Alle inzendingen over zondag OR rust OR genieten

Geniet elk ogenblik de lust, Die door uw ziel en zinnen trekt. Voor dat gij neerligt in de rust Waaruit geen God u wekt. ---------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

jezelf, het hollen vermijden geniet van het moment een kleine adempauze de innerlijke stilte, zal onrust bevrijden.…

van natuur en kinderen tegenpoligheid waar rumoer en rust elkaar vinden verantwoordelijkheid en verplichting zich ontbinden bezorgdheid en plezier elkander niet verhinderen dat het genot na deze dag vol zonneschijn weer een waar feestelijk vreugdfestijn kan zijn…

Bleke zon, een woud van kleuren, Stilte, die je haast nergens vindt, gezonde lucht, bouquet van geuren, stil genieten, als een kind. ’t Vee, vredig grazend in de wei, In struiken, tonen van een merel, Een natuur, zo toomloos en vrij. Zo is de rust in een vrije wereld.…

Het gezoem van bijen, schijnbaar wanhopig, zoekend naar de laatste kelken met zoete honing versterkt de nazomerse rust en stilte… ik lig achterover in mijn luie stoel, ik lees niet echt, want afgeleid door de natuur.…

In alle rust alleen in de natuur, wat niet iedere dag voorkomt. Een geschenk van de Schepper, die dit heeft geschapen. Wereldwijd is de sluipmoordenaar, het coronavirus, aanwezig. Elke dag komt het ter sprake. Heel soms moet je je er even aan onttrekken en er niet aan denken. Dat lukt in die prachtige, mooie, mysterieuze natuur.…

Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek! S.v.p. geen bezoek en geen bloemen ---------------------- uit: 'Daar…

In alle rust observeer ik het ritme van de golven. Een verademing, zichtbaar in schoonheid, hoe de golven duellerend, kaatsend tegen de rotsblokken slaan.. De zee krachtig, nooit saai. Altijd spel van natuurgeweld. Enerverend is zij. Vaak tomeloos, soms ook woelend vlak. Haar karakter is oneindig veelzijdig.…

Een jongetje op het strand Het speelt met het zand Graaft een kuil Maar niet voor een ander Hij is met zijn zusje Ze vallen erin Voelen, woelen zich in ’t zand, zon, zen en zin In ’t geloof dat er niets verandert Dan later ieder z’n gang Het volle leven lang Met hun kinderen ook weer naar ’t strand Ook die voelen, woelen met het zand…

glijdend als een zwaan vaar ik sereen over zee genietend de rust…

De rust op zondag in de stad Is een weldaad voor het oog Zo kuierend door mijn stad Kijk ik naar mooie panden Statig hoog de herenhuizen Ontdek de lijnen en de bogen De zware deuren en hun oude taal Aan de singels en de grachten Hun tuinen en de lanen breed De hofjes die de stad herbergt Waar ik mij in een sprookje waan Een wereld…

Ik wens je het kunnen genieten van de stite, genieten van het mooie zonlicht, het mysterie van de duisternis, de kracht van het water, de frisheid van de wind, de rust van de kracht van de aarde, en liefde die alles overtreft.…

En worden aan ons op zondag in alle zorgvuldigheid en rust geopenbaard. Het zijn die cadeaus die ons tot een menszijn dwingen. Veelal te lang onbereikbaar in ons hart bewaard.…

Vandaag nog niet, nee zondag, overmorgen ga ik wachten, wachten tot het echt avond is. Domweg weg van de realiteit even mijmeren. Ik voel ook vandaag deze rust die mij kust sust en het elders dat smeulende blust.…

luister naar de rustige regen het gesuis van de horizontrein en de boten die Gijsbertha heten ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1958…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het was vooral genieten met de zeehonden. Vanmorgen dacht ik nog voor mijn wandeling: kon ik maar een zeehond zien. Het werd nog mooier dan het al was: twee zeehonden bijeen. De natuur bracht een wonderlijk moment op deze sombere, grijze zondag. Foto Dick Voogd…

Geniet van de rust. Geniet van de natuur. Loop door de bossen, zeker een paar uur. Geniet van de vogels. Geniet van hun gezang. Ga zitten op een boomstronk. Doe het in je eigen belang. Geniet van het groen. Geniet van de bomen. Laat je gedachten hun gang gaan en probeer tot jezelf te komen. Geniet zoveel je kunt.…

Heimwee naar familieklittenband, moe van zondags lege uren?…

Er is iets met de zondagmorgen als stilte heerst in vroege uren, die langer dan gewoonlijk duren. Dan ben ik thuis, en als geborgen. Nog nauwelijks begonnen kijken straten voor zich uit met auto's, fietsen - zo door de ruit als voor gebruik verzonnen. Het heeft iets weg van Legoland, een speeltje voor een kind dat elke dag opnieuw begint…

Zo zondag is de morgen zo zeg ik zie ik je graag zo zonder zeg ik zomaar…

het is weer zo'n grijze-grauwe zondag een dag waar niets hoeft, maar alles mag achter pc, mailen en telefoneren nieuwe spelletjes proberen tv is ook iets voor zo'n luie dag boer zoekt vrouw is wat ik zag morgen weer een nieuwe dag op het werk na onze doorstart staan we weer sterk…

De zon laat via haar stralen weten, dat zij de naam vandaag eer doet!…

De zondag is aan mij voorbijgegaan Vlug ging zij zonder vaarwel Onrustig lig ik voor het slapen Af te wegen wat ik niet heb gedaan Zoveel mogelijke zaken te bepraten Alleen mijn ziel onder het deken Geeft U mij eens wat aan Zo is mijn bed te verlaten Graag had ik iemand ontmoet Op de fiets richting het niets Een wisseling van de ware…

Het was op een zondagmorgen, de lakens lagen strak gevouwen, we baden tot de dove goden of we alsjeblieft dan eindelijk... We zoenden, een fermate, jij wist plotseling hoe alles moest, als de moeilijkste knoop, zei ik. En er was hoop. Later stonden we erom te lachen in de vuistjes van ons kleinste kind. Ik strikte de linten in je haar.…

De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d' in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een warm, van onbestemd verwachten, In zondagsstilte eenzelvig kind.…

het is zondag. en niets zegt me dat het nog steeds hartje winter is. in de tuin groeit het verlangen naar strelende handen.…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel!…

De geur van rozen een gebrom hoog in de lucht zo teder de wind…