Alle inzendingen over zee OR zeilen OR nacht

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Het laatste uur in het gezelschap van de zon, de Ierse Zee, de golven de wind, de klapperende zeilen na verandering van koers Achterover leunde jij gleed zijdelings weg Het lichaam koos het moment om weg te gaan en jij verdween in het schreeuwen van de meeuwen boven de zee, het land de stad en Amsterdam…

bebakening al word ik morgen zeemeermin 'k hou niet van zeilen ik leer ook op betonning letten coordinaten op een kaart uitzetten al ben 'k vertrouwd met dieptepeilen met lichtschepen en zeemijlen al ken ik, toggle, gaffel en giek en word ik niet gauw zeeziek ik wil niet zeilen mijn rivale is de zee hoe concurreer je daar nu mee ze…

Langs de kust bezoek ik graag plekken Waar een uitzicht lonkt Verleiding op reclameborden ronkt En aanzet om de bakens te verzetten Het lijkt cliché en sleets Maar in de haven is het altijd druk Reisdoelen te over naar geluk En dat herhaalt men steeds Ik schuw de open zee Het ongewisse zonder maat Vooral bij ontij in de nacht Toch…

Terwijl ze achteloos Zonder te reven Me een blik waardig gunde Ik val tussen wal en schip Terwijl zij doorschippert Over haar voorsteven En haar ronde achterdek Pak jij de helmstok maar Zei ze behendig Bepaal jij de koers Dan hijs ik het zeil Al laverend tussen golven Zink ik in haar ogen En met haar zeilen Voeren we tot de horizon…

zilver na zilver vindt het pad hellen zeilen liggen vast op zonlicht van de dag vlak op vlak water lucht rusten op een klein gerucht een golf spoelt aan de kust vlag na vlag zeilen aan de mast bewegen stil naar de einder groot gestaag één volmaakt.…

Slapende blauwe oceanen Ontwaken door de wind Welke mij liefdevol aait Hoog op de golven dansen En een handkus gooien Naar die gouden horizon De zeilen maken dat vragende geluid Waarvan het antwoord bekend is Ik hou van de zee…

Dikwijls heeft mijn geest onbewuste verlangens; daarbij zie ik steeds die ruige heuveltop aan zee, een zeil in vollemaanslicht.…

de nacht hult zich in inktzwarte duisternis het schip mindert zeil in het zicht van de haven de nacht is in uren geteld in de vroege ochtend zet de zon alle zonnezeilen bij het schip, huis zonder plafond, draait mee met het wonderlijke licht…

Toen de heldere dag jouw lucide droom aanvaarde  waren witte zeilschepen al onderweg  op zee naar een andere droom hier op aarde  in een speelfilm over oude tijden stevige mannen bolle zeilen geen glimp van regenwolken of heldere glans van zonneschijn alles grijs en laag hangend in dronkenschap op volle zee te laat…

wil me even nu niet storen, straks krijg jij een zee van tijd. als je wilt, gaan we dan zeilen naar een land heel ver van hier. ik kan niet zeggen hoeveel mijlen in een bootje van papier.…

ik wil de zon begroeten en in de wolken leven met de regen dansen en de maan een kusje geven ik wil zingen in de sneeuw en stoeien met de wind zeilen op het ijs tot ik een ijsbeer vind ik wil duiken in de zee en springen in het dal glijden van een berg en niet bang zijn dat ik val ik wil luchtkastelen bouwen midden in de nacht vioolspelen…

de zee kwam als een rimpelend vel naar het strand toe glijden mantels dekten momenten gedachten sloegen over het talmen een lange golf de zee vloeide uit de open ruimte van de hemel zee veegde tijd aan plooide die tot ruisende ogenblikken geduldig uitlopend in dunne zomen de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid naar het strand toe…

De vloedlijn is geen scheiding meer, maar is verbinding tussen land en zee, mijn woorden zien de zeilen aan de horizon en ontsteken een baken.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

de zee ik zag haar huilen in zilvertranen drijvend naar de kust zover van de einder zoekt zij naar rust zoals jij… die tussen grijs geglinster naar witte zeilen zoekt zweefvogels in wolkenstrepen naar de verbinding van eens en ooit in een zeker weten van niet meer nooit… (Voor Liesbeth)…

maagdelijke vroege ochtend voeten in het mulle zand waar meeuwen op 't nog lege strand In verwachting samenscholen loop ik op mijn schaduw mee tot in de kabbelende zee Stilletjes glijden witte zeilen onder blauw met schapenwolkjes aan de horizon voorbij ...…

nu bereiken zongen wind en zee in het rode zonnekoor…

Soms zijn er zware stormen En dan vaart je levensboot Door de ruige zee En is de mens in nood Je zet de zeilen bij Het roer stevig in de hand Trotseer je de orkaan De bemanning aan je zij En tussen het wassende water Heb je nauwelijks nog zicht Maar plots verdwijnt die donderwolk En zie je weer het licht…

hoog te belopen treden eindeloos de duinen, het strand, de zee veel zee die wacht, het troostende water zie ik je drijven op zachte golven naar het schip met de drie zeilen naar de verre dunne lijn naar de zakkende zon en je zwaait maar ik kan het niet, armen die weigeren mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer er is veel wat ik…

Eenzame huizen liggen als zieke dieren op de ingevallen flanken van de heuvels, uit de grijze verte van de zee zeilen vruchtbare wolken aan en gaan voor anker in de stoffige vallei. De aarde drinkt met kletterende kaken, in het duistere woud likken onrustige herten zilveren druppels op.…

Zonder aanraking en zonder oogcontact met de golven, enkelvoudig bij windvlagen die mij in hun zeilen meevoeren. Kan ik mijn bakens nog verzetten? De zee is meer verlaten dan het vasteland. Ik wilde opdrogen maar ben doorweekt.…

zee geen land zo mooi – te leven met de zeilen die haar trots laveert heb ik voor eeuwig het Wad op mijn huid getatoeëerd…

Het lekt en likt ternauwernood de onbeschermde schenen Legt blarend billen bloot en vindt zijn krachtig element in pijlen als in stenen Is in verlichten van de zee waar vóór het vallen van de nacht de Asunción zijn zeilen bolt in ademloze kleurenpracht We spelen er gevaarlijk mee Gebald rolt het de hemel uit met orenpijnigend geluid…

dan is daar voor altijd de geur van branding en zilt buiten zichtbaar licht het zware water met diepe stem elk woord dat zich verdicht tot som der delen tot voortekenen in sterrenglans zo u wilt er klinkt een roep door het voortdurende ruisen heen die meevaart met stroming en zeil wat zich lezen laat als mijn gewaad door zee…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…