Alle inzendingen over zee OR kust OR stilte

Luister eens naar het kloppen van je hart, Voel maar: de donkere golf van je bloed Stuwt je voort, steeds verder weg uit de kust. Je denkt dat je nieuwe dingen ontmoet En dat een happy end op waarheid berust, Maar alles blijft bij het oude, meisje.…

bewegen de golven des leven de wind door tijd de bergen en bossen tot de zon ze weer beschijnt, Het blijft wel bewegen de heupen op muziek de goden die men riep op bergen in bossen valt er eigenlijk niets op te lossen, Maar bewegen doen we zeker door en met de tijd mee zegt men graag ja in plaats van nee ga je mee op reis langs de kust…

Het is weer zomer warme zon kust de aarde mensen genieten.…

Ik bereken afstand niet als een vogel wanneer ik vlieg ontbreekt mijn verstand in een onbezonnen droom maar dat zegt niets over de oevers van mijn onkunde   wanneer ik jouw bloem kus ben ik als de kolibrie   een onbevangen kind met fladderende vleugels nog alles te ontdekken wil ik je leren kennen.…

Grijs groeit de lucht en vloeit zich aaneen met de grijze golven van de zee aaneen tot aan de zichtbaar wolkende horizon door wind bedolven krijsen meeuwen daar in buitelende vlucht kolkend en brekend omwoelt de branding en beukt de barrière van de verzanding veilig brengt de kust voor het volk een teken na de grote misère het…

De rimpelingen en de sporen, de verten in de horizon verloren het steeds veranderende van 't strand, de zee, dat neemt het oog, de lens voortdurend mee Ze zijn daarom zo blij als 't zand er vers en eventjes gaaf uitziet dat laaft het oog, biedt rust, een overvloed van vree…

met open dak rijden wij op de kust af met open geest nemen wij de tijd op in ons bewustzijn ons bestaan is op een hoogtepunt iedereen is nog onwetend sommigen weten al wat de kleuren betekenen kunnen berekenen de cijfers van leven daar de kust jij kust me gekko de zee ons origineel stekkie een plek van rust en bewust bestaan de drang op…

hij is de steen in de vijver die het kind in hem wakker kust ver weg van het rumoer waait de stilte in hem aan hij is een beetje bang nog om te verdwijnen…

Onder 'n deken van schelpenzand sliepen de geliefden hand in hand De wind kuste hun zilte lippen en beloofde ze alvast stormen die de kust schonken aan het holle land De zon zonk in Alex's oesterogen Maar de zee viste naar Ietje's oren Zij verleidde Ietje met kabbelend geknabbel aan haar voeten, alsof water en wind nooit eerder logen…

Mysterieus het kleurenspel Als een bloeiende orchidee Ik voel mijn hart wonderen Genieten van zoveel schoon Terwijl zon mij zacht streelt Als een schitterende zirkoon Mijn ziel wordt gekoesterd In de kracht van serene rust Geluksgevoel overspoeld mij Bewonderd, en kust de kust…

Schuimkoppen drijven op de golven woest is de zee een zandstorm verduistert het gezicht de vuurtoren schijnt met zijn licht in de verte vaart een boot daar komt weer een hevige windstoot heerlijk is het aan de kust je komt er zo tot rust uitwaaien aan de zee het voelt zo tevree!…

Zoekend naar het leven naar de rede naar de liefde loop ik dwalend in de dag droom scherven in de nacht wens ik de stilte die mij wakker kust…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik loop voetstappen in het natte zand de ruisende zee raakt mijn oren, ziende blind wolken mijn gedachten de lucht in grillige grijze vormen zwerven naar de verte flarden mijmeringen maken van de kim ’n gerafeld koord, ik voel de wind mijn spinsels verjagen ik kijk omlaag en zie de zee mijn voeten kussen…

De zee danste tot aan de horizon stormachtig - zodat ik het horen kon ik liep op blote voeten langs de kust en voelde de warmte van de zon © Francien (sien)…

de zee woelt kust de branding zo verzandt de schemer die nacht doet stranden de avond graaft kuilen in sterren tot diep in de ochtend om morgen te scheppen…

één met de zee leg ik mijn oor te luister in de hoop te ontcijferen wat zij toch fluistert nu zij mijn voeten kust met de wind door mijn haren zal ik al haar geheimen trouw bewaren opdat het ons bevrijden zal…

Als je me zoekt kom dan naar de kust waar golven ruisen meeuwen zweven de wind zingt de zee zacht het strand streelt je kan kijken tot aan de horizon daar zal je me vinden.…

Uitgepraat, uitgeteld, uitgerekend nu Aangespoeld aan de Ligurische kust. Gestrand, over de delende bergen aanbeland Net niet aan zee, een te dunne strook strand. Golven rollen, dollen en duwen u meteen terug Geen sporen meer nadien op de hoge heuvelrug.…

Waardeer de mooie veelvoudige fraaie kust.…

Eens bevroor de zee - hij die hier geboren was vatte niet de slaap Vroeg in de morgen weer dat helder makende indringende licht Schuimbekkende steigerende paarden golvend op de kust Turend over zee ziet hij door nevelen heen het witte Engelland Het donkert vroeg maar altijd aan de zee die toegift van licht Verstomde branding…

Het water kan wild en onberekenbaar zijn Het kent geen waterlijn geen eerbied voor de broze kust Het water van zee is als een wolf met 'n grote lust niet tot het breken van golven maar tot vraatzuchtig vreten.…

De cadans van jouw zacht pulserende golfgeruis, zee, het neemt me mee, naar tijden van onbezorgdheid, lang vervlogen. De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

Zinvol in Stilte Er is volmaakte harmonie en vreugde. Stilte bestaat uit een hoeveelheid verknipte stukjes stilte als eilandjes in de zwarte zee voor de oever van het grote hoofdcontinent. De zee ertussen is leeg. Enkele schepen wagen de tocht naar een betekenis In het vooronder ga ik onder een zeil als verstekeling mee…

ik wist je altijd blindelings te vinden maar het streepje maan tekende mysterieus je naam volgde het profiel van je gezicht prachtig werden de zachte rondingen scherp uitgelicht we kusten de stilte van een dromend ervaren om het paradijselijke in de schepping samen te evenaren wij hebben sterren gezien maar in het volgen van de…

stilte is niet aldoor gevuld met leegte er heerst dan een rust zeldzaam van geboorte het is er zomaar en onbewust die je overvalt zonder geweld het is dan alleen zijn in een tevredenheid die mijn ziel kust…

stilte is niet aldoor gevuld met leegte er heerst dan een rust zeldzaam van geboorte het is er zomaar en onbewust die je overvalt zonder geweld het is dan alleen zijn in een tevredenheid die mijn ziel kust…

Vergezichten vlak voor mijn ogen, genietend van de stilte en de rust. Straks loop ik door herrie gebogen, als de dag de nacht vaarwel kust ...…

De zee heb 'k niet gehuurd, enkel maar het beeld van oneindigheid en groot verlangen; wat daarna ervan bleef hangen is stilte en heimwee. De zee, de grote zee.…