Alle inzendingen over zoeker

Ben ik de zoeker die zichzelf verzaakt? Ben ik dat kleine kind dat dwalen moet? Ben ik die jonge vrouw die waakt? Ben ik verloren in dit koud heelal? Ik ken ze niet, de wegen in dit labyrinth van het verlangen, maar 'k weet alleen dat ik wil luisteren naar de zangen die altijd en overal om alle dingen hangen...…

Onzichtbaar draaien de zoekers langs de wallenkant, gespitst op rusteloos leven daar benee onhoorbaar glijdt als een spies de dood over het leven. Schaduw vloeit als fluweel over de toppen van de bomen de jager nestelt zich in hun kruin de vleugels nu in rust gevouwen weer klaar voor de jacht.…

het bestoven raam op de toekomst op een kier voor wie bang zijn voeten niet te snel beweegt het kan gesloten worden met een simpele zucht voor de onstuitbare zoeker naar goud in dit leven wenkt enkel het grote gat waar gordijnen hangen waaien op de ademtochten van passanten te vlug dus onderweg nooit herkend dit steedse raam hier is…

Hij voelde zich een zwerfhond; bij zijn leven was hij een zoeker, hij vond reine poezie. Wanneer ik aan hem denk en in gedachten zie, rijst dankbaarheid voor wat hij heeft gegeven.…

scheiding maken in een wereld die hemel en aarde tegelijk is spel van licht en duisternis denken in regenboogkleuren in plaats van concepten geuren beleven voelbaar maken en weet hebben van het onnoembare mysterie nieuw land ontdekken dierbare momenten markeren stenen oprichten zelfontplooiing door ontmoeting met andere zwervers en zoekers…

Zo graag schreef ik een kerstgedicht dat mijn en veler schreden richt naar recht voor steeds meer armen, dat zoekers zou verwarmen, wie weet, kan ik het niet? Zo graag schreef ik een kerstgedicht waardoor wat tederheid en licht aan jou wordt doorgegeven, met God erin verweven – ik hoop dat je Hem ziet!…

Ik ben 'n zoeker, 'n dichter, met een vol hart, maar lichter dan ik van mezelf had verwacht. Ik zie het goede in elk mens en vrede is mijn grootste wens, naast een lach op je gezicht. Ik ben gewoon en ook bescheiden, laat me niet door anderen leiden. Ik ben en blijf in evenwicht.…

Heel weinig is zeker: wél dat mensen niet alléén bestaan en dat we zoekers blijven en al vragend verder gaan; dat hoop toch telkens weer ontkiemen zal en lente doet ontstaan.…

Het kan de noodlot zoeker Slecht bekomen, tenzij je zijn aandacht Niet verdient.…

Voorbij Op elke einde van de straat staat voorbij Geschreven Iedere minuut seconde Tikt De weg Die met kloppend hart Iedere dag weer start Toch is niets echt voorbij Want de mens Blijft Een Zoeker Een vinder Ons bewustzijn Blijft Bij het dragen van de tijd Schouders Want de tijd Die zonder jouw aanwezigheid in het bestaan Ook voorbij…

Heel weinig is zeker: wél dat mensen niet alléén bestaan en dat we zoekers blijven en al vragend verder gaan; dat hoop toch telkens weer ontkiemen zal en lente doet ontstaan.…

zacht ze forceren ruwe steen tot smaragd modelleren taal uit verdommenis Gewone bijen worden grootgebracht en zoemen aldoor in de vensternis ze zoeken buiten zien ontsteltenis en nieuwe beginsels worden van kracht Steekhoudende gedachten geel als lis vergroeien uit versteende dorst en gracht ze scheuren ruimte tot gebeurtenis En menig zoeker…

Deze zoekers leven in een wonderzaal, waarin de wereld van alles mist, zich toch herstelt door eigenwijze list, smullen rondom een overwinningsmaal. Bij al hun bezonnen waarnemingen toeven ze op een onbewoond eiland vol plotse ongekende belevingen.…

Sinds voor ons geest en materie niet meer voor hetzelfde staan zijn wij van onze identiteit ontdaan zoekers in de periferie Soms maken we bij toeval contact met de oorsprong van eeuwige waarden want zelfs bij alle splijting op aarde is het ontwerp nog steeds intact Te herkennen onlangs bij de premier die vele klinkers doorslikte op tv…

