14422 resultaten.
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.3 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
In weerkaats
netgedicht
4.7 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Genade
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Wat gaat mij vergelding aan?
Wat deert mij het scherp?
Mijn dagelijkse gang
Naar de bron is
Tot de bron mijn weg
Elke dag…
Zacht
netgedicht
2.7 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
Zacht
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…
zachtjes
hartenkreet
1.5 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Het leven
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 330 koester de zachtheid mijn klein kind
zoals de lentewind
de kersenbloesem streelt
de roos zachtmoedig
geur afgeeft en teer
zich steeds laat plukken
de broze bloemen fijn en zoet
zich ruiken laten
en voorzichtig tasten
zoals voor jou mijn huid en haar
opnieuw ontdekking zijn
als het aaien van de poes
het volgen van de vogel
naar waar…
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.5 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 240 voor de schaduw van je afwijzing bevreesd…
zo zacht bewegen
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 510 voor even was jij weer
dicht op mijn huid
je leek mijn hart zacht te bewegen
zo zacht, het kloppen
van een trage tijd
dwars door het redeneren
het rimpelloze spreken
in dromen die weer snel
verloren gaan als ik
mijn hoofd omhaal…
onwetendheid
netgedicht
2.8 met 9 stemmen 189 op het kruispunt van gedachten
hangen dromen in touwen
de tijd ingaand
als een klopgeest
toegelaten in de zachte
delen van onwetendheid
op haar dooie gemak zeilend
tussen duim en wijsvinger
lonkend naar mijn geestgronden
als voer voor mijn intellect…
zachtjes
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 146 op haar roze jurkje droomt
een mannenoog, een mannenlach
hij geniet bij voorbaat van een tere huid
in ruwe werkmanshanden
die hij zacht, heel zacht
laat landen rond haar buik
ooit droeg ze daar zijn kind, een jongen
die met grote sprongen door het leven danst
haar liefde glanst in grote ogen
tussen vrouwelijkheid en deugd
in de oude…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
Zacht als licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Soms zoek ik in mijn droom
naar een woord en ik weet
dat het niet bestaat
ik kan het niet toveren
Soms zie ik iets
dat ik zoek
ik leg mijn hand erop
ik voel het zacht,
zacht als licht
als liefde
meer als licht
Ik word wakker en ik zie het licht,
liefde, ben ik wakker?
ik twijfel.…
niet alleen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 167 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
Verlopen tegoedbon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 663 Te laat om te vergelden
gisteren nog iets waard
nu slechts een vodje.
Het is je te veel moeite
om me weg te gooien
en te veel eer voor mij.
Dus leg je mij weer terug
in de la waarin je alles
om het even wil vergeten.…
Voor Josse
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.9 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
verrijkt
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 116 mijn tuin is verrijkt
er bloeien lentebloemen
zo voelt schaduw zacht…
schijn
hartenkreet
2.9 met 8 stemmen 647 oneindig
het licht
van mijn maan
in jouw schaduw
kan ik blijven staan
kan ik schuilen
zacht huilen
alleen
zonder uitzicht
op iets
oneindig mijn blik
ik ben
als jij
een schaduw
in ons maanlicht…
Wedergeboorte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 331 Zacht schuift de zon
langs de einder heen
zacht schaduwen warmtestrepen
over de tijdslijn heen
kind als zon en schaduw
grenzeloze vreugde
geen blok meer aan mijn been
zo schuift de zon
schaduwstrepen door de tijd
zo brandt zij
door de jaren heen
denkend aan de tijd
lichtend lief
kind van de eeuwigheid.…
Schaduw
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 196 Schaduw van morgenstond
Houdt geheim wat ie van de nacht vond.
Zachte schemering brengt
schaduwen
tot leven,
tot het kille daglicht de spoken
van de nacht vervaagt!
Het is weer DAG…
Toffe peer
snelsonnet
4.4 met 8 stemmen 122 Dit weekend ging Iran weer flink tekeer,
Waar Netanyahu dit op had te melden:
“Straks gaan wij over tot ‘beheerst vergelden’”,
Want Netanyahu is een toffe peer.
“De bommen gooien wij beheerst en waardig”,
Die Netanyahu is toch best wel aardig.…
goddeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 geen woord
geen stem
zelfs geen cartoon
je kan maar beter zwijgen
geen doen
begrijpen waarom
respect hoor je te krijgen
maar niet voor moord
niet voor haat
mening in de kiem gesmoord
geen protest
geen vergelding
geloof of roof
van recht
levensecht
in gevecht
eindeloos
nutteloos
goddeloos…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.364 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
De stille zonne daar ik zit
poëzie
4.2 met 4 stemmen 331 De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning,
in de oude lijste van een groene en rode veil;
van al de bloemen op mijn mond de milde honing,
en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil;
een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen
de weiden en de Leië in lage zonne-brand;
van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen,
en van…
GOUDEN LOKKEN
poëzie
3.3 met 14 stemmen 2.589 Toen sprongen ze los door het stoeien,
die dartlende haren,
Ik woelde er doorheen met mijn vingers,
Ik warde met woelende vingers.
Toen hingen die lokken mij over de vingers gebogen,
Zo smijdig en slank als de slangen,
Als trossen goû-regen, in slingers gebogen,
Als stralen der zon, door mijn vingers gevlogen,
Of tussen de twijgen gevangen…