Alle inzendingen over zee OR getij OR moederschoot

vracht met grof en meedogenloos geweld meegenomen Zinloos als de wezenloze zwerver met lege plastic zak, raakt men gehecht aan ledigheid en zinloze woorden Terug naar de moederschoot en eens met passie en uitstromend genot ingebracht…

Zou ik staren in jouw ogen vergelijken met zomers, de zon zien ontwaken in de gerimpelde weerspiegeling van het golven van de dageraad, diep in de Adriatische zee. Ik zou jouw hand in de mijne laten vloeien, zoals het getij aangrijpt op het strand. Jouw woorden zou ik rond zien waaien op de zilte adem van een verlegen zuidenwind.…

och, mocht u mij toch horen liever werd ik niet geboren om te groeien naar de dood toe, bespaart u mij het kruis van de weg naar avondrood laat mij in de moederschoot…

ze is zo sereen, zo onbereikbaar in haar najaar ze doolt door haar voorjaar legt besneeuwde vingers in haar moederschoot lachend als een zomerkoningin en verdriet hebbend in het winterzonlicht…

't is zo mooi als jij naar me kijkt en lachend de morgen groet je handen de weg doen vinden naar nieuw leven dat rust vindt in mijn moederschoot…

De wond in de moederschoot Er is geen diepere wonde Een oneindig verlangen Naar wat niet zal zijn Verlies in het diepste van de ziel Door eeuwen heen Totdat het puzzelstukje past In het raadsel van het leven…

Treur niet om mij, het hoort erbij zoals de vloed past bij het getij Tranen smaken naar de zilte zee veel looizuur zit in zwarte thee Zing een lied, dans voor mijn graf denk nog eens aan mij, huil of lach Leef verder gerust en bedenk dit wel de dood steekt in hetzelfde vel Wees niet bang, ik ging u immers voor zing met alle engelen in hemels…

en wee De zon Stralend en blij Verwarmt ondertussen het strand Het is zo weer droog Tot het volgende getij…

Op de vleugels van de wind ben je meegenomen naar de andere kant van de horizon waar je licht en liefde vindt in de moederschoot van de hemel terug naar de bron waar je in eeuwigheid verder zal dromen.…

het akkerland ruik ik het verband tussen de knoesten in de bossen en het zilte zoenen in de zee jodium en cellulose die het azuren uitspansel aantrekken om zich te vermeien in de aarde omdat ik dat wil, recht onder mijn neusvleugels…

een duik in het verleden is met een plons in de vorige eeuw terechtkomen wentelen in weemoed watertrappelen in de moederschoot van herinneringen en dit vol blijven houden tot je bent geslaagd voor zwemdiploma A…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ons nageslacht heeft het zwaar te verduren, Want in ons land gaan in de moederschoot Voor de bevalling veel meer baby's dood Dan het geval is bij de Oosterburen. Wellicht wordt het de kroonprins bang te moede, Maar godzijdank is hij van Duitsen bloede.…

Je denkt, die Coenraedt heeft geluk geloot, Maar dagelijks merk ik nog in het heden, De helse pijnen die ik heb geleden, Toen ik gepusht werd uit de moederschoot. Het was een dag vol koude en gekrijs, Vandaar dat ik nu compensatie eis.…

Langszij de kentering van het getij Drijven de dode dingen aan: een kist, Een uitgeteerde boei van een vermist Schip dat ergens met een zware slagzij Op de bodem rust. 's Nachts, door een list, Komen de geesten uit het water vrij En waaien aan het strand voorbij.…

dans dans voor mij hier op de grens van het getij je bent mijn ebbe en vloed de schelp die op het strand zich vlijt het parelmoer waarin ik naar je kijk als je voor de eeuwigheid met mij vrijt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Laura bezeilde 's werelds getij achttien maanden tussen loef en lij maar vlucht naar een land aan de and're kant voor de Hollandse regelneverij.…

waar wind en getij algenstromen streelt en jij met halfgesloten ogen de zee verstilt tot kleine golvenbogen, en wij in stamelende tederheid letters prevelen, handen kijkend glijden en tijd onvergetelheid gaat beitelen. Hoe zal ik onze kamer noemen?…

De jonge vrouw die flink had toegehapt En volop van de vette vis genoot Merkte opeens dat uit haar moederschoot Haar baby’tje voortijdig was ontsnapt: Het was dwars door het vruchtwater gezwommen En langs de navelstreng eruit geklommen.…

leven na leven de keus met wie te zijn welke ouders en wat het thema zijn zal in de tussentijd wordt kennis getoond inzicht en wijsheid als hulp voor levensweg de sprong wordt genomen naar een moederschoot de engel van vergetelheid zorgt alles lijkt nieuw…

Ons heelal kent geen getij, en dijt daarom wakker uit. Wanneer ontwaken wij?…

hetzelfde bloed stroomt in ons hart verbonden door het leven vanuit eenzelfde moederschoot met elkaar verweven ik hou van jou en jij van mij zo gewoon zoals het voelt verbonden met jou zoals zusjesliefde is bedoeld…

Het is voorbij, 't kindje zit dood in de moederschoot... We huilen...…

zich ontschillen en uitschenken over velden van onvermoede gronden wegkruipen zonder de luwte te krenken toen orkanen nog niet bestonden zich wentelen in dekens van pijn tot herstel van moederschoot in geval van latent afwezig zijn sterft hoop een zachte dood…

uren in een blik op wielen van A naar Z Dan gaan eindelijk de lampen uit Vindt de nacht een weg Door het maanverlicht getij Alleen het geluid van de golven Verder volkomen stilte Een zeemeeuw vliegt voorbij…