26023 resultaten.
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
het schip van liefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 275 Vaart
hebben we gemaakt
eerder met de stroom mee
dan tegen
Wind is opgestoken
wakkerde aan
wind uit
uiteenlopende richtingen
Het voerde
ons naar zee
de golfslag kalm
dan golven,huizenhoog
Van averij
weten wij en droever:
het zoekraken
van riemen
Maar aldoor
is er
kant en wal
veilige ree en oever.…
Het einde
poëzie
4.0 met 25 stemmen 3.659 Nu weet ik: nergens vind ik vree,
Op aarde niet, en niet op zee,
Pas aan die laatste smalle ree
Van hout in zand.
-------------------------------------------------
uit: Een eerlijk zeemansgraf I (1936)…
de taal van tijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 132 Mensen worden ongevraagd geboren,
zoals druppels ontstaan,
middenin een zee van tijd.
Regenbogen verschijnen,
wanneer licht wordt gebroken,
zoals ook mensen breken.
Zo groeien wij dankzij het levenslicht,
dat de bron is van eeuwigheid.
Door vallen en opstaan leren mensen leven,
leren wij de taal van tijd verstaan.…
Groene kerst (limerick)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 438 Een edelhert bij de Lorelei
spietste een jager aan zijn gewei
oké sprak zijn ree
wat moet ik daar mee
vegetarisch word ik zo niet blij…
Dankbaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 De ree keek mij vol
ongeloof aan.
Mens en dier niet ver
van elkaar vandaan.
Mooi is het, de natuur,
zeker met zulke dieren.
Een moment om te
koesteren in de vroege
morgen.
Het geluk was
ontzettend dichtbij.
Dankbaar.....
Foto Dick Voogd…
Posteltanka
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Een ree vlucht het struweel in.
De abdijtorens wenken.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
LAAT UW LICHT SCHIJNEN ONDER DE MENSEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 4.978 Want als iemand komt gevaren
Midden uit de woeste zee
Midden uit de stoute baren,
’t Wijst het schip een goede ree.
Dit is recht het eigen wezen
Van een vroom en achtbaar man
Die ten Hemel-waarts gerezen,
Voor een baken strekken kan.…
REPOS-AILLEURS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 940 Als de baren u vervaren,
Op de onstuime zee,
Laat de hoop uw geest bedaren,
Op een stille ree;
Schoon de noodstorm u onthutst,
Elders rust.
Pelgrim, door de dorre zanden,
Van dees rampwoestijn!
Laat de dorst uw keel verbranden,
Doet de tocht u pijn,-
Eéns wordt al uw leed gesust,
Elders rust.…
En Rade
poëzie
3.0 met 67 stemmen 20.678
Groen is de gong
groen is de watergong
waterwee, watergong
groen is de gong van de zee
Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Singapore
achter de vest
stem die mijn slaap doorzong
waterklok, watertong
koperen long van de ree
Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Senegal
wijd van het nest
hang…
Zeeën van tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Ik zie
Zeeën van tijd
De tijd die kabbelt
En langzaamaan
Wegdrijft,
Naar een plek
Waar de minuten
Verstrijken.
Ik verdrink,
In zeeën van tijd
En de wijzer
Die mij leidt
Lijkt ook zijn weg
Te zijn verloren.
Verdronken en verzonken
In gedachten
Komt de tijd
Wanneer hij vergeten is…
Parnassus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 ik leg het hoofd te rusten tegen lome golven
dan komen dagdromen vanzelf boven
op schervenkusten, op zeehoogte, langs de
koorde van vervreemdbaar licht
wanneer verdwijnt mijn schip achter het
gordijn, het kraaiennest nog fier in zicht
deze maten zijn zo onmeetbaar
alleen zij kunnen tijd of genade doven
tijdens de zondvloed blijft niets…
zee van tijd
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 337 in een zee van tijd
zijn wij verloren
gegaan tot einde
in het bestaan
in een zee van spijt
zijn wij onder gegaan
draaien onze rug
in de richting van de maan
in een zee van hoop
zet ik mijn ziel
te koop…
zee van tijd
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 616 ik heb te weinig tijd om
aan iets te beginnen.
