9573 resultaten.
haar dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 212 tussen troosteloze uren
kwijt ze zich
tot vaagheid
droomt de hemel blauw
lente die zich ontbloeit
tot zomer
haar dood tot sprookje…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Zo blauw, zo blauw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Gimme the blues
Dreint door mijn gedachten
Jankende gitaren, snaren die
Van geen wijken willen weten
Buiten is het al niet veel beter,
Lucht vochtig en klam,
Zoals een zomer kan zijn -
Grijze lucht, somber druppende
Regendroppen -
Buiten is het grijs en grauw
In mijn hoofd is het maandag,
Zo blauw, zo blauw, zo blauw…
Een nieuw vergezicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 144 Het seizoen is in de overgang
ze kleurt vandaag puur rood
een huidig moment ontplooit zich
zomers in moeders schoot
Er wordt groen licht gegeven
waar bloesem vruchten scoort
lente van haar taak ontheven
een zonnewende opent haar poort
Bij het afnemen van het licht
lijkt alles voller van kleur
tot de herfst reikt een vergezicht
wat…
Terneergeslagen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.076 zo mag het herfst zijn deze zomer
alle neerslag komt me goed van pas
voor mij geen zon en blauwe luchten
ik heb liever grijs en een regenjas…
De poort
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.104 Ik ga met jou tot aan de poort
en in je laatste nachten
zal ik daar blijven wachten
tot je een hemels welkom hoort.
Ik zal wel bij je blijven staan
totdat we moeten scheiden.
Er is geen plaats voor beiden
om samen door de poort te gaan.…
De Poort
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.177 Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis
De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment
Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier…
de poort
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 de poort
ik slenter langs het stenen perspectief
met rood gelakte luiken, rode deuren
mijn oog getrokken naar het felle licht
in de door mensenhand gebogen opening
oude masten kijken vlaggend over
de kade met zijn bemoste voeg
volop genietend van het fraaie zicht
op de strak ommuurde haven
het is hier zalig toeven tussen
de statige…
de poort
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 een bruisende tuil
bomen gebonden
op de smalle landweg
een poort naar veraf
strak in het land
op lange stammen
een deur naar niets
in lam gelegd land
ook ongewijzigd
door lichte wind
het is een hemels poort
als de lucht door zware
wolken wordt stuk gesmeten
het is een zware deur
die naar de einder open gaat
als zomerwolken…
Poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 De poort
naar liefhebben
staat open
Het landschap
van je lijf
mij nog onbekend
Je huid
met bronnen
hoogten, laagten
Wie... heeft ze
met oog en vingers
al verkend?…
Poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Door deze poort
mocht ik
wandelen, fietsen
heb ik vastgesteld
na gerede twijfel
plattegrond in de hand
Het scheen me
de poort
van vriendschap
met het landschap
de menselijke maat
wel te verstaan....
De bomenlaan....
naar het klooster
loopt dood.…
De poort
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Wanneer een angstig mens,
alles te verliezen heeft,
opent zich een enge poort.
Eindelijk vallen de schellen,
van zijn betraande ogen.
De toekomst blijkt een illusie.
Het verleden is moe gestorven.
Vredesduiven vliegen af en aan.
