Alle inzendingen over woud OR bos OR bomen

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Boom Meppel vond mij aardig maar wijsgerig onwaardig. P. wilde mij best nemen maar had balansproblemen. En, sterker nog, van Oorschot vroeg mij zelf om een voorschot! Geen zin, geen geld, geen fonds: moet ik soms ondergronds? P.S. Nee, dat moet niet, want gelukkig is daar Gedichten.nl!…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Oh wonderschoon woud, begroet de ochtendstralen hul jezelf in goud...…

Reikend naar de toppen van de bomen, verlang ik naar jou, als mens Ik bewonder een bos van regenbogen, dromend van een ademend woud, waar stilte zingt in elk gerucht en dauwdruppels fluisteren in de morgenlucht. Eén ontwakende, verborgen dag, in mijn hand een heel klein roosje, een wens in een heel klein bloemendoosje.…

een bos niet oud, verschuiven maakt het leven zoet, als het maar niet van mensen moet.…

Sferen vol bosromantiek Natuur etaleert haar bijzondere akoestiek Het woud laat je aarden Ze schept haar intrinsieke waarde Beheer is extensief Robuuste bomen schenken ogen gerief Bosklimaat zonder extremiteiten Je ontdekt haar kernkwaliteiten Waar het bos haar eigen leven leidt Wilde flora over de bodem verspreid Observerend, vol met…

Hoge bomen vangen veel wind Meer dan kleine struikjes blazen kunnen Geen zuchtje van verbijstering Klinkt in de luwte van het Bos Hoe dan te komen tot het bloemrijk compromis? Opnieuw een groenstrook aanplanten De kaalkopjes nog een kans geven Wachten op een sluwe vos?…

natie gekopieerd, meer papier, meer bomen, meer bossen moet er nog woud zijn?…

Het oude woud Stil en verlaten Slechts wild heeft je hier in de gaten Ze voelen zich vertrouwd Al eeuwen heeft er bos gestaan Men hakte voor het bestaan Oude wegen kronkelde door het bos Hessenkarren gingen met paard of os Het oude woud De zon spiegelt als bladgoud Oude stuifheuvels heb je beklommen Dood hout oogt verwrongen De tijd…

slingerende zandpad langs de opgedroogde bedding van ’t riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de edele kunst van eenzaamheid verstaat.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Wij scheiden van uw lieflijk groen; vaarwel o statig bos! In schaduw van uw bomen Zaagt gij zo vaak ons komen En rusten op uw mos Ons lied wordt onder 't heengaan u Uit dankbaarheid vereerd. Wil ons opnieuw ontvangen Met bloesemgeur en zangen, Als de Meimaand wederkeert.…

Ik heb je in het bos verstopt. Het is niet zo ver, ik kom er vaak. En het is heel vertrouwd. De anderen zoeken nog steeds. Vragen zich af waar je bent. Maar ik vind je meteen, zodra de voorjaarszon het woud verwarmt. We fietsen samen. Luisteren naar de vogels. Praten met de bomen. Je verandert niet.…

In dit woud onder het zachte ruisen van oude bomen rust ik stil als een vlinder zo sterfelijk dat we nauwelijks leven Hoewel ik ook rouw verheugt mij dit bos van mos, stammen, takken van nu en eeuwen her Ik dacht dat ik eeuwig wilde leven maar ik heb me verzoend En ik voel alleen aan de dingen die hier blijven: het zachte groene mos…

de boom is hoog en dik al menig jaar oud een prachtig stukje hout kappen dus de botte bijl gaat erin scherp als een mes het woud huilt in bes een geldklus na ons de zondvloed zo wordt er gedacht verloren gaat de pracht onder een stille zucht kale plekken in het woud bomen met wonden macht is niet gebonden ze stelen onze lucht…

Voelbaar tussen de bomen wacht het woud totdat jij het ziet en groet. Stilte antwoordt, geeft de beek stroming, maakt de boom vol blad, vult de wilde raat met honing. Hier lopen wij, vrij van stenen, vrij om stil te staan bij het oude woud dat voortleeft in deze groene long tussen twee wijken.…

In de stilte sluimert het geluk in de stilte sluimert haar geheim ze geeft het niet prijs ze gaat niet open of geeft zich bloot, daar, daar in het woud waar takken en bomen een dicht gegroeid bos vormen, daar heerst de stilte, het evenwicht en de harmonie van de natuur, van Moeder Aarde; ze geeft zich niet prijs, ze geeft zich niet bloot…

Dwalend door het beukenbos Ben ik even weer dat kind Dat eens met jou door het lover liep En hoopt dat ze je vindt Ik zoek tussen beuken en berken Door bladeren en natte mos Het bos waar je zo graag kwam En hier laat ik je los Je geest deint op de wind Elk briesje neemt je mee Laat je zweven door het woud Laat je dalen naar benee Dwalend…

het bos verheven- in duisternis haar liefste vond de bomen bogen zich vol zorgen over de blinde kleintjes heen maar die stegen naar het zicht dat helder licht door wazen scheen het woud verzonk in zwijgend peinzen schudde alle kruinen om wat was geschied en buigt eerbiedig – elke avond - als het de wondere familie ziet…

Ik loop door het bos. De wind ruist door de bomen die staan in een dichte rij te dromen. 'k Ga er stil aan voorbij en luister naar hun gefluister. De bladeren ritselen. Ik wou dat ik ze kon verstaan. Maar kan er toch alleen maar naar gissen. Misschien zijn't verhalen van hun belevenissen.…

van de oude boom Alles over het grote bos En het duurde niet lang Of ook hij wist alles over mos En over alle dieren Over bomen en het gras Hij werd later net zo wijs Als de oude boom nu al was…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

(in het bos) iemand nam het besluit tot het optuigen van de boom in het bos... wellicht dacht hij ook een boom hecht aan het leven en uiteindelijk is kerstmis tóch een teken van leven…

het eeuwenoude bos staat bloot de aarde heeft zich nu verhard is wit in plaats van donkerzwart een ijzig laagje dekt de sloot de dag de tijd is zonder kleur de oostenwind beademt kil de toppen van de bomen stil gebroken grond een diepe scheur van buiten lijkt het eenzaam koud maar wie hierin gezworven heeft weet al wat is gestorven leeft…

Veel bomen maken samen een bos Haal je er teveel uit dan is het bos de klos…