Abstractum van de nacht

De eenzame winternachten
keren terug naar oude waarden
ware aard doorklieft het donker

we ontdoen ons van textiel
voelen op tast de verlegen huid
gezichten vervagen door het duister

het zaad gedijt in nauwe kieren
in machteloze bekoring gesmoord
in het abstractum van de nacht.

nacht zaad donker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46