Vannacht zijn onze laffe angsten,
in de aanblik van onze open ogen,
lafhartig op de vlucht gegaan.…
Aan de poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Hoe meer jij van mij houdt
hoe meer ik jouw liefde
verraden moet, verscheuren moet
als een hond aan de poort
Hoe meer jij in mij gelooft, hoe meer
ik terug zal bijten tot jouw liefde dood is
aan de poort van de hemel
of de poort van de hel…
[ Ik wervel, wervel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Ik wervel, wervel
om mijn hart, er is een poort --
de poort naar liefde.…
Herfst knaagt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 353 Terwijl de herfst
reeds volop knaagt
aan de bleke
natte zomer
denk ik aan de lucht
zo helder dat het blauw
pijn doet aan de ogen
aan een warme zon
in plaats van steeds
kortere grijzige dagen
die definitief de zomer
troosteloos uitluiden
ben nog niet
aan donker toe…
Zomer
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 447 Mooie zomer
Tanende kracht
Warme nachten
Serene pracht
Zoete dromen
Liefdevol zacht
Mooie zomer
Verlokkend blauw
Grote baden
Aangenaam lauw
Koude dranken
Verleiden jou
Mooie zomer
Rijpende sfeer
Lange dagen
Naderen weer
Zachte winden
Strelende veer…
zomer?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 126 Wolken grijs en grauw
dwarsbomen de zon
in het hemelse blauw
regen en wind is de trend
wanneer worden we nu
eens met een
ouderwetse zomer
verwend?…
De leukheid van het leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Ongebruikelijk,
overwegende zelfliefde
leidt tot gemeengoed.…
Zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Als het zomer is
Dansen de meeuwen
En later
Later blijkt
Eeuwig ver weg
Te zijn…
Zomerse droomtuinen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 169 Ik bevind me in de belevenis
van een zomerse zangvogel
bezing bloemen, voel tintelingen
van vrije blauwe lucht
en ik denk aan jou
zoals een kind aan de wind
droom ik
over een onbevangen toekomst
in zomerse droomtuinen
vergroeien de bomen met tijd
proef ik in ’t onbeperkte bloeien
zwemen van vergankelijkheid.…
Ze grazen licht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 132 de wolkjes zijn mak
schapen langs het blauw
in kuddes zonder herder
ze grazen licht
lossen langzaam op
in zomers zonnewind
maar als wit stokt en
zwart gaat bokken in thermiek
dan pakt de kudde samen
ontrolt groengrijs en onweert
tot de luchten zijn geschoond
en de herder verder zomer droomt…
Het vlammend rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 88 de bosrand
staat nog vlammend
in rood krijt bij het
afscheid van de zomer
waar groen
al donker duistert
draden elkaar kruisen
tot herfstige huizen
heeft zij de zon gekeerd
op hete dagen hitte
geweerd en verwezen
naar trillende einders
zij was de poort
van het schaduwrijke bos
het veilige oord
voor schuilende dieren
nu kaalt de…
Voorgoed
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.492 het was een donderdag
niets vermoedend op de bank
tot het kwam
die ene traan op je wang
vervolgens
die ene zin
voor hem is de poort geopend
hij heeft de stap naar de andere kant genomen
de poort is gesloten
en hij zal nooit meer terug kunnen komen
die ene poort, gesloten
voorgoed…
Opening
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een poort als ingang
een poort voor een nieuwe begin
de kracht van het leven
stond als hoofdletter van mijn zin.
Herboren zoals jij bent
zelfverzekerd volmaakt transparant
jouw poort staat open
die ik als een bundel eeuwig omarm.…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Geef mij één middag
één middag in de zomer
in de schaduw
onder de bomen
waar alles langzaam is en loom
waaronder een blauwe hemel
de uren lijken stil te staan
met de wolken en de vlinders
de geuren van jasmijn
waar alles wacht
in stilte
op de avond
op de schemering
één middag
één middag in de zomer…
Verjaardagsvers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Het juliet rondom mij
tegen het blauw van Magritte
drijven wollige plukken voorbij
ik
in een tuinstoel
lig hier
voornamelijk
mezelf te zijn
het patina van de tijd
krijgt vat op mijn lijf
al zichtbaar worden
de schaduwen van verval
maar zolang
het juliet rondom mij
er wollige plukken
drijven
tegen dat blauwe zeil
is elke zomer…
Papavers kleuren weer...
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.879 Papavers kleuren weer
de bermen en mijn dromen,
vertellen mij dat nu voorgoed
de zomer is gekomen,
dat blauwe lucht en stil verlangen
een zomer lang kan blijven hangen
maar dat de zaden zijn geborgen
en verder reiken dan de morgen
die als een droom verschijnen kan;
laat de papavers rood ons groeten
wanneer wij weer elkaar ontmoeten.…
DE VROUW AAN HET VENSTER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.423 Nooit opent zich de poort. 't Raam is zo hoog
Dat zij eerst de aarde ziet in wijde verte:
De stroom omarmt het bos in blauwe boog;
Door 't groen gaan rode vogels, ranke herten.
Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.…