacht
De maan zegt daar niets over
de wolken halen hun schouders
daarover op, verdoezelen
je borsten, die opvliegen
tussen blad van bos
loofwoud in winter
dat zichzelf verliest
droomt van maretakken…
geelgelente
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 218 winter ik schrijf je nu stil
in het stilstaan van een klok
koude kaarsen blaas ik uit
in bevroren hunkering
huil maar, geen overlast
meer van je koude gestalte
wolken strooien lettergrepen
als initialen in basten van bomen
uitgebluste winterzinnen
in geelgelente bloemen
vatten samen in
vroege aprilgeluiden…
TERUGKEER VAN HET LICHT....
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 twaalfde maand
maand van winter
weghollend licht
Hoop,
dat mijn gedicht
u allen bijlicht
in deze donkere dagen
Geniet
van de balletten
die tegen het vallen
van avond
tegen het decor
van hemel
zich afspelen
met in de hoofdrol:
zonlicht en wolken.…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 350 Om met geheven hoofd
te luisteren naar het wonder van de natuur
dat winter heet.…
Koning Winter op reces
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 442 Maar Koning Winter dacht dit jaar
Niet alleen een echte AMBTENAAR
mag volgens mij met december reces
Dus accepteerde hij de wijze les
Kwam niet opdagen, geen sneeuw,
ijzel of andere winterpret
Neen, Koning Winter is met reces, dus:
DIE LIGT IN BED.…
Geurige sappen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Rode en gele bladeren gieren wild doorheen kleffe plassen
Naakte hoge takken grillig spookachtig schril ook schor
Zwarte droeve onheilspellende wolken kruipen tergend traag
Universum ondergedompeld in kille duistere winterslaap.…
blauw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 354 de toppen
van de bomen
reikend verlangend
naar oneindig blauw
ontelbare knoppen
barsten van verwachting
naar nieuw leven
maar de kille wind
speelt een
winters spel met
grijswitte wolken
boven het
afwachtende bos
aarzelende vogels
zijn voorboden
van een verre lente
die reeds
in ons hart is begonnen…
Paradijs maart 2020
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Op de kale takken bloeien kwistig
de magnolia's
als romig witte wolken
ook de prunussen staan volop in bloei
's winters bescheiden
nu een explosie van roze bloemen
mijn eigen paradijs
mijn stek onder de linden
kom
dan vieren wij het voorjaar
en vellen de appelboom…
Winter in Sapporo
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 369 Het trage landschap
stroomt bleek langs mijn lichaam
ijzige bomen wringen hun
klauwen door de nevel
als wilden zij de loden wolken
openscheuren
één onbesneeuwde vogel splijt
ver boven mij de koude
eenzaam zwart in het
wit van de winter
door de mist van mijn adem
klinkt zijn schreeuw.…
Dag vol hemelwater
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 119 Snelle auto's
grote plas
vele druppels
op regenjas
paraplu's vliegen
in de wind
flinke plassen
stampend kind
donkere wolken
volle maan
vroege avond
lichten aan
kachel hoger
winter pret
en vanavond
vroeg naar bed…
De zee bloeide golven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 298 heb met
wolken en wind
water gezaaid
de zee bloeide golven
zong in
lange dagen en zon
de warme droom
van een zomer
heb met herfst
de vruchten gelakt
nog gaaf aan de boom
verscholen in blad
ga rusten in kou
onder dekens van sneeuw
na het winterse slapen
zal ik als lente ontwaken…
De jonge loten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 561 ja ik kijk om
naar de seizoenen
een lente om te zoenen
want jij was daar
zomerden in wolken
die ook het blauw bevolkten
regenden in samenzijn
de warmte was fijn
oogstten herfst
in alle kleuren
jouw geuren vruchtten
in hun rijpe komst
ja ik kijk om
heb het jaar genoten
we winteren maar de jonge
loten zijn al ontsproten…
Een handvol wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 zacht waait de wind
vangt de maan
met een handvol wolken
de laatste ijsbloemen stralen
maar de knoppen lopen niet uit
verleppen traag op de ruit
de sneeuw
verliest zijn kristallen
in druppels die langzaam gaan vallen
het winterse feest
krijgt in dooi zijn finale
tijd om voorzichtig wat lente te halen…
liefdessneeuw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 148 Het sneeuwt
zo stil
dat wij niks horen
Het is zo koud
dat wij het warm
beginnen te krijgen
De nacht
is zo wit
dat lantaarnen
hun lichten dimmen
De sfeer
is
en blijft
voelbaar aanwezig
De winter
maakt het buiten
zo eenzaam
dat wij
ons thuis gaan voelen
De wolken
besprenkelen ons
deze nacht
met liefdessneeuw…
meervoudig sterven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 197 gejammer van stervende takken
nachten vol regen
spiegels en luchten
niets ontsnapt aan
het geluid
het tast zintuigen aan
het slokt wolken op en het levende
zie ik verdwijnen
zal een vogel nog zingen
tussen schaduw en schors?
