Alle inzendingen over zomer OR mensen OR vogels

Vandaag lunch ik, met een torenkraai. Hij kijkt geduldig toe, terwijl ik op mijn broodje kauw. Wat overblijft eet hij haastig op, omdat horecamensen hem verjagen. Maar kauwen eten graag met mij, omdat ik heel veel van hen hou.…

pad hoosjes dansen in stijgen als dronken oude wijven waar klokken het middaguur slaan rollen hun tonen over warm land ontwaken mensen uit lome dromen vouwen handen en danken de heer voor hun eten en het zomerse weer…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mensen zijn zoals vogels zijn, die onbevangen willen vliegen. Een spontane dichter ben ik, die iedereen met gedichten, vrijmoedig bevrijden wil. Angsten, die we in de ogen durven kijken. Mensen, die weer onbevangen vogels zijn.…

Gelukkig zijn; en niet weten waarom; en soms naar buiten kijken waar de lucht donkerder is dan de steen, alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt, en bang en gelukkig zijn. Een geluk dat geen raad weet; men bekijkt een glas met aandacht, er is een barst in en lacht en wiegelt het hoofd als een kindse oude vrouw die een broodkorst van…

Je dacht met trots dat je mijn page was. Je hielp me in het zadel toen ik uittrok, met alles toegerust. 'Nu is voor mij' dacht je 'de tijd gekomen om me klaar te maken.' Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel mij aan je blik onttrokken had, de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…

Je weigert de strijd waar ik meester in ben: in holle wegen, in struikgewas besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag. Op open terrein daag je me uit, overwint gemakkelijk en rust naast me uit in vol vertrouwen. ------------------------------- Uit: 'De harde kern', 1994.…

Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan nu ik je zoeken moet in sporen je volgend op een afstand, steeds erop bedacht mij niet te verraden - spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten. Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig. Ik heb een leven gevonden nu en hier. Maar een leegte heerst, als een duizeling, in de kringloop…

Als hij niet altijd mijn hand had gehouden, Had ik nooit geluk gekend, en dat heb ik wel, Kan wel echt van mensen houden. Dat is in dit leven een rijkdom, Dat ben ik me wel bewust. Ik doe mijn best God, zie je daar wel , Daar vertrouw ik op want jij Geeft mij rust. jv…

hou dat uit oog voor details transparantie wordt niet alleen in beeld maar ook in mensen zelf maar ook in mijzelf raadsels waar je doorheen te kijken ik houd van bijna aan doorzichtigheid ontsnapt fluwelen strengheid ik houd van bijna en van simultaan…

De mensen zijn kil…

slechts een enkele keer ik weet nog dat het zo een van die avonden was die de zomer samenvat ik weet nog waar je zat dichter bij mij dan je ooit was geweest maar toen daar zat je dan langs me op de oude stenen tuinmuur je haalde je neus op voor de vogels voor de vleermuizen voor elk zoemende beest je keek alleen de nacht in ik…

Er waren rozen rode, uitdagende, onstuimige rozen van een zomer En jij in die kamer zo stil, zo wit, zo jong Er was een vogel die ergens postuum voor je zong... En hoe ik ze toen haatte Toen en ook veel later De rozen en de zomers uitdagend, onstuimig en rood Zij kwamen terug Alleen jij bleef dood.…

Vroeg in de ochtend ontmoette ik het vogelmeisje. ‘Waarom ben je zo bedroefd?’ vroeg ik aan haar of zij aan mij. ‘Omdat wie mij zoekt komt als ik er niet ben en schreeuwt en huilt omdat ik niet te vinden ben; ik kan het niet horen en het maakt mij bedroefd.’ Neergelegd staat het meisje op (laat mij maar eerst opstaan, ik ken de…

Het is weer zomer warme zon kust de aarde mensen genieten.…

’t Is zomer! Heerlijk is het ontwaken met een zon die al in je ogen schijnt slecht humeur die meteen verdwijnt vogels trippelen op de pannendaken de honden moe van het buiten waken springen op als het baasje verschijnt ’t is zomer !…

vrijheid vliegt met de vogels mee er midden in en tussendoor heel onopvallend heel gedwee en de vogels vinden het zo fijn ze zijn zo tevree daarom alleen daarom zijn er zo veel mensen die vogel willen zijn…

jij deelt het magische licht dat alle leven een gezicht kan geven een vogel in de lucht is voor jou een grandioze vlucht tussen de wolken waar in sierlijkheid en slanke kracht het dartele diertje ultieme schoonheid beleeft het zomers gesprek dat jij hebt met de bomen van het bos over het grondwatertekort jouw samenkomen…

Maart is een zachte voorjaarsmaand bomen in bloesem vogels in nesten kinderen zingen met elkaar – wat is een dag, alweer een jaar… Mensen, blij dat de zomer komt, lopen buiten zonder jas zitten al even op een terras spreken vrolijk met elkaar – wat is een dag, alweer een jaar… Het lijkt of er niets veranderd is: zacht zwoele kruitlucht…

Een glas rosé een terras vol mensen Twee honden stoeiend in het zand Mijn ogen dicht sproeten op mijn neus Ik geniet met volle teugen van het strand Zoveel mensen bruin of roodverbrand Allerlei soorten dun lang slank of moddervet Allemaal een dagje lekker naar de kust Op handdoek of lezend op een ligbed Blikjes bier en ijsjes worden gretig…

in het rulle zand stappen duizenden bergen en daaltjes zonder te laten zien naar welke kant zelfs de wind zucht een kleine rust waar schaduwen zijn heengegaan het is te heet om hier te staan in dit niemandsland heeft herkenbaarheid geen sporen nagelaten zon zindert en schuchter komt vloed dichterbij golfje voor golfje herneemt…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

de vogel groet mij niet bij het naderend afscheid hoezeer hij in de zomer aan mijn hagen hecht vertrekt hij plotseling omdat het zuiden trekt anders dan vorig jaar zoek ik nu onder struiken om zo de plek te vinden waar het sterven ligt om als een vogel te verdwijnen ik groet je niet bij het afscheid nemen ik laat het hechten niet…

't is genieten de vogels te zien grazen in onze kleine oase toch, als ik me vertoon zien ze me als evenbeeld van wat opgesteeld in de zomer onze akkers moet beschermen tegen al te grote zwermen…

Hoe verging het hem verder, nu de meeste mensen wakker zijn en naar buiten kijken, naar het grote dak, maar zonder die kleine vogel.…

Als het lang regent blijven mensen maar klagen zingen de vogels…

Ze zeggen, dat het zomeren zal, Reeds zwellen alle knoppen, De elzekatjes bengelen al Naast de oude elzeproppen.…

rondeel Aanstonds, toen ik wakker werd, Scheen de zon mij in de ruiten En de vogeltjes daarbuiten, Van nabij en in de vert, Sloegen, 't bekje opgesperd, Aan het zingen en het fluiten, - Aanstonds, toen ik wakker werd - Dat de englen met hun luiten Niet zo vrij en onbenerd*, - Als de doden 't oog ontsluiten - Hunne vreugde kunnen uiten…