Alle inzendingen over zon en maan

Ik leef tussen zon en maan ook tussen dag en nacht, ik word gewekt door Klaas de haan ga naar bed kalm en zacht. Maar tussen zon en maan kan er van alles gebeuren, nachtmerries blijf ik stijf van staan grauw of in bonte kleuren.…

jij geeft mij zoals de zon de maan een blos van leven…

tussen zon en maan ontstaan stralende klanken, sterren geboren…

ik laat me even gaan tussen de wisseling van zon en maan de aarde zakt open de zon valt erin het avondrood verdwijnt stilaan word alles donker de horizon lijkt zo veel verder de zon gaat slapen terwijl de maan de nacht bewaakt ik sluit nu even mijn vermoeide ogen met alleen de stilte om me heen kan ik even wegdromen… zon en…

Als ik toch de maan zou kunnen vangen dan had ik altijd licht in het donker als dat nodig was Als ik toch de zon zou kunnen omarmen dan was ik altijd warmte en vrolijk bovendien Want met zon en maan zou ik met een warm hart nooit meer verdwalen…

Jij bent mijn hemel en mijn ster Van zon en maan de waarde Het draait om jou... al ben je ver Mijn wereld en mijn aarde…

Die uit het heelal geboren Door licht van zon en maan Op zand en veen tot wasdom kwam Prijst elke dag het nieuwe ochtendgloren Nu de hem door anderen toegedachte tijd Is voorbijgegaan…

Als jij me vasthoudt Koele, zachte omhelzing Baadt deze wereld Plotseling in hemels licht Dat zon en maan zacht rusten…

o grote moeder wieg me in je armen en zing een lied van zon en maan van zee en aarde van leven, dood en leven…

Kijken hoe het licht wandelt over het land met de schaduw aan de hand hoe de ruimte vorm krijgt van zien --------------------------------- uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…

In de verte Wil ik wonen Achter de horizon Daar waar de Laatste einder is Wil ik mijn gevecht Op leven en dood Voortijdig staken Op het snijvlak Waar zon en maan Elkaar zinvol raken…

huil niet hoop treur niet verlang denk niet droom vind geluk in boom of plant zon en maan weer en wind en vergeet me of niet kijk maar…

Zon en maan tezamen in zicht zie de vogel zweven een druppel valt uit een bloeiende roos ze spreekt van geven onder de wolken vormt zich dan het gezicht van het leven…

Dans ik het leven als een bloem zingend kind zwevend op de wind waarheen hij blaast daar zal ik gaan al verduisteren zon en maan met het licht in mijn hart de zon steeds weer zien opgaan in een reeds vernieuwd bestaan…

warmgolvend ademt de muziek in haar bloed woorden zijn meer dan alleen maar zinnen ze voelt ze danst ze droomt heupwiegend met haar 't fluisteren van de wind het ritme van de regen de schaduw van zon en maan…

Het moet gezegd worden en ook tot verbijstering van zijn prinselijke zoons die man heeft geprobeerd het milieu al decennialang op de politieke te krijgen niets zomaar weggooien weet ook zijn ega Camilla dat beroemde tamponnetje dat gebruikt hij nog steeds!…

Of je nu gaat twijfelen of geloven Gods schepping is uit niets ontstaan en dat kan niemand meer ontgaan Hij kon onszelf nog meer beloven… wacht tot de grote dag is aangebroken en ‘n paradijs voor jullie zal opengaan of je nu gaat twijfelen of geloven Gods schepping is uit niets ontstaan Kijk naar de sterren, zon en maan door wie worden…

Geef wat licht, dat straalt naar armen En wat lucht in helderblauw Nooit een wolk..., maar heb erbarmen Altijd zon, aan man en vrouw Dat zal voorts jouw pad verwarmen En jouw gang ontzien van kou…

Eenzaamheid was het die mij omringde het werd donker,zag niet meer het licht van de maan toen ik alleen verder moest gaan. De tijd heeft wonden geheeld ik ging weer warmte voelen zag de sterren, zon en maan ging opnieuw van het leven houden.…

in de witte wereld waar zon en maan elkaar kruisen is een uitgang niet voor de hand liggend veranderde vrijheid ongewenst in gevangenschap eindeloos dolend door onherkenbare gangen hopend op een weg terug naar hier…

dat niet te verwoorden is dat een onvergetelijk beeld nalaat dat met mij gaat slapen en weer opstaat als de zon, de maan en de sterren die lichten aan een hoge hemel maar niet te bereiken zijn zo meen ik, dat ook jij daar bent onbereikbaar in een lichtende schijn…

Als nacht de dag verlaten heeft de zon de maan beschijnt verliest de koude van de warmte tot de zon in harmonie haar licht doorgeeft aan de maan Maar als de nacht de dag vast blijft houden in haar onrustgreep mis ik je zo, mijn maan je stille zilverglans die waakt terwijl ik slaap want ik zie alleen een zon die mijn maan overbelicht…

Zie wat de Here schiep in zeven dagen: De hemel en de aarde en het water, de zon, de maan, de dieren en wat later de mensen tot Zijn innig welbehagen. De achtste dag had Hij geen geestkracht meer en schiep uit puur chagrijn het pokkenweer.…

Nu pas,weet ik ,waarom 't nooit meer Lente wordt Bomen bloesemen niet, Vogels zwijgen, Zelfs de wolken houden halt, Zwijg mij van hart en zon en maan; Nu Gij der Eeuwigheid bent ingegaan...…

Je kan mij toch zo niet achter laten en verder gaan hopend dat wind, regen zon en maan zich zal bekommeren om mijn bestaan gaf jij dan niets om mijn zijn voorbij de herinnering van pijn schrijf voor mij jouw oorsprong in naam zodat ik kan bestaan…

ik speel wat met de wolken verzin een zon en maan maar anders dan op aarde ik raak ze zelfs aan mijn heelal is ook oneindig in eeuwigheid kent tijd geen grens ben god in mijn gedachten laat de wereld wachten tot ik weer bij de mensen ben…

Ik neem afscheid van mijn leven het licht van zon en maan van de regen tikkend op mijn broos bestaan. Niet meer aarzelend in de wind nooit meer zwaaien naar een spelend kind. Ik hoef alleen nog maar te zijn kan slechts mijn wezen delen. Ik ben alleen met velen.…

een brug gebouwd door tranen voor de weg die leidt naar het licht wie kan ik nog vertrouwen steeds zie ik jouw gezicht de sterren namen je mee op hun reis langs zon en maan in de regenboog met al zijn kleuren daar woon jij nu voortaan…

Geen licht zonder duister geen zon zonder maan Geen muziek zonder noten geen komen zonder gaan Geen yin zonder yang geen leven zonder dood Geen begin zonder einde geen klein zonder groot Geen hart zonder liefde geen winter zonder kou Geen slot zonder sleutel geen mij zonder jou…

Het ritme van de aarde Balanceert op een Uniek evenwicht Van licht, lucht en leven, Van eb en vloed Van zon en maan Van dag en nacht. We hebben maar één aarde, Die op dit moment Naar de Filistijnen Wordt geholpen Door het mensbeest Met zijn onstilbare honger Naar meer, meer, meer.…