Alle inzendingen over zaden

schalmen geschakeerd verbonden uniciteit in sluitend geheel gewogen door kiemende zaden additief aan energie verantwoordelijkheid gedragen te worden geheel zijn…

Er was eens een melkboer te Lemmer die loosde zijn zaad in een emmer. Zijn enige koe keek verontwaardigd toe. Ze dacht: het lijkt wel een spammer!…

Want het is transparant Dat je een plant voortplant uit het zaad van de plant. Toch onverwachte kanten Aan het planten van planten.…

Op zwart zaad Is een vogel ontzaggelijk kwaad, En hij zou een vinkenbaan, Als hij naar zijn gemoed te werk ging, wel aan duigen willen slaan. Doch onder zijn grootste ongelukken Rekent hij de handel in broekjes en krukken. Een vogel vliegt soms dag en nacht; Doch hij wordt er ook vroeg voor opgebracht.…

bungelen gekloofde voeten de laatste der gehangenen eindeloos galgentouw schuurt niet bereid tot knappen blijft het schommelen duren lang nadat leven vervloog naamloos en onbekend trotseert het lijk de weken tot de wind dan moegetergd ook de laatste gans verwaait eenzame mandragora onbekwaam tot liefde zoekt elders zijn zaad…

bij het oogsten van de vruchten uit zaadlijsten van verleden bevloeide vocht van mijn verdriet het gezaaide tot ontkiemen stimuleren regenbogen hel doorzichtig zonnenstralen verleidelijk fruitig blozend verwachtingsvol slechts te wachten tot het oogsten van de vruchten uit zaadlijsten van verleden…

De bomen hebben overvloed van blaren... De wind komt aan in speelse tuimeldraf En schudt het bloemblad bij miljoenen af En doet ze als scheepjes op de luchtzee varen. Uit hauw en doos van orchidee en varen Stuift wolk aan wolk van poeirig goudbruin kaf Neer op de harde klinkerweg als graf... Niets wordt er, niets, uit veel miljoenen paren.…

de wind zucht het blad beweegt het hout kreunt een doffe klap de aarde schudt het blad draait vangt de wind waait zacht omhoog kust de tak de dauw valt voedt de grond een zaad ontkiemt een boom groeit het frisse blad ontmoet de wind de wind zucht danst haar finale: een wervelwind…

uitgespannen door een aardse boog zijn pijlen richt op elk hart waarin het zaad het meest gedijt?…

De eenzame winternachten keren terug naar oude waarden ware aard doorklieft het donker we ontdoen ons van textiel voelen op tast de verlegen huid gezichten vervagen door het duister het zaad gedijt in nauwe kieren in machteloze bekoring gesmoord in het abstractum van de nacht.…

Het is nu morgen na zachte regen op zaad dat ik gezaaid heb. Een dag van geluk en van grenzenloos lijden, oorlog en rampen. Is dit nu het feest van eeuwige genieting, dit korte moment? Ik wil het geluk van volle overgave aan mijn geliefden. Het lijden niet gedogen maar alle leed genezen.…

Een spermadonor uit Maastricht beweert bijna honderd vrouwen uit heel Europa te hebben bevrucht. Een groot aantal op de ‘natuurlijke’ wijze. ----------------------------------------- Misschien is het wel waar wat hij vertelt: Het vrouwvolk liet zich bijna honderd keren Door hem daar in Maastricht insemineren, Maar vrouwvolk is niet praktisch…

‘O lieve vrouw, mijn zaad is hoogbejaard Straks heeft ons kind ineens ADHD of wordt autistisch, wat een eng idee! Ons kind wordt straks door ieder aangestaard’ ‘Jouw vader was juist jong, heb ik gehoord en toch ben jij zo bipolair gestoord’…

Voor ons ligt onaangeroerd de tijd het ongelezen boek een sneeuwlandschap zonder voetstap toneelstuk met ongeopend doek Stap het nieuwe jaar maar binnen strooi zaad in het omgeploegde land uw leven kan aan waarde winnen reik elkaar de hand…

