Alle inzendingen over zomer OR hitte OR onweer

Wat fijn, het is een paar graden minder even time-out in die hitte-hinder dus open die ramen, open die deuren vanavond kan het dan echt gebeuren dat verkoelende briesjes binnenkomen en energie weer door mijn lichaam zal stromen Oh hoe héérlijk is 't om te merken, zonder dat zweetklieren overwerken, dat ik me thuis weer verkwikt kan bewegen…

de atmosfeer bolt zwanger van de hitte puffend en zwetend wachten we af of het weer zo’n zware bevalling zal worden…

ik wist de oase in het woestijnrode zand een wijzende vinger aan gods groene hand hij wuifde met palmen de koelte voorbij waste de voeten van jou en van mij zacht kleurden de kleden rust in zijn huis kou van de nacht brak het ijs bij hem thuis maande de nacht tot kristalhelder schijnen voedde ons stilte liet spanning verdwijnen…

Ze rekenen op hitte deze dag Een dag van twijfelachtige vertrouwdheid Met onze typisch Hollandse benauwdheid Dat maakt ons weer chagrijnig en van slag Maar wat is hierbij nou de grootste kwelling? De uitkomst of de hitsige voorspelling?…

De ochtendwind verfrist met koelte de klamme donkere nacht De ochtendwind verfrist met koelte, heeft de verhitte geest tot rust gebracht De ochtendwind verfrist met koelte, jaagt tropische warmte uit vertrekken De ochtendwind verfrist met koelte, weet het lichaam weer tot leven te wekken…

De laatste dagen is het om te stikken, Je kan alleen maar liggen, half ontkleed, En tegen hijgen, puffen en gezweet, Helpt weinig anders dan aan ijs te likken. Dus heb ik maar een doosje koud gezet, En keer op keer lanceer ik een raket.…

schooierig gebekt scheren nesten zoekend kletsend uit hun nek vlinders vliegen kleuren ogen geel en wit van licht strijken neer op bloemen vouwen vleugels rustend dicht sloten dromen zwart door zonlicht groen gekant strakke linten glinsteren in een recht doorsneden land klokken luiden tijd vertragend warmte maakt geluiden stil hitte…

waarom kies ik koelte als de zon brandt op mijn huid ik wil het bruine beest dat eerst in wit weer rood wordt als mijn thuis maar feller ploert de koperen dood, nog even en mijn cellen hebben het begeven daarom verdwijn ik af en toe ben haar hitte zat en moe duik de koele schaduw in die zalig meekomt als jij schijnt…

als het uit de takken valt is het de moeite niet waard maar er zijn van die tuinen zo van zomer doordrongen de zon valt in loeiende strepen takken breken in vlakken van licht en trekken slepende vierkanten oranje om me heen de lange tongen de hitte met haar loden zwepen zuigt in golvende lijnen vochtige franje de aarde zengt mee als in…

mens hoeveel ik toch van die mooie zomer hou en van die heerlijke warmte nog het allermeest het is dan onze stoute herinnering die haar eigen waarheid van de werkelijkheid weer voorleest…

De dag geeft zich gewonnen aan de zon, en zelfs het late uur verlangt naar koelte. Geen zuchtje wind, slechts zinderende zoelte – het kenmerk van de nieuwe etalon. In stilte ligt het meer, gestild het riet, wanneer er vlak bij mij een hoentje kwiet.…

hit hithit hit hit hit hit hithit hithit hithit hit hithit hithit hit hithit hit hithit hithit hit hit hithit hit hit hithithithit hithit hit hithithit hithithit hit hithithit hit hithithit hit hit hit hithit hit hit hithithit hit hithit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hit hithit hit hit hit hithithit hit hit…

Op het strand laat ik mij deze eenmalige zomer niet zien, zelfs anoniem niet, gewend als ik ben. Het onweer blijft uit. Maar waar? Net als. Was ik maar weer plaatselijk verdoofd! Scherpe honden slaan aan in bruine mist.…

buiten prijkt haar vorstjuweel in witte winterbloemen ik zeg: 'tot ooit' en laaf de zomer een hooiwagen vol hitte brandt al in de ondergaande zon…

