Alle inzendingen over zieke OR maatschappij OR waanzinnig

Zo veranderen we in waanzinnigen. Zo worden feiten complotten. Zo ontstaat waanzinnigheid. Gelukkig vallen de schellen, van vele verblinde ogen. Eens zullen wanen weer worden, tot wat ooit zin en zinnigheid was.…

heeft iemand een broeder een behandelplan zien schrijven Geld was voor bedrijven, ambtenarij was voor de staat Zorg kon zorgzaam zijn, het gesticht kon gasthuis blijven Zwervers en zieken woonden niet op straat Waar zijn de tijden de tijden de tijden van weleer Keren zij weer, en wanneer?…

Zomaar wat woorden om niet geheel te hoeven zwijgen, maar wat zeggen ze anders dan dat we je nabij willen zijn? Een blik, een hand vasthouden, we zijn zo machteloos, zien en zien toch niet, horen en horen toch niets dan stilte. Wie zegt dat tijd zo snel gaat? Tijd kruipt als een slak die pas morgen misschien enkele meters verder is dan…

geen dag ben ik onaangebroken begonnen de sluier van de nacht achtergelaten, opgelicht waanzinnig opnieuw knipperend naar de zon ik mag weer een dag…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Hoe gezond ben je als je goed functioneert -- in de maatschappij?…

de man met cape verdween legde het af tegen magie mystiek samen met het spirituele bolwerk alles zonder garanties en kleine letters respect en eerbied hadden nooit een norm alles was gejat het klimaat is ziek gaat met de mens ten onder en hopelijk voor een tweede kans als scheppingswonder…

' - niet ziek, maar slinks ontsnapt aan financiële moeilijkheden. De waarheid of riooljournalistiek? Wat het ook zij, 't is ongeneeslijk ziek.…

Bewegingloos wacht ik op het helende voorbijgaan van de nacht de oude comtoise meldt drie-en-twintig uren en dertig minuten in één gongslag Mijn God, wonderen bestaan.…

Voel je je niet zo lekker? Voel je je een beetje ziekjes? Een rot gevoel ik ken het, je eet je bord niet leeg, je probeert te genieten, van enkel wat kliekjes, en zelfs dat blijkt teveel, het komt over je heen, als een lichte wind die optrekt, en als het je te pakken heeft, krijg je je deel, Voel je je niet zo lekker? Voel je je…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Ik voel me ziek Ziek van de tegenslagen Ik tref het niet Ondoorgrondelijk voor mij Een waas van bitterheid Een bedachtzame tegenslag Niet door mij Nee, door iemand De betere eenvoud Laat zijn gezicht verschrompelen Om mij te laten zien Dat je ergens voor moet vechten De moeite waard Zal pas blijken Als de eenvoud zegt Dat het leerzaam…

Je mag homo’s voor zieken uitschelden Dat bepaalde vorige week de rechter Daarop protesteerden de homo’s echter Door zich massaal ziek te melden Toen ik maandag op mijn werk verscheen Was ik helemaal alleen…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen? vergeet…

dan alleen maar verliefd geloof me, ik ben het graag maar nu komt hij me te dichtbij alles is nu zo vaag voel me net een klein kind dan niet door speelgoed, maar door de liefde verblind Ik moet u vertellen tot mijn spijt ik ben ziek van verliefdheid…

Zon, warm mijn hart Zon, vul mijn leven Zon, geef mij licht dat ik dóór kan geven. Wind, streel mijn geest Wind, laat mij zweven Wind, geef mij kracht Die ik dóór kan geven. Zee, spoel mijn ziel Zee, wees mijn steven Zee, geef mij hoop Die ik dóór kan geven. Aarde, wees mild Omarm mij nog even Geef mij wat tijd Om nog dóór te leven…

Ik ben ziek, ik heb kanker Mijn lijf voelt als lood Maar lang voel ik dat niet Want morgen ga ik dood. Het kan niet anders, het is goed En sterven doet geen pijn Ik drink een drankje en ga slapen Dat is zo wel fijn. Sta niet stil bij mijn dood Maar denk zo aan mij: Treur niet dat ik weg ben Want ik ben daarboven heel blij.…

De stilte lijkt gevallen Het einde van mijn geloof Hoe hard ik ook om hulp roep iedereen lijkt doof Blijkbaar spreek ik verwarrende taal niemand die me kan begrijpen Geen mens die zijn hand uitreikt Ik ga hier geheel alleen aan bezwijken Gebroken tranen slenteren over mijn wangen Mijn geloofwaardigheid volledig verloren Mijn lijf boeit…

Er waren eens twee konijntjes Die hadden overal pijntjes  In hun buik en poot O, we gaan vast dood Schoolziek, zei hun moeder fijntjes …

CVS, fibro of ME. Wat doe ik ermee? Er is helemaal niets aan mij te zien. Ben ik dan een aansteller misschien? Moeheid en pijn is te meten, als men mij maar wil geloven. Maar velen weten mijn vlam van hoop al weer snel te doven: “Niets te vinden op röntgen of in bloed. Dus is het psychisch! Dag...het ga je goed!” “Ja…

vanwege ziekte van de dichter heden geen snelsonnet! Redactie…

Ik lig al dagenlang met griep op bed. Ik hoest en proest en stink uit al m'n gaten. Collega's heb ik in de steek gelaten. Hoe moet dat, woensdag, met m'n snelsonnet? Vandaag is er van mij niets nieuws te lezen. Nog even wachten, tot ik ben genezen.…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…

Zal ik je vertellen hoe leuk het leven is zal ik je vertellen wanneer je zo gezond bent als een vis Wil je het horen als je diep in de zorgen bent wil je het horen als je het mooiste niet meer herkend Moet je het beleven wat ziekte kan zijn moet je het beleven het hebben van heel veel pijn Wil je het voelen ernstig ziek te zijn wil…

ze leed aan lipoatrophia en was verliefd op de secretaris maar niet te erg het was maar semicircularis…

Gezondheid is de allergrootste schat, Men heeft dat lang niet altijd in de gaten. Van psychisch tot vernauwing van de vaten, Aan iedereen mankeert altijd wel wat. Waaraan ik lijd, daar ben ik om berucht, Je zal er mee behept zijn, rijmelzucht.…

denken en mij te bellen als zij wil Ook zal ik haar afleiding schenken ook tijdens de chemokuur pil Het is nu maar afwachten ziek zijn en geen controle meer Ook zal ze wat afzwakken en dat doet ons alle zeer Tot zij weer beter is Maar het is God die dat beslist…

Mijn vrouw heeft donderdag haar heup gebroken, Zij lijdt al jarenlang aan Parkinson. De vogel die die ‘valboete’ verzon Had ik graag eventjes alleen gesproken… Gelukkig is haar toestand niet kritiek, Maar wie is hier het meeste hersenziek?…

Studenten die juichen: ‘hoera ontgroening!’ Voor rijke spruiten vast een non-probleem. Ze kicken vast op pijn, maar zó extreem? Wie wil nou zó’n krankzinnige bedoening? Ach lieve jeugd, doe toch normaal, studeer Dan krijg je vast en zeker pluim of veer…

Verloren ik, uiteengerukt door de maatschappij, Slachtoffer van het huidige regime; veel kopzorgen Je dagen verlopen zonder nacht en morgen De wereld stuk gedacht in deze verrotte maatschappij, Waar eindig je, schuil je, waar verbreden zich je Sferen, je zou willen vluchten maar naar waar?…