9001 resultaten.
Vervuild
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 396 De ruwheid van de zee
Nam de letters mee
In het zand geschreven,
Vergeef me
De dagen versleten
Woorden zijn vergeten
En de golven begraven
Ons verleden
We hebben gepraat
En we hebben gehuild
Maar de zee heeft onze
Liefde vervuild…
Bij foto 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik hecht aan:
de kleuren van 't hout
en van het strand
en van de zee
en van de hemel,
de ribbels op het zand,
de lijnen aan het strand
en in de zee
en in het hout.
Zoals 't zachte wier
en een gewemel van pokken
hecht op 't zoute hout…
zee van tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 206 Schip van zand
aan de rand van de zee,
altijd de rand van de zee.
Vol verbeelding is het schip,
maar zonder illusies: straks komt
de zee en wast dit allemaal weg.
Wat overblijft is het verhaal:
“Weet je nog, ons schip, toen.”
Dat verhaal blijft eeuwig spreken.…
Gemis
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 879 het zegt dat dit altijd zo wil blijven,
wij samen liggend aan de zee,
tussen al dat zand.
Maar dit is gewoon een illusie,
gedwongen van jou,
aan mij,
om dit te schrijven,
denkend aan al dat zand.…
Tussen hemel en zand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 507 tussen hemel en zand
tussen gevoel en verstand
zit een zee van verschil
emoties volgen de golven
van eb en van vloed
tussen hemel en zand
is het af en toe hoogwaterstand
dan kust de hemel het water
mengen mijn zoute tranen
zich met het zout van de zee
tussen hemel en zand
is er geen ja en geen nee
geen vragen en geen antwoorden
geen…
kind aan zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 ik sta daar maar
een beetje
aan de zijlijn
met mijn wittige
lijf en leden
waar zal ik mezelf
laten met mijn
blote voeten
vast in het zand
de zee het
brandpunt maakt
stampei lijkt
alles te weten
de zee
is zoveel
grijzer en groener
zoveel wilder en
wijzer de zee
is zoveel ouder
dan ik ooit
worden kan…
Memory ...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 310 Gedonder van de golven
geruis van de wind
Onder zand bedolven
heftig en totaal bemind
Gedachten nemen 'n vlucht
woorden vliegen mee
Altijd weer dat trekken
naar die woeste zee
Oneindig in de verte
gevoelens stromen mee
Starend naar de horizon
verdwijnen in de zee
't Opsnuiven van zilte lucht
Ik proef op mijn lippen het zout
Ik…
Zuivering
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 142 als korrels zand glip jij langzaam
tussen de vingers van mijn hand
spoelen jouw laatste woorden weg
als de zee vervaagt in 't zand
zoek jouw ogen in de sterren
vertroebelen wolken mijn zicht
regent het tranen uit de hemel
hoe het in de verte weerlicht
reinigt water al mijn zorgen
dralend spoelen ze in de zee
zie ineens de sterren staan…
i
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 253 strooi
zand
in mijn hand
licht in de zee
zucht
wind
op mijn huid
streel
sterren in de nacht
en zie
zie
strooilicht
in het niets…
Getij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 123 Gevormd door de
striemende wind
de getijden zijn vervlogen
Zacht adem ik over zee
jouw naam
golvend en zo bewogen…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Moedertje
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.476 Ik was nog maar een peuter
toen nam u mij al mee
met de blauwe kikker
naar Zandvoort aan de Zee
Als een gouden beuldje
speelde ik daar aan het strand
en bouwde met een schepje
mijn wereldje van zand
Ik zal dat nooit vergeten
die liefde neem ik mee
als ik denk aan mijn moedertje
en Zandvoort aan de Zee.…
Een dagje naar het strand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.528 giechelen om mijn romp
Een koude stomp vol op mijn maag
Een windvlaag werpt mij om
De zee duwt mij weer naar de kant
Ze werpt me zachtjes op het strand
Het zand blijft nat van mijn verdriet
Ook de zee wil me niet…
Namen in het zand
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 543 De zon brandt op mijn huid
zoals verlangen branden kan
ik teken namen in het zand
en schelpjes leg ik daarbij uit
De zee van eb golft nader
rustig maar bewust en sterk
tot aan de namen in het zand
die zijn getekend in een kader
Speels glimlach ik naar mensen
die reflecteren mijn geluk
want door die namen in het zand
herkennen zij mijn…
Het verloren land
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 63 en het zand
Weten hoe je daar moet komen
Want de druppels in de zee
En de korreltjes zand
Kennen het geheim
Van het verloren land…
Zand....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 202 Hoe ver
het oog reikt:
een bak met zand
niet ommuurd, geen strand
Wel een zee
van zand...
door aanhouden van wind
tot golfjes en golven gebracht
Samengedromde dennen
verdedigen zich
uit alle macht
tegen het stormlopen
Zwarte vogels
zetten zich schrap
op oude takken
ze lijken me bezopen
Wennen...…
Hallo zee...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.554 De golven van de
zingende zee
reiken mij de hand.