Het wordt een week met plakkerige nachten De tropen dalen neder in ons land De zomer springt direct al uit de band We hebben er niet lang op hoeven wachten Maar Maarten zal niets merken van die hitte Want na vandaag gaat hij een week lang pitten…

Maar als het onweer losbarst en over de stad trekt , schuil ik gewoon in een portiek naast de ingang van de Albert Heijn. Tot ik eindelijk een stap zet en er doorheen loop en als een reporter vraagt hoe ik me nu voel dan zeg ik : 'doorweekt maar opgewekt' . En zo kom je nog eens op televisie. Midden in de zomer van 2007.…

ik stak mijn handen naar je uit hun warmte verkoelde in de regen jij was de zomerdag in ogen en lach schijnt nog de zon nu liggen bloemen in de plas geven traag hun kleuren af maar jou heb ik gered jij bent mijn mooiste veldboeket…

je schrijft met vlammend licht buien aan de hemel zwarte letters krullen wellustig op een grijze achtergrond tekent in kleur nog wat vage regenbogen waarop in donderend applaus je creatie door de wind wordt weggevaagd de nachtelijke stilte maakt een blanco pagina weer zomers klaar…

we wolkten op de wind in vederlichte lagen nog voerde wit wollig gekruld de boventoon maar de thermiek spiraalde zwart de onschuld binnen het buien kon beginnen met een eerste bliksemflits maar in ontlading verregende het zwart de wind nam langzaam af wij wolkten weer geboortewit na de laatste donderklap…

Vertroebeld braakt de hemel verlossing, opgelucht schieten regengeuren op: de zomer wordt gereinigd. Weer TROMGEROFFEL bij het vallen van de guillotine, daar vloeit water. Gedaan met de druk, hier is ‘t water.…

ik ken de plotse zomerwind volle takken brekend nog niet mijn herfstkind ze stapelt wolken in het blauw tot grote hoogte hun grijze onderkant verregent gauw ik bliksem schrik met weerlicht in jouw ogen je lacht zo lief en met een tikkeltje gedogen we donderen heel zacht want niemand hoeft te weten van ons onweer dat zal komen…

onweer Dat, is het.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De hitte wordt zo langzaamaan een plaag, Maar als ik de geleerden mag geloven Zal binnenkort de zon voor eeuwig doven, Een paar miljarden jaren na vandaag. Dus mensen, houd het eventjes nog vol, Dan daalt de kou over de wereldbol.…

De zomer is opeens in vol ornaat, september biedt ons ongekende hitte, maar in augustus was het binnen zitten, we krijgen een steeds grilliger klimaat. We hoeven nergens meer van op te kijken: het weer gaat op de Peilingwijzer lijken.…

Hitte komt er aan. Zon is onverbiddelijk. Plek in de schaduw.…

Ik voel de wind van een herinnering de sterren die over ons waakten slechts het ruisen van de golven onze lippen die elkaar zachtjes raakten En plots klapte de hemel wijd open het werd helder licht bij volle maan onze zielen smolten vurig samen we zouden elkaar nooit meer laten gaan Maar na jaren van tropische hitte bereikte hels onweer…

Je kunt er ieder jaar alleen op hopen Heel Holland bakt een ei op ’t autodak Prins George neemt watermanagement als vak Ruud Gullit zet nog snel z’n ramen open ’t Is ook nog veel te warm nu voor een wolf Uitsluitend voordeel met zo’n hittegolf…

Staat het Iberisch schiereiland in brand In warme extreem hete droge zomers En zengt de koperen ploert het Baskenland Nu teistert hij zelfs tropisch de Les Landes Hier op de lage vogelrijke wadden En in subtropisch hete deltalanden Snikt 's zomers onweer, kelders overstromen Na hittepiek en droogteperioden Een poldertoekomstvisie…