nieuwe wereld
iemand hield mijn ogen open
en in mijn binnenste zag je het
scenario oplichten in
trage ochtenddauw van dageraad
spelend in een zoektocht van twijfel
bewegend in de wind naar
het ongekende land waarin
doodsbloemen zich uitspreiden in rijping
milde ogen in eeuwigheid
onbesmet achter mijn masker
weent mijn ziel in
een nieuwe wereld die draait
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: klaes, 22 juni 2007
Geplaatst in de categorie: overlijden
Pakkende inhoud! Mooie metaforen!