14279 resultaten.
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
zomerlicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 201 licht, zo licht
dat zomerlicht
een onbekommerd zweven
alsof het morgen
net zo licht zal zijn
de zomerzon de glans bewaart
terwijl de zwaarte
achter elke schaduw loert
licht, zo licht
dat zomerlicht
voorlopig vooralsnog…
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.…
Z.g.a.n.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 644 Schone schijn treft mijn ziel
en opgepoetste glans van hoop.
Nog altijd ongelezen
Vals met tanden scherp getekend,
schaduw van verweer ontbloot
Verblindend reflecterend
in afgesleten rondingen.
Als ongeschonden aangeprezen.…
zon
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.087 De zon
bron van alle licht en warmte
verbrandde de tranen
in mijn ogen
Ze verschroeide
de magische glans
die jij er zo zorgvuldig
in getoverd had
Er rest enkel
het wazige zicht
van vergane schimmen
De zon is de oorzaak
van schaduw en kilte…
d'ommekeer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 336 't was toen de uil zijn woorden braakte
in domme wijsheid of niet
dat de schaduw niet meer wijken wilde,
zij haar verdriet als vleugels vouwde
met het kind naar binnen
zo niemand zag hoe klein
ze was, hoe niets meer
nog hetzelfde was
- grote ogen liegen dus ook -
en alles verloren van zuivere glans…
glans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 hij bereikte de diepste
bodem in de jungle
in alles wat het einde
in zich draagt
kiemt een nieuw begin
de stille maan was
getuige van de glans
van zijn ziel…
GLANS
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 724 Alles wat leeft
kan glans geven.
Bij dingen
duurt dat altijd
maar even.
Een mensenhart
dat voor jou klopt,
geeft de glans
die nooit meer stopt.…
Glans
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 376 Zij is met de glans die haar omgeeft,
voor mij een ster in schittering.
Naast haar verbleekt de mooiste roos,
dat zij nog lang en gelukkig leeft,
naast de man, die zij ooit zelf verkoos.…
glans
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 nu dat dit kindje dan geboren is
bellen losgebarsten zijn
in - wat men noemt – de stille nacht
sta ik mij het wachten toe
een straffe wind slechts in de rug
maar niet als steun
of zacht
de dreun komt achteraf- zeggen ze
nou ja – wellicht -
richt alles op zo’n laatste dag
zich tot de weerschijn van het vuur
dat werkt
in mijn gezicht…
Glans
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 123 Het graf ligt voor mij open
maar ik trek mij dat niet aan
ik loop er gewoon niet langs
voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten
mijn leven vieren
blij dat ik er zijn mag
in een bootje de oceaan op varen
de wereld verkennen
hij is zoveel groter dan de achtertuin
laat ik het glas nu heffen
op een leven zo kansrijk
en op een gaan
even…
glans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 in dit rode
vulkaanlandschap
op de diepste bodem
in het leegste landschap
de genadeloze hitte
wezenloze stilte
alleen maar vlakte
en in de verre
verte bergtoppen
deze genadeloze
ruimte
zo diep zo leeg
zij bood hem
een nieuw begin
de stille maan
was getuige van
de glans van zijn
ziel…
Dit schitterend exposé
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 385 je sluiert
zeer gewaagd
in salsa tango en merengue
ik meng me
ongevraagd als
schaduw in jouw dans
en breng de glans
weer terug in ogen
het trotse hoofd gebogen
na dit schitterend exposé
neem ik je hand en
ook de laatste sluier mee…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.590 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Wakker
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 638 zo vol, volledig
als de cyclus zich rondt
en haar glans werpt
in neerschijn van de nacht
zo duister, volkomen
als schaduwen ijlings vluchten
en vensters
donker oplichten
zo stil, volmaakt
als het uur der waarheid
zich geruisloos terugtrekt
en helder zicht weer
aanstonds verschijnt…
Matrix
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 126 Bossen groen, lichteters
verkruimelen de dag,
distilleren glans uit mossen,
ontdaan van modder en stof,
om de blikken te wassen,
gedompeld in stalen schaduwen,
van heldere schitteringen in de
halo van de aarde, verlost uit
de matrix van alle zonnen,
spiegelen nieuwe werelden.…
Leeg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 90 Ik voel me als niemand
Ik voel me niets
Uiteengereten
Zoals een hopeloze schaduw
Vol pijn
Zoals een hulpeloze schim
Zo leeg…
vergelijking
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 206 ik vergelijk je met de zomer
maar jij bent zonniger en milder
en nooit in glans voorbijgaand
ik bemin je in het stofgoud van de zon
het is mooi om je aan te raken
het is zoals het voelt, het is liefde
harten op drift
volmaakt in een schoon licht…
haar betovering
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 312 troost bewogen leeft
in een glimlach, waar vlinders
stormen willen buigen
wit en rood, vrij geweten
ogen zijn
langs iedere binnenkant
zacht in betovering en het strooien
als glans, traag
naar de ruimte van elke
neergeschreven schaduw
* voor Froukje Vos
n.a.v.de publicatie van haar bundel
"het betoverde woud'…
Transparante scherpte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 ik wist van glas
dat het doorzichtig was
fragiel en breekbaar
in al zijn componenten
heb je verwond
met transparante scherpte
die diepe sporen
in jouw kristal kerfde
er was geen schaduw
in doekjes voor het bloeden
voelde mijn onmacht
jou daarvoor te behoeden
dacht dat glans en glitter
zouden binden
maar de waarheid
liet zich niet…
Dagdeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 182 In weerwil van wat hoog verheven
wacht reflectie stil ontdaan
in matte glans slechts rimpelend
door schaduwen omgord
geroerd door onzichtbare hand.
Slechts traag bewegend
omgeven door aarde duister
schimmen van onzekerheid
gehuld in vage nevel
genageld op één plek.…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
Berg in beweging
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 556 hink stap sprong
de hoepel is te klein
voor stel en klem
geheim inheemse
rondedans in kring
vuur en vlam
schaduw en as
er was
een berg
te ver voor woorden
te diep
in klank gebaar
verloren staal
er is
een vage beeltenis
achter de horizon
als glans verborgen
door maan en zon…