Rollend
waaieren ze uit
op het strand.
Bij iedere stap
mijn voeten spetterend
nat.
Doorzichtig,
schuimend,
verkwikkend,
volg ik hun pad
Zon, zand,
zingende zee
ik mis je...
Nu is er regen
en veel TV...!…
drijfzand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 354 en als we vannacht de ogen sluiten
laat bodem voetvast zijn, liefste
hard het zand
uit "Amor en de Zee"…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
De zee gooit wat op het strand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 De zee gooit wat op het strand
Er komt een mensenhand
Die maakt een land
Heeft wel wat voeten in het zand
Maar met gezond verstand
Komt een land tot stand…
Als
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 452 Ze keek mij aan
met ronde ogen
blauwgroen
als kwam ze
uit de zee
met een geur
van wier
en venusschelpen
zo schoon
kan eenvoud zijn
als licht en water
en blond was ze
als zand…
Eb
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 Kamerbreed tapijt van zand en pierebadjes
Daarachter prijkt een horizon van zee en lucht
De honden zwaaien vrolijk met hun staart
Ik zwaai terug…
Wolkte jou dichterbij
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 346 zag de hand
van de wind
in je haren
het zand aan
je voeten de zee
herfstig grijs
maar je ademde
mijn geuren de zon
wolkte jou dichterbij…
Verwaaid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 als zand in de wind ben ik
hoog opstuivend met het schuim
van de zee bij volle maan
ik dwarrel in het rond
tot aan de luchtgevulde wolken
onbewust van tijd
ongekend de vrees voor vallen
ik buitel en draai
zweef als een korrel door de lucht
zie jou beneden als een obelisk
die niet als zand verwaaide…
Eb en vloed
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.406 Staren over de zee naar eb en vloed,
die net als ons samenzijn hetzelfde doet,
ondanks open armen krijgt zout en zand geen kans,
ondanks gesloten ogen verliest de zee zijn glans,
als achter het masker van geluk de zee zijn glans verliest,
drijft het masker naar degene die het laatst kiest...…
Het ruige leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 De wilde zee met haar woeste golven
ik zwem maar word er bijna onder bedolven
ik bereik het land, maar zelfs het zand proeft zilt
de zee, zij blijft wild
eenmaal rustig op het land
ver ver weg van het zoute strand
zie ik die stormachtige zee
en ik besef, bijna nam zij mij mee.…
verlaten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 236 op de grens van zee en land
kust de zachtheid
van het zand haar voeten
die, waar golven naderen,
ijlings vluchten
verlangen doet haar wanhoop
naar vervlogen dagen
dat hij vochtige ogen kuste
die de zilte zee
steeds zullen voeden
uit “Amor”…
laat mij mijzelf verhalen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 776 laat mij
in tinten van aarde en zee
voorbij de honderd kleuren
rusten in het grijs van de avondschemer
en in het zwart van de nacht
laat mij
vanuit het tepelvormige midden
draaiend en cirkelend
in eenvoud
mijzelf verhalen
de zee is mijn oor
en het zand - mijn zinnen
al het andere
gaat mij niet aan…
Strandgast
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 958 Ze ligt in het zand
in de verte blinkt de blauwe zee
achter haar zonnebrilleglazen
zijn de ogen gesloten
Ik denk aan Freud en Jung
hoe de menselijke geest
alles van buiten naar binnen neemt
en zich verwonderen blijft
Ze is verdwenen, haar handdoek
verlaten op het zand en ik
hoor haar stem vanachter mij
wat heb je nu weer geschreven…
Magnolia
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.095 boven op de heuvel
bij gebrek aan zee
een lege fles
in het zand
Magnolia
vouw ik mijn brief
tot een vliegtuigje
wachtend op de wind
om mijn woorden
mee te nemen…