9787 resultaten.
Terheijde aan de Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 341 de zee
hij zat er van de vroege uren
oma zat soms te borduren
bij mooi weer en goede luim
samen dromend soppend ruim
ter land ter zee of in de lucht
dichters zoeken ingeving uit natuur
innerlijk beven in ‘t avonduur
niet ervarend goddelijk den tucht
ze zoeken naar meer minne
niet naar het wonder eb van tij
zinnelijk zinderen willen…
Schuitje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 Hoe die twee op de boot
Hoe ik met die twee op de boot
Hoe we samen in het schuitje zaten
En hoe we daarna tussen vogelgefluit en geluid
Hoe een zee geel om ons heen
Hoe we langs 't strand in de stilte
Geen kip en geen kraai en geen kwal
Hoe we dan later weer in hetzelfde schuitje zaten…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Verfrissend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 de stroom en de wind zaten tegen
ik was koud en zout
kleine witte zeilen in de verte
benadrukten de zee van verlatenheid
de aarde sliep nog
mijn gedachten waren mistig
de ochtend bleek en aarzelend
mijn verleden zat in mijn huid gegroeft
mijn herinneringen stroomden in mijn bloedsomloop
de zeewind blies over onzekerheden
toch was er iets…
'n Wind .....
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 617 Er was eens een schipper uit Stavoren
hij kreeg dagelijks de wind van voren
maanden alleen op zee
het zat 'm niet altijd mee
liet ook graag 'n wind van achteren horen…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
natuurlijk
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 862 het rechte pad
vergeten was het woeste tegenstreven
een pak, een das, de wekker op half zeven
z’n vrouw streek alle valse vouwen glad
berusting heeft de duivel uitgedreven
natuurlijk is hij elke avond zat…
De man van Atlantis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 195 Zat.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.263 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.646 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Golven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 348 De zee is golven meer dan zat
Ze willen altijd bovenop
En dan dat schuim op elke top
Of ze de beste zijn van ’t wad
Al dat gebulder lijkt een straf
Ze rollen bollen steeds maar door
Als ‘t even kan kruipen ze voor
De zee wil van haar golven af
Ze drijft hen langzaam naar de kust
Alwaar ze op gezette tijd
Hen één voor één het land op smijt…
Zoals lang geleden - deel 2
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Zoals lang geleden de Piggelmee's
deden; het dwergenpaartje aan de zee
dat desondanks zij het alledaagse
leven leefden, zat hen ook het geluk
nog wel eens mee. Toen dat geluk
de kop op stak boven de golven van
de zee; in de hoedanigheid van een
tovervisje, bracht dat vinnig geluk
verandering van haard en stee.…
onvervulde verlangens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 toen we nog op de schoolbanken zaten ,
als jonge tienertjes,
wisselen we briefjes ,
liefdesbriefjes uit,
tijdens de les.
sommigen verstopten we
nadien in een fles,
gooiden die bij hoogwater
in de zee,
de golven namen toen al
onze onvervulde verlangens mee.
op hoop van zege.…
De grappige garnaal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 581 Zonnebril op en daar begon het mee
Dertig graden op het strand en een fel blauwe zee
De grappige garnaal zat vol humor en sommige vonden hem zelfs geniaal
Hij vertelde mop na mop
Elke vis<, inktvis, kwal en zelfs het plankton
En net ....ja het Net…
Welteruste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 Over land en zee
Wind houdt ons niet tegen
Ik vlieg met je mee
Door storm en door regen
Door een gordijn van zachte wolken
Druk ik je tegen me aan
We zien de golven onder ons kolken
En raken de punt van de maan
Een droom die in mij zat
Jij die mij suste
"Ik wou dat ik echt vleugels had"
Ik leg mijn hoofd te ruste…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.766 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 407 - En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar even stil; blind als de lucht
hoe rijk ook aan ‘t verholen licht van mijne dromen,
voel ‘k - lomer dan in ‘t loof der luideloze bomen
een vrucht die valt, - mijn hart, gelijk een vrucht
die valt...…
wangen vol wind
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 333 hij bewaart wind in zijn grot
soms zuigt hij de longen vol
bolt wangen en laat hem los
hij schenkt tegenwind
in een dichtgestropte zak
aan de held die doolt
zeilt op uwe zee
matrozen zaten te gissen aan boord
pulkend aan de knoop tot hij ontsnapt
de bestemming wijkt
de reis is verstoord…
Eén met de zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 Gisteren zat ze daar,
een vrouw in een strandstoel,
een lichtgewicht,
ineengedoken, bijna onzichtbaar,
een schraal figuur,
pal in het midden van het strand,
ze keek voor zich uit,
recht naar zee,
bijna onbewogen,
de handen in haar schoot gevouwen,
ze had iets sereens,
en toen het avond werd,
verdween ze even geruisloos
als ze was gekomen…