Netgedichten

netgedicht (nr. 11.960):

de toekomst later

het bestoven raam op de toekomst
op een kier voor wie bang
zijn voeten niet te snel beweegt
het kan gesloten worden
met een simpele zucht

voor de onstuitbare zoeker
naar goud in dit leven
wenkt enkel het grote gat
waar gordijnen hangen waaien
op de ademtochten van passanten
te vlug dus onderweg nooit herkend

dit steedse raam hier
is gesloten voor bezoek
eerst het eigen onderzoek nu
en dan pas wat verder ligt
hier verschiet voorlopig
geen zinnig mens