Alle inzendingen over zee OR getij OR moederschoot

Van moederschoot naar school is een proces Van stappen zetten, doorgaan en alleen staan Nu school en moederschoot steeds meer ineenslaan Speelt dat proces nu aan het huisadres Die markt wordt groter, alle schoolseizoenen De school aan huis ontgroeit de kinderschoenen…

mijn golven beuken tegen weerbarstige rots keer op keer probeer ik haar te bewegen een baken in zee dat branding ontlokt aan het stromend getij zij is alleen durft eenzaam te zijn zonder pijn geen aanbidders of vrienden die enkel zichzelf bedienen van haar aanwezigheid jij hoeft niet te breken wil je alleen laten weten…

Ik wist niet wat me nog te wachten stond Toen ik de moederschoot was uitgegleden Van vieze broek en borstrok naar het heden Van brabbeltaal en rijm naar grote mond Van kind naar man en naar een echtverbond Vol Calvinisme, kerkgang en gebeden Ik wist niet wat me nog te wachten stond Toen ik de moederschoot was uitgegleden Steeds vaker strooide…

als jij mijn roos was dan zou ik jouw zon zijn jou regenbogen schilderen wanneer het regenen gaat als jij mijn wereld was zou ik jouw maan zijn als stille beschermer de nachtlamp in het duister als jij mijn eiland was dan zou ik de zee zijn die het strand streelt bij elke wisseling van getij omdat jij mijn liefde bent ben ik jouw…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

jij neemt al afstand van het beeld dat ik van je heb je bent geen prinses de dromen van zand zon en zee neemt het getij altijd mee ik voel me nog prins maar in het slot waar jij woont is alleen zijn te gast toch sta ik vaak bij de gracht en wacht tot de brug langzaam daalt dan vieren beelden stormachtig hun feest tot het…

Egeltje kruip gauw in een aardse moederschoot, zie je weer in maart!…

terugkijken schoudert mijn zeer in het herbeleven van de scheuten die me baarden, was de tijd maar nooit gekomen en mijn vrucht afgedreven met het getij van een zware zee dezelfde zee drijft nog wild op de baren van mijn bestaan, eens was ik Neptunus die in droom mezelf verslond waar woord en daad het zilte nat bestreden met de zoetigheden…

Je zit wat onderuitgezakt op een bankje in de duinen waar je uitkijkt over zee de vergane glorie straalt van het matte in je haren waar het goud van ooit nu grijze strengen strooit je hand streelt oud fluweel dat plooit rondom je dijen hun schoonheid lang passé je blikken staren wrang over het ebbende getij en in het doffe van je ogen…

waar wind de toppen krauwt Is het ritme van elk getij Hoogtij…

De pelikaan lonkt naar de vangst van een visser laat de tijd rijpen als het getij over het strand stormwind raast woester dan woest kille lucht waait de schelpen naar een nieuw getij als ooit op een dag vandaag is geworden en later ontluikt tot in het einde van de tijd…

ik moet naar huis kinderen etenstijd waar ben ik hoe laat is het wie ben ik wat is…… contracturen benen armen non-verbaal contact handen die u verwarmen langzaam in foetushouding terug in moederschoot voor altijd warm een lach toen u… zacht uw ogen sloot.…

En meer is er niet over van storm of zee moe gezogen aan rondborstig strand zo dat alles in zinnen ontstoken was of ze laat zich zacht wiegen op kloeke heupen van getij. En kijk naar mij, ik ben. Ik raak vervoerd in stromingen die ik nog steeds herken.…

Geen bloem is mooi genoeg om aan jou te schenken geen berg is hoog genoeg om jouw lof te zingen geen woord is lief genoeg om aan jou te denken geen zee is diep genoeg om jou weer te vinden Maar er bloeit een roos enig in haar soort die je alleen in mijn hart kan vinden en die door alle getijen daar onverpoosd in liefde blijft…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij, Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de zomer blij, Zij wisten zich een groot geluk, toen hun leed Met 't getij één was en sterk kompleet. Maar zo kan ik de Herfst niet voelen, zo is hij niet in mij : Het gulden doodgaan in rijk-trillende getij.…

Glijdend langs mijn hand verzand ik in gedachten getij keert mijn hart…

wat je ook beweert de zee is geen gezichtsbedrog, geen verzonnen signaal van mijn gekte tussen mij en het uitgevouwen getij -elk ogenblik beschreven- geen zoutige analyse opdat ik zou kunnen genezen van de stilte of van de watermannen uit jouw sterrenbeeld die met stukjes spiegelglas de verte van een rivier nabootsen wanneer ik…

in hun mobiele neogotische splijtzwamtael van smart nicolaas Terug in de moederschoot van de schoenendoos dat nepwerktuig!…

de trein als mijn moederschoot de reis naar de bron waar adem begon verloren geboortegrond uit de donkere tunnel altijd weer terug naar het moederland nog vóór het schelle licht de zinderende halmen en de kersenboom de verlorenheid die door de ziel kruipt de trein als een moederschoot de reis naar vroeger terug naar de bron nog…

Een poging om zich uit te spreken in een zon beladen droom, wordt het begraven , in de zoom van het getij, waar het z’n voeten heeft geplant, proeft het van de natte klei, waarop de groene zoden waken, gevormd door de wortels van de tijd, die het zoeken naar de doden heeft gestaakt.…

De lengte van mijn leven sleep ik achter de toorts voor mij, brandend Vol van leven vuurt de fakkel Het getij staat op stormvloed…

Wisselend getij Geluid van water verder dan de horizon gebroken golven. Cirkelspel In zekere zin is elk eind een nieuw begin het werk is nooit af.…

ik herinner me weinig meer dan het hunkeren naar je warm vel voorgoed bemind te zijn in de stilte na de jubelende stemmen op weg naar huis met de ganzenhuid nog op de armen ik herinner me weinig meer dan dat zangvogels uit de boom niet kunnen vallen door wind en brandend getij terwijl ik de stenen van de tijd hard en ongenaakbaar…

liefde is als eb en vloed een nimmer aflatend getij dat geeft en neemt lejo…

binnen de muren van lijdende huizen veroorzaken een zee aan schade en verdriet de wereld huilt…