ik treur om gehavende nerven
het breken door ongevraagde winters
en van daaruit in eigen handen…
dan het nu
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 wolken drijven
vechtend, om hun kleur
vanuit de grijsheid
op te tillen
hier op deze aarde
bloeit nog wel een bloem
de bomen schatten
waarde in
en rusten in de grond
de volksmond noemt
de herfst
het hart
voelt koude winters
in de splinters
van wat oude tijd
en spijt verwoordt
wat ooit tot nooit
gezegend is…
Lente
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 799 Bloesem
Bomen met een koningskroon
Weg is de koude winter
Donderslag
Stormwind strooit bloemblaadjes
Een enkele hagelbui
Boterbloemen
Witte madeliefjes in de berm
Stuifmeel in de lucht
Zonneschijn
Wolken drijven langzaam voort
De lente is gekomen
Vriendelijkheid
Een groet, een hand omhoog
Mensen lachen weer…
vorst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 als de wereld tot haar oorsprong waait
haar zomen rond wolken, de avond achter rood
omrandde schemer
zal ik vogels vragen terug te kijken
naar haar jonggeboren tijd
te zingen tot ze kwijt
geraakt zwijgen
omdat water ramen kneedt in vijvers vol
winter
sneeuw
betaalt wat twijgen hun flinterdunne tol…
Elan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 Men legde wegen
naar de horizon,
bouwde torens
in de wolken
het geld stroomde
in de vaart der volken
Er was een tijd
dat alles zo maar kon
het tijdperk verdwaalde
en de horizon is verdwenen
‘s winters werd het te heet,
kleur nam de benen
het ei van Columbus leunt
op een nieuw elan
van duurzaamheid, verbondenheid
op handen…
Alles is daar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Alles is daar maar we weten het niet:
de lente in het schuiloord van de winter,
de regen in de rivier,
de zon achter de wolken.
Alles is daar maar we weten het niet:
de verzoening in het glimlachen naar elkaar,
de omhelzing in de mooie kaart,
de zwaluw in de lente.…
o Perenboom belaên
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.187 o Perenboom, belaên
met al goudgeelwe blaên,
oktoberziek en treurig,
de winter is 't, die naast,
en 't al het land uit blaast
dat groeizaam is en geurig!
Nog onlangs stond gij daar,
o schone perelaar,
één witte wolke blommen,
die 't weerd was om te zien,
en die naar u de biên
van verre en na deed kommen.…
De aarde uit mijn ogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 - ik droomde dat ik
ondergronds leefde
dat regenwormen
en emelten mijn
buren waren met
wie ik dagelijks
het gesprek aanging
het waren conversaties
die 'k plezierig vond
want ik hoefde me niet
constant te verdedigen,
we lieten elkaar in
de eigen waarde,
de regenwormen,
de emelten
en ik,
Nu is mijn gelukzalige
droom voorbij,…
Pad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 We zijn het pad
gegaan
het gladde pad
de aarzeling
in onze stappen
We verwachten
van mist het nat
zon scheen schielijk
vanachter
strepen wolken
Waren we niet
goed ter been?
ijzel deed zich
plots gelden
...onverwacht
uit onverdachte hoek
het boek
van winter
-blijkbaar-
nog niet uitgelezen.…
Oosterend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.205 Ik, op de schommel
zwijg boven gras.
Het hoge zorggras
met de paardenbloemen.
Jij, op je knieën, maakt
een rolbaan voor jezelf, voor
als je oud bent. Dan kunnen we je
naar buiten duwen. En weer naar binnen.
Ik luister naar jouw handen.
Hoe ze hameren. En ik zit op
de schommel, zonder schommelen.
Rek zonder rekken -
De lucht tikt…
bloemsuikerspinnen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.132 naar buiten
dan stuift een straaljacht door uw ruim
het laat u schuimen als het strand dat
pas werd gladgespoeld. de lucht die is van u
van mij voor nu
kleef aan mijn lippen, luister de avondfoor
op met uw dovemansoren, hoor hoe ik
uw stilte preek
bloemsuikerspinnen, zo smaak ik u
die past bij alle uren, die hard maakt
wat u 's winters…
Wolken
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.028 Een konijn zit in de maneschijn
naar de lucht te staren
Daar trekken de wolken traag voorbij
en dat gaat zo al zeven jaren
Soms dreigt het brave dier zichzelf
in het wolkenspel te verliezen
Maar omdat dit dagelijks anders is
durft hij niet te kiezen
Toch hoopt hij dat binnenkort
hij dit alles kan vergeten
Omdat hij zeven jaren lang
genoeg…
In De Wolken
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.945 achterliet
Hopend dat je ergens zult wachten
Als toen we voor het eerst kwamen
Ik blijf er altijd in geloven
Op een dag zijn we weer samen
En tot die tijd zal ik dromen,
Zal ik elke nacht in jouw wolken wonen…
wolken.
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen 2.493 Terwijl wolken het zonlicht roven,
vliegen vogels rusteloos naar de zee.
Ik kan geen behouden reis beloven
maar in je schaduw vlieg ik mee.…
Lachen tegen de wolken
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 509 In de schaduw van een grote boom
de ergste hitte wat ontvlucht,
leg ik mij neer en tuur wat loom
naar de bijna oneindig lege lucht,
waar net een wolkje de zon passeert
meegedreven op een zachte wind.
Ik kijk hem na geamuseerd,
het is net een spelend kind
onwillekeurig lach ik terug
en zwaaide zelfs heel even,
maar mijn geesteskind was veel…
Wolken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 639 De wolken trekken
door de lucht
Grote, kleine, zo veel
vormen
De een langzaam, de ander
wat sneller
Maar ze trekken door
Sommige vervagen
Nieuwe worden geboren
En ze trekken mee
Altijd...…