Verlegen lach je naar de zon een dag om nooit te vergeten sta je te wachten bij de boom aan de waterkant met eenden uit een droom haal je een stem om het zwijgen te doorbreken woorden terug in avondrood blauwe liefde nooit verloren door het dromenzaad van eigenheid gedwongen door de eenzame tijd.…

gemaakt van wolletjes en pluis gedragen door de wind alleen en ver van huis langzaam naar de grond gegleden waar haar wortel houvast vindt rustig klimmend met de jaren als verdienste schaduw sparend vrienden zijn er al bij bosjes bang voor eindigen als klosjes samen groeien naar een bos de seizoenen als een kleuring draaiend om je bast…

Wij zijn allen als bloemen geven mannelijke sporen af om voort te planten zij laten ontstaan en groeien wij bloeien in al onze kleuren zoals wij onze liefde en leven geven en vooral om te sieren wij verwelken en sterven.…

Maar uwe boze raad brengt u de meeste schâ: Der vrouwe heilig zaad zal u de kop verbreken. ------------------------------------------------ weelde - lust, begeerte nood - noodzaak, dwang roffiaan - booswicht, duivel kloek - verstandig wederhorigheid - ongehoorzaamheid ontziende - vrezende puist - blaas smekende - vleiende vervoerd…

gloeiend verschroeiend hartverscheurend je ziel besmeurend zo moeilijk te keren ook al wil men anders beweren langzaam kan het je verteren Laat hem niet z’n zaad zaaien het zal zich in je verwaaien voor je het weet is het te laat wortelt het zich in je levenslust die alles verzengende haat wees je ervan bewust het is een valse…

gisteren hoorde ik; vandaag tuinvogeltelling ons vogelhuisje werd niet meer bezocht geen roodborstjes, meesjes of merels meer spijts de zaden en noten die ik had gekocht daar vele merels aan een virus gestorven zijn wie zal dan een lentesymfonie voor me zingen of een serenade brengen in de zonneschijn als weldra de lentebloesems openspringen…

Een jonge bloem gesneden voor het begin is zaad van de haat in de nieuwe frontlijn. Wat is de waan daarvan en wat is zin? Wat wonden de woorden, wat is waar? Wat maakte hem tot zo’n moordenaar?…

Laatst sprak een vorstin tot haar natie: Ik hecht zeer aan mijn reputatie Dus word ik onwel vervolgde zij fel Als ik mijn gemaal op zwart zaad zie…

Maar waarschuw de vrouwen die niet echt houden van cafeïnesmaak in je zaad ...…

Een kind begrijpt dit alles wel, maar ik en wij, die zo verstandig zo heel berekend leven hier wij zien dit niet, we lopen voort, verstaan vaak niet dit simpel woord: het kleinste zaad groeit ongehoord.…

Een kind begrijpt dit alles wel, maar ik en wij, die zo verstandig zo heel berekend leven hier wij zien dit niet, we lopen voort, verstaan vaak niet dit simpel woord: het kleinste zaad groeit ongehoord.…

Je waaiert als het riet in mij ontkiemend zaad in rode aarde de vrucht die bloesem achterlaat wekt mij uit mijn diepe slaap dorstige liefde steel speel…

als sneeuw vlokken de bomen hun zaad naar moeder aarde, de wereld kleurt warm wit ja, dat vind ik ook mooi, vandaar die twee, tussen haakjes…

"Uit de dromen van de lente worden in de herfst de zaden geplukt." pama…

Ik lees op alle sigarettenpakjes Dat ik mijn hart, mijn longen en mijn zaad Door roken van die kankerstokjes schaad En wat mijn treurig lot zal wezen strakjes. En wat ik in de asbak achterlaat Dat moet dus wel de as zijn van het kwaad.…

Monsterachtig pikdonker in een uur bereikt chaos van het zaad bijeen geraapt klassieke resten van een doorwoelde aarde daar waar alleen nog gedachten zweven tussen kosmos en universum eeuwige honger gaapt hangend aan de melkweg welke zin heeft dit alles is het muziek wat ik hoor of stemmen van mijn eigen grond waar het zaad begraven ligt…