Alle inzendingen over zij OR regent OR weer

Het regent, mijn huid ondergaat de vochtige geseling onder stil protest; Het regent, goten worden tot rivieren waar doorheen papieren scheepjes een veilig heen komen zoeken; Het regent, de zomer huilt uitbundig om de haar onthouden zonnegloed; Het regent, ik knipper het prikkend vocht ongeduldig uit mijn klamme ogen; Het regent, soms ook…

streng als een regent, regent regen tot strengen aaneengeregen.…

een herfststorm steekt op als het niet regen regent regent het blaadjes…

elke dag dat het regent zal ik dat schrijven het regent alweer…

je handen spelen een schaduw boven duinen en ik zie slechts woorden boven wolken zacht en dichtbij laat de wind ze liggen in dat ene uur van stilte wanneer je zand strooit over dode vissen en de maan doorheen de avondbranding hoe koud de nacht is in mijn buik een mond in overvloed maar ik hoor vogels wenen…

Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

Het regent weer druppels glijden stromend langs de ruwheid van mijn ruit de wereld huilt en kent geen mededogen - stemmig oordeelt iedereen wat voorheen met woorden ging is provocerend meer een ding van oorlog en geweld - het regent grijs wolken striemen ook mijn stemming tot de diepte van die oeverloze…

Het weer, altijd weer het weer. In de krant, op radio en t.v., ha daar is de weerman weer. Een klant tegen de chauffeur: "meneer het regent weer", "ja mevrouw nu weet ik het wel weer". Weer? blijf vandaag eens weg, dan kunnen we over je praten. Want morgen? Dan begint het allemaal weer.…

Het regent, het regent de pannen worden nat Zo schoon als vandaag heb ik de vaat nog nooit gehad…

Moment, dat is waar Mijn geest naar verlangt Noem het rust voor Het overwegen van een Gebeurtenis die anders Ongemerkt vervliegen zal In de oneindigheid van De tijd - in het nu Wil ik leven, altijd in Het nu, ook als ik zeker Weet dat die rust me Niet gegund wordt, want Zoals alle dagen van Mijn leven moet ik ook Vandaag weer…

Al je gewone vragen vinden weer gehoor. Regent het. Ja het regent. Goede nacht. Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht. Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam. Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam. Alles wat antwoord is gaat van mij uit.…

Ik ben weer met uw ziel tesaam. Al wat wij waren en wat gij zegde, vangt altijd als het regent aan.…

het regent in mijn hart terwijl de zon vrolijk oogt heb ik wel genoeg tegen je gezegd hoeveel ik van je hou, en hoe mooi je bent wanneer de ochtend zich uitrekt en jou zachtjes aanraakt door de lichte gordijnen het regent in mijn hart weet niet of er 'n paraplu bestand is tegen deze enorme bui ga met een leeg gevoel verder tot ik me laat…

Elke druppel Pijnigt mij Elke dag weer De grijze lucht Klaart niet op Nu niet Morgen niet Maar ik weet Uiteindelijk zal het stoppen De regen Voor altijd Dus ik wacht Ik wacht…

lijnen acht en negen borsten recht vooruit je neemt tram zeven je wisselpassen raken naturel mijn ritme om problemen snel en ongezien voorbij te lopen ik droom mijn weggaan als je komt jouw denken weeft ons samen tot vegeteren in geborgenheid we lopen ieder op een eigen pad ik pak mijn zonnebad de warmte voelt weldadig jij regent…

En het regent ook nog.…

Mede bepalen van de koers die het vochtdeeltje vaart, een reis vol hartstocht en verzengend verlangen waarin zij langzame, wormvormige, golvende bewegingen maakt tegelijk heen en weer slingert om daarbij de eenvoudigste weg naar een onbekend beneden te vinden.…

Je hand pakte mijn rok zo renden we door 't gemaaide gras we stonden stil: de lucht betrok wolken wrongen zich in bochten en wegen je zei: 'laat het maar regenen de zon - en af en toe een stortbui' je blik trok als die bui over mijn hart in dikke druppen vielen we samen gaf ik liefde weer nieuwe namen wilde ik voor je dansen op…

Het regent pijpenstelen het regent dat het giet die druppels die het geeft die zie ik wel maar niet de pijpen die het giet!…

in het weer Meedrijvend doet het zeer Tot tijden zijn gekeerd En het verstoten Wordt vereerd…

Het regent, koude lucht Als ik het vliegtuig uitstap. Ik slaak een diepe zucht Rechte straten, Brintapap Door het nat naar huis gesjeesd Ik ben weer terug van weggeweest.…

lukken Overdag de deur weer uit 's Nachts weer lekker tukken…

Het regent nu, maar dat zegt niets het regent in zoveel gedichten het weerbericht voorspelde weliswaar zacht voorjaarsweer maar ik laat de moed niet varen ik denk aan jou, maar dat zegt niets je duikt zo vaak op in mijn gedachten maar dat betekent niet dat jij bezig bent met mij ook nu het regent dat zegt niets.…

het regent en het regent weer die gedachte aan de regen die maar viel en viel en viel totdat alle diepten van de aarde waren gevuld met water en God scheidde zout van zoet zodat er leven op het land kroop althans het deel dat niet van zout hield ondertussen bleef het maar regenen en regenen en al die levende koppies hieven…

de zonnestralen tussen de regenwolken zijn als gedachtenstrepen van mij naar jou zolang je bij me bent en het buiten regent blijft het blauw in mij daarom heb ik je dubbel lief als het regent…

Dat wij weer harder rijden dan wij mogen Betreuren wij achter het stuur al gauw, Want kijk, de hemel kleurt politieblauw; Daar komen de agenten aangevlogen! Reeds dwarrelen er blaadjes naar omlaag: Het regent weer bekeuringen vandaag.…

glinsterstraten, gestaag dakpannen gutsen naar goten het regent vandaag regenschermen beschermen spattende autobanden plassen babies op wielen, plastic omhuifd het regent vandaag asfalt glijdt water opzij, opzij poncho fietst naar een warm thuis het regent vandaag, gestaag verkeer raast nat voorbij over de middenweg die langzaam droog druilt…

Het regent maar de merels zingen ik fiets mijn zorgen weer naar huis dit zijn de nadagen van 'thuis' zij zegt aldoor dezelfde dingen al zou ik 't nét zo vaak herhalen geen papegaai snapt nachtegalen…

Het regent uit mijn ogen wat is hieraan te doen het enige dat helpen zal is stelpen door een zoen als dan de zilte vloed geweken is mij ogen droog weer zijn zal slechts de afdruk van een mond stil getuigen van zoete pijn…