Alle inzendingen over zesde dag

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

ik voel naast mij het buitenaardse leven en kan met plant of dier soms uren praten dat zesde zintuig is mij ooit gegeven alleen kan ik de mens niet goed verstaan zie in hun ogen grote zwarte gaten waarin het aardse leven wordt gezogen met volle vaart zal het ten onder gaan ik weet dat ik hun scepsis moet gedogen tot aan het einde waar zij…

Dat hoofd van Dirk Wedergeboren Kluitmanheld Bob zonder zorg Hollandsche jongen Hein Stavast Jaap uit de zesde klas Alles van Chr. Van Abkoude Ik leefde als ik las.…

mijn slaap was kort vannacht warrig waren de gedachten die bleven schimmig in onbekende verte hangen ze zijn dan moeilijk te duiden, of er nu engelen zongen dan wel sissende giftige slangen zich in het bewustzijn dwongen zeker is dat een zware klok het zesde uur verslaat en terwijl een zebravink ontwaakt neigt de hemel naar ontluikend…

De vijfde regel kunt u wel raden, de zesde regel is ook niet moeilijk, de zevende komt voor de achtste die het tweede kwatrijn volmaakt. Ik verveel me te pletter, schrijf ge- woon wat in me opkomt en voor ik het weet kom ik bij de laatste drie regels aan.…

De zesde heeft het twaalftal gehalveerd. De zevende schijnt zwaar geouwehoer, De achtste bloedserieus. Of omgekeerd. De negende vertelt nog eens hetzelfde. De tiende is misschien een desillusie. De elfde is niets anders dan de elfde.…

Hij begint voorzichtig met kleine passen warmt heen en terug mij op, verlengt zijn been gaat van menuet naar pavane schrijdt ouderwets dieper voegt snelle stootjes toe laat zich dan gaan van allemande naar courante en voert mij de zesde hemel in zweeft daar langzaam sarabande met mij rond, in verwachting…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Naar beneden, snel, een dag was begonnen. ------------------------------- uit: 'Gedichten 1991-2012'.…

Een gedachte gevangen ontsnappend aan de tralies van de werkelijkheid Vanavond zijn de sterren veel beter te zien de aarde precies tussen de zon en de maan vanavond 4 mei 2004 omstreeks een uur of tien Op een Chinese sterrenkaart uit de zesde eeuw na Christus staan de banen exacter beschreven dan op de kaarten uit de Verlichting…

grote tranen in een mooie rij één traan voor vroeger die nooit meer komen zal de tweede voor vandaag dat eigenlijk vroeger is de ander voor het theezakje dat nu minstens een half uur wacht nummer vier is voor de poes nu - buiten - die van vroeger, zelf grootgebracht de vijfde kwam even heel vlug vertellen dat haar man niet meer leeft de zesde…

Een nieuwe dag is geboren. De betovering wijkt. De nu nog jonge dag wordt al alledaags.…

de dag begon zoals een dag begint het vaste ritueel, dezelfde vloeken je bent nog uren naar jezelf aan ‘t zoeken de spiegel huilt, je laat een boer, een wind het leven leek een bokkenpruik met luizen maar dat veranderde die dag spontaan vergeten was de smaak van levertraan en zelfs een grijs Den Haag begon te bruisen wat deden al die ‘pakken…

de dag angstig aangevangen een dag zoals anderen je geweten volgend luisterend naar strenge woorden opgenomen in de waan van de dag samen gezeten met gedachten vervuld van hoop op beter normen en waarden toegepast die dag eindigt samen gezeten met de wijn met wolken ingehouden pijn uitbundigheid zingend alles leek even anders…

Gewoon een dag als geen ander, als jij er nu maar was...…

Toen, die dag de dag dat ik je voor het eerst zag Toen, die dag de dag dat ik jou herkende Toen, die dag de dag dat jij mijn ik erkende Toen, die dag de dag dat ik mij aan jou gaf Toen, die dag de dag die ik gewoon had moeten overslaan...... Faith…

nog bruikbare stukken en herbegin te bouwen zonodig elke dag opnieuw ik laat me niet klein krijgen…

geen dag zonder leugens gekleurd in de was gestreken, gevouwen in de plooien van je jas woorden wisselen sokken blauw, zwart of bruin dan ben je wel, dan ben je niet gestreept of geruit handen worden gewassen met doorschijnende zeep met onschuld en lucht onvergeeflijk dit keer op je tong druppelen tranen, tandpasta en schuim en…

Er zijn toch van die dagen, ze staan ból van activiteit dan word ik bijkans gedrágen en voel ik heel geen spijt da'k de vorige dag niks deed. Die dagen vliegen om.... Er zijn ook van die dagen die deel 'k maar door twee, ik doe een beetje wél wat en ook een pietsie néé, die dag is voor mezelf. Die dagen zijn te kort.…

Heel langzaam is het eind weer in zicht na een lange tijd van donkere dagen, kan ik weer langzaam genieten van kleine dingen die zo belangrijk waren.…

Zijn telefoon steeds in gesprek en op de werkplek is hij niet aangekomen. Een vriend had nog gebeld, gisteren, maar hij: Nu niet, het gaat niet goed met mij. Politie kwam aan onze deur, twee mannen, angstiger dan wij. Wij wisten. Rij voorzichtig, zeiden ze, ‘t is ver en u emotioneel. Het weer was mooi, hij lag al klaar…

gisteren zag ik je met deuren en ramen dicht er lag nog altijd een dag op tafel en ik probeerde te tellen hoeveel keer jij je kind doodsloeg tussen schalen vol vlees en verzuurde melk met de grootste moeite zocht ik nog een verhaal of de welving van je borsten maar je handschrift werd onleesbaar en ik heb slechts het vreemde…

stilte was lucht, was morgen en avondregen werd zee in het openvouwen van flarden mist ik tastte naar duinen en ouderdom terwijl mijn navelstreng onder stenen kroop samen met het meisje van zes en niemand zei nee…

ik slaap vanavond op de bank relatieloos afstandsbediening onder handbereik oliegevulde radiator dichtbij en morgen ligt de kat er weer dik bovenop ondanks mijn glimlach bij het ontwaken want ik weet dat dat eerste kopje koffie mijn dag goed maakt…

door hem verwekt door haar gedragen mijn God zij dank voor alle dagen…

de dag is voorbij.. ik denk aan jou en jij... slaap lekker en droom zacht.. ik denk en droom over jou, de hele nacht.…

De dag om voor altijd samen te zijn…

De dag begint in stille omgang met het licht in vrede met jezelf en met het eigen zijn Vandaag weer vreugde en plezier leven vanuit het nu vanuit hier…

Als dan de grote stilte valt en het onomkeerbare Het einde net zo is als het begin Pas dan zal ik het weten Het antwoord op mijn vragen Als ik het geweten had had ik mij dan veranderd? De dingen anders benaderd? De mensen anders getroost? Het grote niets of is het alles? Zij zal het nu wel weten en hoop dat zij mij…