veel te weinig tijd om het
af te werken.
maar een zee van tijd
om er over te vertellen!…
Zee van tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 257 over de grenzen van de tijd…
zee van tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 206 En wij blijven toekijken,
hoe ze opgeheven worden,
door de zee, de zee van de tijd.…
Zee van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 189 Zwemmen in zeeën van tijd,
in water dat eeuwig vloeit.
Waar geen te laat bestaat,
daar is het nooit te vroeg.
Oceanen zonder nieuw begin,
kennen ook geen eindigheid.
Waar water lijkt stil te staan,
maar door de tijd verglijdt.…
Zee van Tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 116 De zee verandert eeuwig,
zonder te veranderen.
Golven rollen af en aan.
Wolken drijven spontaan,
gedreven door de wind.
En wij mensen?
Kunnen wij stromen zoals water stroomt?
Ons bloed.
Kunnen wij leven van de vrije wind?
Onze adem.
Is het mogelijk om ons verzet te staken?
Is het mogelijk om eens niet ons best te doen?…
LAAT UW LICHT SCHIJNEN ONDER DE MENSEN.
poëzie
3.0 met 28 stemmen 6.510 Want als iemand komt gevaren
Midden uit de woeste zee
Midden uit de stoute baren,
’t Wijst het schip een goede ree.
Dit is recht het eigen wezen
Van een vroom en achtbaar man
Die ten Hemel-waarts gerezen,
Voor een baken strekken kan.…
DE REE IN HET VOORJAARSBOS
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 397 Op mijn voettocht in de ochtend
door het bos in het voorjaar,
bewonder ik hoe al zonder zorgen
is aan het ontluiken. Elk jaar
is dit weer het grootste genot,
te aanschouwen het bos,
ontwakend na de winter.
Al zint ook mij de winter!
Bij het naderen van een veldje
verschijnt plots de reebok
en blijft staan op een plekje
onder katjes, neerhangend…
Ter Levenszee
poëzie
3.0 met 4 stemmen 585 En thans, nog dwaas en stom van schrik,
en d'eedle gloed in 't hart gesmacht,
aanschouwt hij, machtloos, van de ree,
die boze zee, - de levenszee!…
De eeuwige strijd.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 En dan de rustplaats vinden op de ree,
na 't landurig worst'len op de zee.…
Outcast
poëzie
2.0 met 2 stemmen 580 ’t Breed grauw gelaat van de Afrikaanse kust,
Na eeuwen van een ondoorgrondelijk wee
Gekomen tot een onaantastbre rust,
Staart steil terneer op de gekwelde zee.
Ons blijft ’t verneedrend smachten naar de ree.
Geen oceaan heeft onze drift geblust,
En niets op aard, ook zwerven niet, geeft rust,
En de enige toevlucht de prostituee.…
Met kerst de pieken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 992 in deze intieme tijd
brengen niet zo zeer
sneeuw den boom of bal
hert pool hond ar of slee
glitter bel krib mis man
herder stol beeb wijze ree
hulst mistel stuk ster of stal
sfeer drama en romantiek
nee juist veeleer
de te vroege val
van de kerstpiek
men krijgt uitgerekend
het land
aan de te laat
opgeruimde middenstand…
EIND OKTOBER
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Koud en dof hangt herfstloof neer;
de ree smult ervan
Statig en wit staat de berk,
vol kale, grauwe bruidssluier.…
Laatste opdracht
gedicht
3.0 met 70 stemmen 17.137 Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
zoals de jager de tere ree verliest,
als hij haar dode lichaam heeft.
Je zult me zoeken in het bos
van herinneringen en gebaren,
maar ik zal ergens kwijnen
in de dichte schaduw.
Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
maar jij bent mijn land en mijn zee.…