Alle inzendingen over zielen OR oplichten OR herleven

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Dichters balanceren met gevleugelde woorden voor inzicht in de ziel schrijvers laten de geschiedenis herleven maar ook de werkelijkheid en de fantasie muzikanten spelen met akkoorden om de emotie te laten voelen en zo zijn zij onmisbaar voor het gevoel van euforie…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Maar hij en ik weten allebei die ziel, dat was de ziel van mij begraven onder dat hoopje gras alsof het niets bijzonders was maar het was mijn ziel, die ten prooi viel aan zijn poot, de malloot!…

iemand hield mijn ogen open en in mijn binnenste zag je het scenario oplichten in trage ochtenddauw van dageraad spelend in een zoektocht van twijfel bewegend in de wind naar het ongekende land waarin doodsbloemen zich uitspreiden in rijping milde ogen in eeuwigheid onbesmet achter mijn masker weent mijn ziel in een nieuwe wereld die…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Moge je ziel oplichten in alles wat je doet, in hoe je groet, in hoe je droomt en werkt; Moge je hart vertolken dat je liefde geeft, voor anderen leeft in geduldige trouw; Moge heel je wezen vuur en vlam zijn, balsem bij pijn voor velen die je ontmoet.…

mijn ziel weerklinkt in de fluistering van donker verbonden aan kracht het gidst mij door de nacht het leidt mij in rechte sporen, houdt mij vast raakt mij aan het vindt zijn weg wanneer de maan zijn hemel oplicht vervult het mijn zinnen…

Blaadjes die vallen. Bomen worden kaal. Straten worden donker. Laatste granen gaan door het gemaal. Het gras wordt bruin en rot. Donkere dagen komen eraan. Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan. Samen voor nog heel even... lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

wil je nog wel dromen aan het eind van de dag schuilt er dan nog hoop als de nacht op jou wacht is er nog verlangen waar duister verschijnt wacht er mij een toekomst als het huilen verdwijnt en ik zoek in mijn lach toekomstdromen waar het eind van de nacht herleeft vandaag…

zo moet een boom zich voelen op weg naar de lente sappen die opwaarts stromen tot ze zonlicht vangen in zijn kruin nieuwe warmte ontluikend in een blad dat de kracht van deinen en ruisen onder de nerven krijgt…

De herfstzon leeft door regentranen diep bewogen ze heeft verliefd de natte glans van bladeren doen drogen Is de koele kilte voor de winter nu al reeds voorbij en breken knoppen vreugde teder bloeiend los voor mij? de zachte luwte laat de bomen kreunen al is er nu geen bladerdek waardoor de takken steunen De stilte is alom nu de…

wereld warmer in innig leven met uitgestrekte handen ontvang ik tederheid in trilling betoverd in bestaan van licht voel ik de kern in mij sprakeloosheid in onbeweeglijkheid verstaanbaarheid kom ik tekort maar aanwezigheid hoger dan de lucht onverschilligheid wegkwijnend in kenmerkende herleving…

in verkilde stilte afgedaald opgehaald uit donkere spelonken teloorgegane vrolijkheid hoe blaas ik warme gloed naar ingeprente beelden penseel ik kleuren van plezier in simpel samenzijn het was zo fijn te fantaseren toen de wijde wereld openlag dromen konden echt bestaan in de koude maan van deze dag graaf ik een geuzengat en haal…

zij is mij weergegeven de zaligheid, die 'k nimmer had verwacht, Ik voel haar heerlijk in mijn borst herleven, haar oude, wonderzoete tovermacht. Het was zo duister hier, van bange dromen verviel mijn moede geest in doffe rust, Goddank! de fee des lichts is weergekomen en heeft mij uit die droeve slaap gekust.…

Brede lichtstralen van vroege avond gaan door wolken, loof en gras; ingeslapen vogellied klinkt opeens weer helder op.…

Ik kruip en zoek bescherming in de schaduw. Ik draag de sporen van mijn toekomst. Geen masker meer een onoogelijke gedaante mummie van verleden roerloos in de tijd. Toch ontpop ik tot kleur en licht sla ik mijn vleugels uit en puur de nectar van elke bloem.…

vandaag ben ik een schiereiland ik weet niets van de zee ik zal niets meer verwachten verlangen is wat overblijft als een diefje hangt de dag in een vreemde lauwe lucht je mag niet sferisch sterven zegt de dokter de zon verliest aan zwaartekracht ik roep om snelle redding met een stem vol zachte vingers omhels ik elke nacht…

met opgeheven hoofd drink ik de zon die nog steeds weet op te duiken tussen gestaag passerende wolken en elke slok geeft me weer vleugels om te vliegen naar het minimale blauw pas als de zon er geen gat meer in ziet laat ik me kisten…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Vraag me niet waarom de regen valt ik kan geen antwoord geven hoelang de zon de aarde warmen zal en alles laat herleven maar als de wind het koren streelt of water stuwt over de dijken zal ik met een oogopslag de diepte van je ziel bekijken en vind ik daar een wederwoord dat terugblikt op het mijne stel dan nooit geen vragen meer maar…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…