19197 resultaten.
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
Brexit zonder brains
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 horrorshow
in het theater van de backstop
van de brexit aan de Thames
als Belgische bonbon
met Brussels logo haar pleidooi,
een voorstel slechts, een schamele fooi
werd weggestemd en weer verdween
een broze Brusselse praline -
papieren tijger in een kooi
Hoe nu verder, is de vraag
die thans weer op de lippen brandt
in Brussel, brexit or…
Zeil maar weg
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 2.105 Zeil maar weg
de wijde wereld in
Laat al het oude achter
dit is een nieuw begin
Zeil maar weg
leef je eigen leven
Wees zo vrij als de vogel
die zich op de wind laat zweven
Zeil maar weg
de horizon tegemoet
Kijk niet achterom
wat voor je ligt is goed
Zeil nu dus maar weg
over de azuurblauwe zee
Ik zal je enorm missen
maar in mijn…
Licht ontwaken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 97 de nacht is af
de lucht verbleekt al
de maan legt zich ten ruste
ik ontwaak in een zee van gedachten
hijs mezelf in een bootje vol koffie
zeil het licht tegemoet
er is immers beweging genoeg
in mijn gedachten
ze wegen ook bijna niets
het varen door de dag
gaat dus behoorlijk vlot…
De Wind
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 400 Moge de wind altijd zijn
in mijn zeilen
ook al denk ik zo klein
te zijn in de zee.
Voel voor zeker jou bepaling
in mijn Noord of Westkust
en eenmaal de zeilen gevierd
kom je tot rust.
Wanneer je Zuid of Oost
als je thuis haven koos.…
De Zeilen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.010 Wij lagen er, en wij zagen
naar einders heimlijke ree
het langzaam gaan onzer dagen, -
als zeilen over de zee.…
zet het blauw
gedicht
3.0 met 44 stemmen 11.449 zet het blauw
van de zee
tegen het
blauw van de
hemel veeg
er het wit van een zeil
in en de
wind steekt op
----------------------------
uit: 'In druk', 1965.…
Compromis
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.296 De berg der stilte kan ik niet bestijgen
Door het verwarrend woud herinnering;
Dus wil ik onder zeil van mijmering
Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen.…
Zet het blauw
gedicht
2.0 met 33 stemmen 6.260 zet het blauw
van de zee
tegen het
blauw van de
hemel veeg
er het wit
van een zeil
in en de
wind steekt op
-----------------------
uit: 'In druk', 1965.…
Men neme
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 spreken kan
dan het verstand
Druktemakers
voor de winkelpuien
Witte sneakers
hoppend in de rij
Voor damesmode-
en horlogezaken
Dernier cri van dure
Noorse truien
Overal en nergens tegelijk
Smachtend naar 'iets'
in de loop der dingen
Als hun mobiele
camera's gaan zingen
Dan zetten zij elkaar
constant te kijk
To be or…
Memphis' Law
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 De Turk gaat door
En niet de Noor
Durf ik dat zo te zeggen?
Wordt Murphy's law
Na Montenegro
Toch weer Memphis' law?
Wel als De Pay
Er net zo fraai
Weer twee weet in te leggen…
De kabels los
poëzie
2.0 met 6 stemmen 2.035 De kabels los, de zeilen op, dat gaat er op een varen;
Al waren wij sinjeurs aan wal, ons hart lei in de baren.
Een Hollands kind, dat is bekend, die vindt in zee zijn element,
Jo ho, jo ho, jo ho, jo ho !
Die vindt in zee zijn element.…
Schelden doet geen pijn
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 1.579 Moet ik zeggen klootzak
Grote eikel die je bent
Me dagen laten wachten
Wat ben je voor een vent
Of moet ik zeggen sukkel
Waarom doe je me dit aan
Alleen de grootste klootzak
Verdwijnt stil uit mijn bestaan
Of moet ik zeggen loser
And damn I hate you so much
And deep down I feel broken
Cause maybe I was longing for a touch
Or shall…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 begeren
De pelgrim droomt hiervan
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Het water stroomt weer uit de bronnen
De pleinen zijn gevuld
Je hoort de sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee…
To be or not
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 28 sterven gaat vanzelf
leven is moeilijker
je doet het maar een keer
sterven ook
en daarvan ga je dood
het fortuin
is het hebben
noch het zijn
ongeborenen zijn uitverkorenen
de beste waarborg tegen levenspijn
is er nooit geweest te zijn…
Me too or not me too
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 532 Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten
Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg
Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg?
Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten
Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil
Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…
Deal or no deal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 De showcase van het Parliament
waar May standvastig als een vent
haar brexitplan met verve brengt
waarbij plan b nog niemand kent -
kakovolière als men stemt
tot mister speaker 'order' zendt
gezag waar 'n Arib nooit aan went
hoe lang nog leeft dit Parliament?
De D-day nadert en je ziet
her going down in Downing street
Down Under in…
Me too or not me too
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 138 Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten
Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg
Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg?
Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten.
Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil
Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…
in-het water-gevallen-reis?
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.201 voor een weekje luieren wil zij wel in zee
en dobberen in zonoverstroomde baaien
kliploos opvarend in de mediterranee
doch bruinbakkende beelden blijken té fraaie
ploffend, aan de wind, de ingewanden draaien
plat op ‘t achterdek gedwongen golft zij mee
in stilte bidt zij de Mistral naar de haaien
op: ”nog zo’n zeilreis?”…
Zwarte zeilen, donderwolken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Zwarte zeilen, donderwolken
overspoelen al de kusten
al de kusten van de liefde
..........Attica (Aigeus en Theseus)..........…
Hoe zoet de zee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 239 ik vlij de zon op de brug
van mijn handen en kijk met het oog
van een wachter het wit
in bollende zeilen en plooiranden
van water dat walst op mijn netvlies
in haar de zee wiens zog ik adem…
Avond aan Zee
poëzie
4.0 met 3 stemmen 883 De nacht is peilloos; waar de verte zwicht,
Verschijnt, verdwijnt het wezenloze licht
Van ene baken in de zee verloren.
De boten, onbeweeglijk, gaan te lore.
Ginds in de nachtelijke wederschijn,
Schaduw en schaduwbeeld verschemerd zijn.…
Drijfveertje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 Over het land en over zee.
Door wie worden we gedreven?
Ooit zijn we uit de zee ontstaan.
Wind stroomt nog door onze longen.
Water is in ons bloed gebleven.
Een mens leeft als een veertje,
dat drijft op een diepe oceaan.
Zie, hoe veertjes zeilen gaan!…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
de zee
hartenkreet
0.0 met 4 stemmen 889 De zee
De schorre zeilen, de sneeuwende zee met
De vinkenslag der baren : haar bladeren
En het doornaveld verlangen : haar golven
Rijden tegen het land waar de vlag der bronst uithangt,
Monsteren de muren aan,
Lokken het mos en de mensen, de merries en het zand,
Laten de stenen als sterrenbeelden achter
En bevrijden - zij, de zee en haar…
Ter lome zee met slappe zeilen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 298 oogen
die zelfs de zwarte nacht niet zien...
1912…
Zinvol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Stilte bestaat uit een hoeveelheid
verknipte stukjes stilte
als eilandjes in de zwarte zee
voor de oever van het grote
hoofdcontinent.
De zee ertussen is leeg.
Enkele schepen wagen
de tocht naar een betekenis
In het vooronder ga ik
onder een zeil als verstekeling mee…
Dominerende spreuken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.078 Ik was laat, het koper
van de nacht roodde nog roder dan mijn
bloed doorlopen ogen, ik had mijn
hartstocht verloochent aan de
stenen in de straat
in het inherente bestaan
van mijn ik, mijmerde ik
dat de regen mij kon drogen
en de wind mij kon laten
zeilen zonder zeil en mast
ik domineerde de spreuken
van mijn ziel en weersprak
de schoonheid…
Dominerende spreuken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.528 Ik was laat, het koper
Van de nacht roodde nog roder dan mijn
bloed doorlopen ogen, ik had mijn
hartstocht verloochent aan de
stenen in de straat
in het inherente bestaan
van mijn ik, mijmerde ik
dat de regen mij kon drogen
en de wind mij kon laten
zeilen zonder zeil en mast
ik domineerde de spreuken
van mijn ziel en weersprak
de schoonheid…
Zomerzee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 de zee schrijft rimpels in het zand
de wind speelt ritselend met een krant
witte zeilen schitteren gekleurd zonlicht
de zee zucht en klotst
haar geur vervliegt in de wind
meegenomen door eeuwige meeuwen
schelpen zwijgen nog steeds
honden lopen achter hun fluitende bazen
hier ben ik altijd thuis…