De zoeker naar eigen wezen staat op een kale bergspits omringd door het Niets het uitspansel boven hem gaat schuil achter één dreigend zware wolk vol ziedende bliksems scheurende donderslagen die stuiptrekt _ zich zwellend plooit tot monstergedaantes dan krimpt _ verhardt langzaam neerdaalt in een wijd zachtglooiend heuveldal voortbestaat…

de zoeker naar de aard van een gedicht en van des gedichts dichter hij zal doof zijn voor het ijlingse loven en laken van modejager & modeverguizer de dichter hij eet de tijd op de beleefde tijd de toekomende tijd hij oordeelt niet maar deelt mede van dat waarvan hij deelgenoot is mijn gedichten zijn gevormd door mijn gehoor en door de…

Leven, dat ooit spontaan ontstond, menen zoekers die nog twijfelen. Leven, geloven goedgelovigen, dat een verdienstelijke schepper, ons ooit van ganser harte gaf.…

Dat aan het leven van een onrustig zoeker iets van een meerwaarde kan geven. De meerwaarde die een geest voor even ontkluistert. Luistert naar de lonkende stem van de innerlijke ziel. Die zijn uitvlucht zoekt uit de massa die verduistert. Die zo graag ontsnapt aan wat hem vast hield aan het vijfde rad van het wiel.…

Verlangens bedolven onder De mateloze woede van hen, De rusteloze zoekers. Ontdekkers, Beschermheren van Onbezonnen geluk. Waar dwaal je? Dromend door het Zwartglimmend stratenvocht? Alleen Gedachten denkend.…

in een op drift geraakte tijd noch dat wat je ons naliet als onbedoelde held die droom aan woord en daad kon paren ultieme keus om door te gaan verzet tot in de dood maar ook het licht dat jij bij mij ontstak de gloed in een gekwelde geest en zo, nog vele jaren later, voorbij de grenzen van je dood de zegen mededeelde aan deze zoeker…

De onvrede op het scherm is een onwaarschijnlijk lage resolutie Onvrede vooral op maandagmorgen goed uit te tekenen in rood en zwart… …en waar ik de vrede zoek is vrede zoek en komt de zoeker altijd ongelegen.…

Er zijn zoveel zoekers op hun weg door de duisternis verblind. Kinderen van de hoop die het licht nog niet eerder wisten te zien. Die al op zo veel deuren hadden geklopt voor een nu niet, of een mogelijk dan eens misschien. Eeuwige optimisten in hun strijd tegen een negativistische tegenstroom.…

Stemmen fluiten vloeiend, soms met hoge stoot, noden de zoekers naar fijne bladspijzen, te slapen onder varens, een dag lang.…

en bijtjes doen ze niet vermenigvuldigen gaat via sporen straks krijgen we uit riolen te horen dat al wéér één uit de modder schiet vers geurend kwam nieuw geluid kleurt leven donker en verloren ook dan kan men nog goed sporen met de bloei er alleen wel uit ----------------------------------------------------- EXTRA: De Utrechtse zoeker…

De zoeker vindt nimmer zijn bevredigend eind. die gaat voor het betere, waar de zon nog meer schijnt. Ik ben als een kind met vele hoeders, het eeuwige kind. Dat eens naar tijd een plaats zal worden gehoord door die hoeder, die de bescherming van één leven verwoordt.…

Het heeft zo zijn eigen wetten En rode draden Het kent geen vertakkingen nog Welke rode draden hebben mensen Ik volg de draad achterna Als ik in de knoop uitkom Ontdek zijn oorspronkelijke oorsprong Deze aarde balanceert op een koortje Gelukkig heeft het zijn draai gevonden Tenminste alles om ons heen is wonder Maar zo normaal voor zoekers…

Goed, die handen van meelevende asiel- zoekers in deze flonkerende tijd voor Kerst. Het COA doet de deur dicht in Ter Apel met beste wensen en excuseervlijt.…

tikt een kritiek geluid roept om collectieve duurzaamheid die ons de aarde weer laat ademen de zucht naar verbinding met elkaar roept ons juist daar bruggen te slaan waar zwaarden in tegenstelling dansen waar de kloof tussen arm en rijk heerst maant ons het streven naar gelijkheid het zoet en het zuur gelijk te verdelen de stroom van zoekers…