Alle inzendingen over zes planken

Over wankele plank zoek ik gaande naar evenwicht zonder materiële lasten enkel met mijn hoop op veilig heenkomen naar toekomst en leven gericht. Geen leuning die mij steunt hekwerk waar ik aan kan klampen alleen vertrouwen brengt mij balans onzichtbare, ontastbare hulp mijn enige kans.…

stilte is geen kunst als zij het podium eist voor enkel monologen de schaduw mist van in het volle licht gespeelde dialogen applaus ontbreekt de heerser op de planken in zijn megalomane janken stilte wordt tot kunst verheven als de mens vertrouwen aan zijn medemens kan geven…

was in de schuur de boel voor eens en altijd mesten herinneringen vielen zomaar uit de muur en zeker niet de beste ze schapten daar op planken maakten mij aan het janken om ieder zinloos uur heb ze weg gedaan hun leven werd mijn dood als het ooit verder was gegaan alleen de dagelijkse dingen komen nu mijn berging binnen verleden…

'k Ben als een speler, maar die zó goed speelt, Dat hij zichzelve niet-te-spelen schijnt, En zich eerst schoon vindt in zijn eigen spel, En zich in 't leven met zichzelf verveelt, En zich op straat met de gedachte pijnt: 'Nu ben 'k mijzelf niet - op de planken wél.'…

De zotte glimlach hief de tederheid naar een verzakte plank bedwelmd door handgewassen stank Voorbij, te snel voorbij, gleed de lente heldhaftige haver groette het gerst dat weelderig opschietend het verst in wasdom was gevorderd. Hij ventte het ruwe tarwebrood langs elke deur in een roes van bedwelmende tarwegeur.…

Mijn kracht heeft mij verlaten, rottende vruchten aan mijn voeten wat bleef hangen, blijven onrijp, groene ranken vergelen, dof gelaten wacht ik op een laatste windstoot, die als dolk mij in haard en hart zal raken, vergrijp van dierbaar, maar ontbloot geloof, beperkt zich tot bot gezaagde planken.…

kletsnatte haren scheren waar golven krullen op planken aldoor [senryu]…

Een aantal planken die op van streek tot streek verschillende wijze met elkaar verbonden zijn. Op zich misschien niet eens zoveel biezonders maar toch niet zo makkelijk weg te denken uit het landschap als het lijkt; een boom staat ergens op de achtergrond altijd wel ter beschikking om een vermolmde plank te vervangen door een nieuwe.…

Morgen is iedere nacht Iedere nacht sterf ik een duizend doden Gelegen tussen vier planken in zes meter onder groene zoden Morgen is iedere nacht Iedere nacht droom ik een duizend dromen Mensen in hun zwarte kleding komen op mijn graf toelopen Morgen is iedere nacht Iedere nacht bid ik een duizend gebeden Laat me morgen wakker worden…

meer in Lisboa, de Nieuwe Tijd, in vijftienhonderd zes.…

Als een grote vent, in het grote Roterdam, op de fiets naar school slechts zes jaar. Als een echte kerel in dat enorme verkeer, wachtend voor het rode licht, slechts zes jaar.…

. -------------------------------------------- Hij vluchtte voor de drukte in het westen Naar zo ’n oud krotje op het platteland, En knapte op, waarin hij was beland, Maar liet zijn euforie door mest verpesten: “Ik restaureer zo ‘n bouwval plank voor plank, Maar krijg van al die boeren stank voor dank.”…

Zo smeet ik met durf die knoestige turf van een Britannica van mijn plank.…

Ze hunkerde naar schelpen rapen De winters duurden eeuwenlang Het voorjaar kwam maar niet op gang Ze wilde in een duinpan slapen Ze wenste lammerende schapen Het najaar, eeuwenlang in zwang Verloor het van de sterke drang Om warmte bij elkaar te schrapen Ze was haar ware aard vergeten Daar was het om te doen geweest Een engel kan niet…

De eerste klant des ochtends om zes uur, in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat. 'Je melk, Hans,' zeg ik. En hij: 'Dank je, maat." Het is niet niets, zo vroeg al achter 't stuur, de eerste klant des ochtends om zes uur. Maar hee, je kent je plek, weet waar je staat: in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat, de eerste klant des ochtends om zes uur.…

Voedsel voor de lezer... Maar honger als een paard Gevangene in Troje Was dat de moeite waard? Zoals het spreekwoord zegt Vertrouw die Grieken niet Nog minder hun geschenken Verslind wat je vergaart!…

Ongelooflijk slaand gezeur Slaat als een plank op het water Zoals de Imraguen van de Sahara Vissen naar tonijn op zee Zoals dat op mijn brein bonkt En dezelfde effecten heeft als de vissende Imraguen Die met zijn plank op het water slaat en daarmee een school vissen met al hun kracht ongetemd naar de oppervlakte brengt Zo springt de tonijn…

Oost-, Buitenveldert-, Polder-, Kaag-, Aalsmeer-, En Zwanenburgbaan, dat zijn de zes namen Van banen op Schiphol, die zes tezamen Volstonden ruimschoots voor het vliegverkeer Daar hoefde volgens mij geen baan meer bij Toch geeft men nu de Baan van Benschop vrij…

naar het leven Blijven ongelezen verborgen in de kast Omdat het niet bij de gebonden literatuur past Daar, ja daar, boven op die plank…

Slijten moet het Zeggen ze Tot op de draad Tot op het hout Met kleurige verf Bedek ik daarna De kale planken En spreid er een nieuw kleed op.…

De pluimveehouder voelde zich beledigd: “Uw kippen leven zes week in een schuur” - De sector ligt toch al zwaar onder vuur. Briljant, zoals de man zich hier verdedigt: “Al is zes weken inderdaad maar even, Ze hebben wel de tijd hier van hun leven.”…

zes zusters rond een tafel zes zwarte hoofden ze draaien links ze draaien rechts richting boter richting brood halverwege een glimlach zowel links als rechts een glimlach boter een glimlach brood…

Misschien sla ik de plank mis misschien is er geen plank en is er alleen maar een boom, een boom die wil groeien.…

Ze bliezen het stuk bos weg alsof dat zomaar mocht De bomen liggen nu in een rij klaar om plank te worden daar even om de bocht…

Laatst heb ik me misdragen Door een plank te verzagen.…

“Mijn baasje heeft geen brood meer op de plank En ook voor mij geen brok meer in de bak, Want hij is sinds de crisistijd platzak. Dus ging hij naar de dierenvoedselbank. Maar wat zie ik hem daar naar binnen schrokken? Verdikkeme, dat zijn mijn hondenbrokken!”…

zes uren slaat vandaag is ze overleden toen de klok zes uren sloeg ze had er vrede mee het was voor haar genoeg…

zes ogen kijken zien alleen zoals de maan zou willen lijken zes ogen blind voor het grijsblauw het iris van een kind twee ogen in haar echte zijn de pijn zonder de sterren de lach om haar mond zien diep van binnen hoe waar haar zijn is…

zes dagen om te scheppen na de Apocalyps de ervaring van lang geleden borrelt op in zijn brein wanneer hij na zes dagen en triljoenen vragen zijn werk bekijkt is alles zoals het moet zijn weer heeft hij het hemelruim vormgegeven en deze keer, weet de Heer mijn handen zijn schoon gebleven…

Rozen volbloedig zes tot acht al op een stok wat een genade…